Το άγχος σκοτώνει. Οπως αποδεικνύεται από την πιο πρόσφατη βρετανική έρευνα, ακόμα και τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα είναι δυνατόν να πολλαπλασιάσουν το στρες ευνοώντας ή ακόμα και πυροδοτώντας την εμφάνιση καρδιακών νοσημάτων. Με παλαιότερες μελέτες αποδείχθηκε ότι το στρες συνδέεται με την αύξηση των καρδιακών παλμών και την εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ομως τώρα, ομάδα επιστημόνων του Imperial College του Λονδίνου διαπίστωσε ότι το άγχος της καθημερινής ζωής μπορεί να αυξήσει και τις συγκεντρώσεις χοληστερίνης στο αίμα.
Για την εξαγωγή του παραπάνω συμπεράσματος οι Βρετανοί επιστήμονες υπέβαλαν σε εξετάσεις για να διαπιστώσουν το ύψος του στρες και της χοληστερίνης 199 εθελοντές. Οι εξετάσεις επαναλήφθηκαν μετά την πάροδο τριών ετών. Οπως αναφέρει ο καθηγητής Αντριου Στέπτοου, ο οποίος συντόνισε τη μελέτη, ανέφερε ότι κάποιοι από τους συμμετέχοντες είχαν μεγάλη αύξηση της χοληστερίνης ακόμα και μετά τη βραχυχρόνια έκθεσή τους σε στρεσογόνους παράγοντες, ενώ άλλοι είχαν πολύ μεγαλύτερη αντοχή. «H αύξηση της χοληστερίνης που καταγράψαμε εργαστηριακά αντικατοπτρίζει, κατά πάσα πιθανότητα, την αντίδρασή μας στα καθημερινά άγχη.
Προφανώς όσοι εμφανίζουν ανοδική διακύμανση της χοληστερίνης είναι αυτοί που αντιδρούν εντονότερα και στους συναισθηματικούς παράγοντες και συνεπώς είναι πολύ πιο ευάλωτοι στην αύξηση της χοληστερίνης, γεγονός που τους καθιστά «υποψήφιους» καρδιοπαθείς.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα εξετάσθηκαν ξανά τρία χρόνια μετά την έναρξή της. Τα επίπεδα της χοληστερίνης είχαν γενικά αυξηθεί λόγω του περάσματος του χρόνου, όπως, εξάλλου, αναμενόταν. Ωστόσο, η αύξηση ήταν μεγαλύτερη σε όσους είχαν και στο αρχικό στάδιο παρουσιάσει υψηλότερα επίπεδα μετά την έκθεσή τους σε στρεσογόνους παράγοντες.
Τριπλάσιες πιθανότητες
Τα επίπεδα της λεγόμενης κακής χοληστερίνης (LDL) είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να αγγίξουν τα επικίνδυνα επίπεδα στην ομάδα των πιο αγχωμένων, συγκριτικά με όσους εμφάνιζαν στις αρχικές εξετάσεις μικρότερα ποσοστά αύξησης της χοληστερίνης. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα αφού συνυπολόγισαν παράγοντες όπως το αρχικό επίπεδο της χοληστερίνης, η ηλικία, το φύλο και οι συνήθειες του εθελοντή, όπως, λόγου χάρη, το αν καπνίζει ή πίνει οινοπνευματώδη ποτά. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το στρες πιθανώς να ενισχύει την τάση που έχει ο οργανισμός μας να παράγει ενέργεια με τη μορφή λιπαρών οξέων και γλυκόζης. Αυτά τα δύο απαιτούν από το συκώτι να παράγει και να απελευθερώνει μεγαλύτερες ποσότητες «κακής» χοληστερίνης ώστε να μπορούν να μεταφερθούν και σε άλλους ιστούς του σώματός μας.
Ενα άλλο ενδεχόμενο είναι το στρες να αναστέλλει την ικανότητα του οργανισμού να καταστρέψει την πλεονάζουσα χοληστερίνη. Επίσης, ένα άλλο ενδεχόμενο είναι το στρες να πυροδοτεί τη δημιουργία φλεγμονής που αυξάνει με τη σειρά της την παραγωγή χοληστερίνης.
Ο καθηγητής Στέπτοου επισημαίνει ότι η αύξηση των επιπέδων της χοληστερίνης που κατέγραψε η έρευνα δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το φαινόμενο δεν πρέπει να εξετασθεί περισσότερο.