Εντονα προβληματισμένη, η Ευρώπη παρακολουθεί τις τελευταίες ημέρες το δυσάρεστο θέαμα μιας Γερμανίας εμπλεγμένης στη μέγγενη του πολιτικού αδιεξόδου που ήλθε να επιστεγάσει τα χρόνια οικονομικά αδιέξοδα της χώρας. Το πόρισμα της κάλπης, η ισοπαλία των Χριστιανοδημοκρατών υπό την ατυχή Αγκελα Μέρκελ, με τους Σοσιαλδημοκράτες του Γκέρχαρντ Σρέντερ, δημιουργεί πολιτικό κενό όχι μόνο στο Βερολίνο αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, που είχε μύριους λόγους να ελπίζει σε ένα πιο καθαρό αποτέλεσμα. Αντιμέτωπη με τα δικά της οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα, η Ευρώπη είχε επενδύσει σε μια γερμανική αναγέννηση και, κατ’ ελάχιστον ανέμενε μια λίγο ώς πολύ ιδεολογικά συνεκτική κυβέρνηση, ικανή να προχωρήσει αποφασιστικά σε όποια πορεία απεφάσιζε να χαράξει.
Επένδυαν στις μεταρρυθμίσεις
Κυρίως όμως, είχε επενδύσει στην Αγκελα Μέρκελ, ως βέβαιη νικήτρια αλλά κυρίως ως καταλύτη των μεταρρυθμίσεων εκείνων, που αφ’ ενός θα πυροδοτούσαν την οικονομική ανάπτυξη στη Γερμανία, άρα και όλη την Ευρώπη, αφ’ ετέρου ίσως θα δημιουργούσαν τις προϋπόθέσεις για ανάλογες μεταρρυθμίσεις αλλού.
Το πόρισμα της κάλπης διέψευσε τις προσδοκίες αυτές. Αναμφίβολα δε η προοπτική παρατεταμένης πολιτικής παράλυσης στο Βερολίνο, αρχικά όσο διαρκεί η αναζήτηση βιώσιμου σχήματος και στη συνέχεια υπό τον παράταιρο Μεγάλο Συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών που φαίνεται σήμερα αναπόφευκτος, ήταν η χειρότερη δυνατή έκβαση. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που η πρώτη ευρωπαϊκή αντίδραση ήταν ο πανικός. Να παίζουν γρήγορα και ας δεν παίζουν καλά, παρότρυνε τους συμπαίκτες του στο χαρτοπαίγνιο ο Βοναπάρτης και δεν απέχουν πολύ τα όσα ακούσθηκαν μόλις κατέστη σαφές το εύρος του αδιεξόδου στο Βερολίνο. «Με όλο το σεβασμό… παροτρύνω τους ηγέτες της Γερμανίας να καταλήξουν το ταχύτερο δυνατό σ’ ένα σταθερό σχήμα. Χωρίς δυναμική Γερμανία, η Ευρώπη δεν πρόκειται να συνέλθει», δήλωσε τη Δευτέρα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και στις Βρυξέλλες και το ίδιο, λίγο ώς πολύ ήταν το μήνυμα από όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης. Στη δε Βρετανία του Τόνι Μπλερ η απογοήτευση είναι εμφανής, καθώς η ηγέτις της Χριστιανοδημοκρατίας διένυσε την προεκλογική περίοδο ακροβατώντας μεταξύ γαλλογερμανικού άξονα και του νέου άξονα Βερολίνου-Λονδίνου-Ουάσιγκτον που θα συνέθετε άμα τη αναλήψει της εξουσίας.
Υπάρχει όμως και μία πρωτεύουσα την οποία ικανοποίησε βαθύτατα το αποτέλεσμα των εκλογών: Είναι η Αγκυρα, σίγουρα η μόνη που έχει λόγους να είναι ικανοποιημένη από όλη αυτή την υπόθεση, καθώς η γερμανική ισοπαλία μάλλον εξουδετερώνει την απειλή σοβαρών αναταράξεων στις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις, τουλάχιστον με υπαιτιότητα μιας Χριστιανοδημοκρατικής Γερμανίας με καγκελάριο την Αγκελα Μέρκελ.
Ομως για τους «25», οι γερμανικές εκλογές δεν είχαν κανένα σαφές μήνυμα να δώσουν, ούτε καν γι’ αυτό το παράξενο αίνιγμα που είναι η Τουρκία.