Ενα αυτοκίνητο χρειάζεται μικρότερη προσοχή και φροντίδα από ένα ζώο, αλλά λέει περισσότερες φορές «όχι» από τα παλιά υποζύγια. Δεν είναι αξιόπιστο σε υγρούς δρόμους ή σε δύσβατες διαδρομές. Επίσης, το αυτοκίνητο δεν αυτοεπισκευάζεται, ενώ παρά το ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί, έχει παρουσιάσει μικρή πρόοδο στον ένα αιώνα ύπαρξής του.
Αναδραστικές μηχανές
Η έρευνα στην τεχνητή νοημοσύνη σκοπεύει να κάνει τις μηχανές περισσότερο αναδραστικές με το περιβάλλον τους. Αλλά ακόμα κι έτσι, πρόκειται κυρίως για προγράμματα που εξοπλίζουν τις μηχανές στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων καταστάσεων και όχι απροσδόκητων γεγονότων. Απεναντίας, η θεωρία της πολυπλοκότητας, την οποία υποστηρίζει ο Ντικ Μόρλεϊ, ειδικός στο σχεδιασμό αυτοκινήτων, προσφέρει πλουσιότερες προσδοκίες για το μέλλον. Εάν ένα αυτοκίνητο έχει σχεδιαστεί σαν ένα ζωντανό ον -σαν μια συλλογή συστατικών δικτυωμένων μεταξύ τους και ικανών να αλληλεπιδρούν ακόμα και σε ακραίες καταστάσεις, όπως τα όργανα του ανθρώπινου σώματος που συνενώνονται με το νευρικό σύστημα- θα μπορεί να αντιδρά και ανάλογα.
Αλλά πώς θα μπορούσε να μοιάζει ένα τέτοιο αυτοκίνητο; Το κάθε «όργανό» του θα λειτουργούσε με μικρές ποσότητες ενέργειας, ενώ θα καθοδηγούνταν από ένα τσιπάκι, εφοδιασμένο με ένα μικρό αριθμό κανόνων. Το τιμόνι και ο άξονας δεν θα ήταν συνδεμένα με τους τροχούς με φυσικό τρόπο. Κάθε τροχός θα ήταν ανεξάρτητος, με το δικό του λογισμικό για διεύθυνση, φρενάρισμα και ανάρτηση. Το νευρικό σύστημα που θα συνέδεε τα όργανα θα ήταν ασύρματο, αυτοματοποιημένο και πλήρως εξηλεκτρισμένο. Αισθητήρες θα τοποθετούνταν από τον ένα προφυλακτήρα μέχρι τον άλλο, συμβάλλοντας στην πλοήγηση.
«Εξυπνα συστήματα»
Αυτή τη στιγμή ίσως όλα αυτά να μοιάζουν πολύ προχωρημένα. Σίγουρα ούτε οι καταναλωτές, ούτε οι βιομηχανίες είναι έτοιμες για ένα νοήμον αυτοκίνητο, ένα αυτοκίνητο που θα σκέπτεται από μόνο του. Ηδη όμως μια σειρά εταιρείες εφοδιάζουν τα αυτοκίνητά τους με «έξυπνα συστήματα». Σήμερα, όλο και περισσότεροι συμφωνούν ότι λιγότερο από μια δεκαετία μας χωρίζει από την εμφάνιση του πολύπλοκου, του «ζωντανού» αυτοκινήτου.