Η Ρώμη, το Παρίσι, το Γουισκόνσιν και τα ΜΜΕ

Η Ρώμη, το Παρίσι, το Γουισκόνσιν και τα ΜΜΕ

2' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αφού υπεβλήθη σε τόσες στερήσεις και ξόδεψε με αυταπάρνηση τόσες εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, για να φέρει τη δημοκρατία στο Ιράκ, ο Λευκός Οίκος βλέπει τώρα τη δημοκρατία να ανθίζει… στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Αλλά τα «μπουμπούκια» που ξεμυτίζουν δεν είναι ακριβώς της αρεσκείας των παροικούντων το προστατευμένο θερμοκήπιο της Ουάσιγκτον.

Την περασμένη Τρίτη και Τετάρτη έγινε κάτι εντελώς ασυνήθιστο για τα δεδομένα της κεντρικής πολιτείας του Γουισκόνσιν. Οργανώθηκαν, με πρωτοβουλία των πολιτών, δημοψηφίσματα σε 32 πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά. Οι κοινότητες αυτές ήταν μεγάλες, όπως η πόλη Λα Κρος, και μικρές, όπως το χωριό Κάσκο, κατά πλειοψηφία δημοκρατικές, όπως η πρωτεύουσα Μάντισον και κατά πλειοψηφία ρεπουμπλικανικές, όπως η αγροτική κοινότητα Λούξεμπουργκ. Το ερώτημα που ετέθη δεν ήταν «νερωμένο» ούτε προδίκαζε το αποτέλεσμα. Δεν αφορούσε γενικά και αόριστα τα αισθήματα των Αμερικανών προς τον πόλεμο στο Ιράκ ούτε το αν επιθυμούν, σε εύλογο χρονικό ορίζοντα, την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων. Η ερώτηση ήταν, με ασήμαντες παραλλαγές: «Επιθυμείτε να αποχωρήσουν άμεσα τα αμερικανικά στρατεύματα από το Ιράκ;» Και η απάντηση ήταν ένα καθαρό και ξάστερο «Ναι», φέρτε τους πίσω εδώ και τώρα. «Ναι» ψήφισαν οι 24 από τις 32 κοινότητες -μεταξύ αυτών και έξι κοινότητες που στις εκλογές του 2004 είχαν επιλέξει Μπους. Με συμμετοχή στις κάλπες παραπλήσια της (χαμηλής) συμμετοχής στις συνήθεις εκλογές, τα συνολικά ποσοστά ήταν 61% υπέρ της άμεσης αποχώρησης και 39% κατά.

Το αποτέλεσμα σόκαρε κάποιους τοπικούς σχολιαστές που δεν κατάλαβαν γιατί οι συμπολίτες τους ακολούθησαν μια τέτοια οδό, αντί να κάνουν αυτό που συνήθως γίνεται στις ΗΠΑ, να πάρουν ένα τηλέφωνο ή να στείλουν ένα e-mail στον γερουσιαστή της περιφέρειάς τους. Τηρουμένων των αναλογιών, το ίδιο αναρωτιούνται τα μέλη της πολιτικο-δημοσιογραφικής ελίτ και σε άλλα μέρη του κόσμου. Μόλις προ δεκαημέρου, υψηλόβαθμο στέλεχος εξέχουσας γαλλικής εφημερίδας υποστήριζε ότι οι μαζικές κινητοποιήσεις για το Συμβόλαιο Πρώτης Πρόσληψης θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν υπήρχε καλύτερος συντονισμός στην κορυφή. Αν δηλαδή ο πρωθυπουργός Ντε Βιλπέν δεν βιαζόταν να περάσει μέτρα για να αυξήσει το πολιτικό του κεφάλαιο εν όψει των εκλογών και κυρίως αν τα γαλλικά συνδικάτα ήταν πιο «ισχυρά», δηλαδή αν ήταν σε θέση να επηρεάσουν την κυβέρνηση και τελικά να βρουν, σε συνομιλίες κορυφής, ένα συμβιβασμό.

Τα ίδια γαλλικά μέσα ενημέρωσης, απομακρυσμένα από τη γαλλική κοινωνία σχεδόν όσο και η γαλλική ηγεσία, (της οποίας τα μέλη είναι σχεδόν όλοι απόφοιτοι της ίδιας σχολής, της περίφημης ΕΝΑ) στάθηκε αδύνατο να προβλέψουν το «όχι» στο περυσινό δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα και αδύνατο να κατανοήσουν τις πρόσφατες ταραχές στα προάστια. Πολύ συχνά, οι αλλαγές προέρχονται από χαμηλά, τα μέσα ενημέρωσης παρακολουθούν εξ αποστάσεως ή τρέχουν, εκ των υστέρων, να καταλάβουν.

Ο Μπερλουσκόνι ηττήθηκε παρά τον ασφυκτικό του έλεγχο στα ιταλικά ΜΜΕ, ο γαλλικός νόμος αποσύρθηκε εξαιτίας των συνεχών μαζικών διαμαρτυριών και μόνο, τα δημοψηφίσματα στο Γουισκόνσιν πέρασαν παρότι το θέμα της άμεσης απόσυρσης από το Ιράκ δεν είναι στην ατζέντα κανενός μεγάλου μέσου ενημέρωσης και κανενός από τα δύο κόμματα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή