Πριν από μία δεκαετία, τρεις φίλοι έσφιξαν τα χέρια, κατέβασαν ένα μπουκάλι κρασί και υποσχέθηκαν ότι θα αγωνισθούν εναντίον των κομμουνιστών αξιωματούχων, που τους επιβάλλουν παράνομους φόρους. O βετεράνος στρατιωτικός, Ουάνγκ Γιουνμπίν, ήταν ο επικεφαλής της εκστρατείας.
Ο Ουάνγκ Χονγκτσάο συγκέντρωσε τους συγχωριανούς. O Ουάνγκ Σιαντόνγκ αναμετρήθηκε δυναμικά με τα κομματικά στελέχη. Οι τρεις αγρότες, που έχουν το ίδιο επώνυμο, αλλά συνδέονται μόνο από την αποστολή τους, υπέμειναν μία βίαιη αστυνομική επιχείρηση, αλλά εξασφάλισαν φορολογικές περικοπές, ακόμη και το δικαίωμα να διοικούν το χωριό τους, που βρίσκεται στη βορειοδυτική επαρχία Ανχούι. Παρ’ όλα αυτά η εξουσία, η ματαιοδοξία και η παρέμβαση του κομμουνιστικού κόμματος τους χώρισε.
Οι αρχές έπεισαν τον Ουάνγκ Χονγκτσάο να καταθέσει εναντίον του Σιαντόνγκ, δημιουργώντας διαρκή εχθρότητα. Το ίδιο συνέβη και με τον Ουάινγκ Γιουνμπίν, ο οποίος δέχθηκε να γίνει αξιωματούχος του κόμματος, αποτελώντας σήμερα εξίσου σημαντικό στόχο διαμαρτυριών με τα στελέχη, που κάποτε μισούσε. Από τότε που ο αγροτικός πληθυσμός στην Κίνα άρχισε να φθίνει σε σχέση με την αστική ελίτ, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, η ύπαιθρος αποτέλεσε πεδίο αναταραχής. Είναι σπάνιο φαινόμενο σε ένα από τα 700.000 χωριά της Κίνας να μη διαμαρτύρονται για κάτι οι κάτοικοι.
Γιατί απέτυχαν
Οπως χιλιάδες ακτιβιστές της επαρχίας, έτσι οι τρεις Ουάνγκ συγκέντρωσαν χρήματα, αμφισβήτησαν την κομματική νομενκλατούρα και απέσπασαν οφέλη. Είναι όμως άλλο ένα κλασικό παράδειγμα της αποτυχίας για μόνιμη αλλαγή. Επεσαν θύματα των καρότων και μαστιγίων, που χρησιμοποίησε το κομμουνιστικό κόμμα για να διατηρήσει την τάξη στην ύπαιθρο. H Κίνα δεν έχει καταλήξει ακόμη πώς θα καταστήσει δίκαιη την καπιταλιστικού τύπου οικονομική ανάπτυξη. Εχει εξελιχθεί σε μία από τις πλέον άδικες κοινωνικά αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου.
Ο πρόεδρος της Κίνας, Χου Ζιντάο, επικεφαλής του κόμματος και των ενόπλων δυνάμεων, έχει δηλώσει ότι σκοπεύει να κάνει την οικονομία αποτελεσματική για όσους αδικήθηκαν. Παράλληλα η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι θα περιορίσει τους φόρους, που επιβάλλει στους αγρότες. H κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα 800 εκατομμύρια αγρότες για να παράσχει τρόφιμα, εργασία και κεφάλαιο με στόχο την αστική ανάπτυξη. Οι κρατικές τράπεζες παρακρατούν φόρους στις αγροτικές περιοχές και δανείζουν αποκλειστικά σε πλουσιότερες. H Κίνα διοχετεύει πόρους σε δημοφιλή, τρανταχτά αστικά έργα υποδομής, όπως την κατασκευή πίστας για τη Φόρμουλα 1 στη Σαγκάη, ώστε να φιλοξενεί αγώνες μέχρι το 2010. Οι χωρικοί σπάνια απολαμβάνουν τέτοιες τονωτικές ενέσεις. Οι αγροτικές οικογένειες πληρώνουν συχνά πολύ μεγαλύτερους φόρους και εισφορές στο κοινωνικό κράτος απ’ ό,τι οι κάτοικοι των πόλεων. Το αποτέλεσμα είναι ότι η αυταρχική κυβέρνηση έμαθε να ζει με την κοινωνική δυσαρέσκεια. Εχει εξασκηθεί στην εκτόνωση κρίσεων και αντιπαραθέσεων, που απειλούν τη μονοκομματική κυβέρνηση.
Το χωριό Ουάνγκουινγκ αποδεικνύει πώς λειτουργεί το κόμμα: οι τρεις Ουάνγκ ηγήθηκαν της αποτυχημένης διαμαρτυρίας τον Απρίλιο του 1994 και στη συνέχεια υποχρεώθηκαν να στραφούν ο ένας εναντίον του άλλου.