Τα προσκλητήρια γάμου έχουν ήδη ταχυδρομηθεί καθώς πλησιάζει η τελευταία πρόβα νυφικού, οι μπομπονιέρες, οι βέρες, τα στέφανα έχουν παραγγελθεί μήνες τώρα, μένει μόνο να αποφασιστεί τι θα χορέψει το ζευγάρι στην πίστα. Το μεγαλύτερο άγχος για πολλούς μελλονύμφους, άνδρες και γυναίκες, αποτελεί πλέον η χορογραφία της πιο συγκινητικής, σίγουρα της πιο μεγάλης νύχτας της ζωής τους, ειδικά όταν πρόκειται να την παρακολουθήσει ένα τόσο απαιτητικό, πολυπληθές και αδιάκριτο κοινό…
Στη χώρα μας υπάρχει πάντα σαν πρώτη επιλογή η παράδοση, κάτι ελληνικό, αυθεντικό, οικείο στα αυτιά και στα μάτια, αν και πολλά νέα ζευγάρια προτιμούν κάτι πιο ευρωπαϊκό ή αβανταδόρικο για τον πρώτο χορό. Με τη βοήθεια ενός επαγγελματία χορευτή ή χορογράφου και αρκετών επίπονων μαθημάτων, προβάρουν ξανά και ξανά φιγούρες ταγκό ή βαλς, κινήσεις που θα ζήλευε ακόμη και ο Τζον Τραβόλτα στο «Grease» ή στο «Πυρετός το Σαββατόβραδο».
Συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, παρατηρούν κάθε βηματισμό, με φωτογραφικές μηχανές, κάμερες, κινητά που κλέβουν στιγμές, την ίδια στιγμή που ο ντιτζέι περιμένει το σύνθημα για να βάλει το κομμάτι της επιλογής τους. Είναι και το Χόλιγουντ που έχει βάλει το χεράκι του με ταινίες όπως «Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία» και «Αρωμα γυναίκας» με τις περισσότερες νύφες να ευελπιστούν να αποκτήσει ο συνοδός τους τον ρυθμό και το σκέρτσο του Αλ Πατσίνο στο φιλμ.
Ναι, η συγκεκριμένη μελωδία είναι και η πρώτη σε προτιμήσεις στο τζουκ-μποξ του γάμου, σε παγκόσμια κλίμακα. Οι δημοφιλέστεροι γαμήλιοι χοροί είναι το παραδοσιακό φοξτρότ, η ρούμπα, το αργεντίνικο ταγκό, τελευταία και η ντίσκο με γερές δόσεις από Φρανκ Σινάτρα, Τζέιμι Κάλουμ, Γουέστλαϊφ και Στίβι Γουόντερ με «You are the sunshine of my life»… Τα ποδοπατήματα, οι τσιμπιές, οι πτώσεις, είναι κι αυτές στο πρόγραμμα. Οι πιο τολμηροί γράφονται σε σχολές για να μάθουν φοξτρότ, σάλσα, ροκ’εν’ρολ και όλο το ρεπερτόριο, το «ανκόρ» σε μια λευκή παράσταση είναι μάλλον απαγορευμένο, αρκεί η αυλαία να κλείσει με ένα καυτό φιλί.
Βέρα στο δεξί και ταγκό για δύο λοιπόν. Στην Αγγλία, οι πιο προχωρημένοι ξεκινούν το… πρόγραμμα του γάμου τους με μία αληθινή μπαλαρίνα-γκεστ σταρ που δίνει αποκλειστικά για τους καλεσμένους μία μίνι σόλο παράσταση, έτσι για ζέσταμα. Κανένας δάσκαλος δεν θα συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο από 20 μαθήματα(!) μέχρι τη μεγάλη μέρα για μια χορογραφία που μπορεί να διαρκέσει από τρία μέχρι οχτώ λεπτά για τους πιο καλοκουρδισμένους μαθητές. Αλλοι πάλι (υποστηρικτές των εντατικών μαθημάτων) υπόσχονται πως αρκούν εφτά ώρες μπροστά στην μπάρα και στον καθρέφτη και μία 30λεπτη ενημέρωση για την επιλογή της μουσικής υπόκρουσης και του χορευτικού στυλ για να βγάλετε τον Φρεντ Αστέρ και την Τζίντζερ Ρότζερς που κρύβετε μέσα σας.
Σε αρκετές πρωτεύουσες της Ευρώπης, πάντως, μπορεί να αναζητήσει κανείς σχολές χορού που ειδικεύονται αποκλειστικά στις γαμήλιες δεξιώσεις. H ζήτηση μεγάλη, τα δίδακτρα τσουχτερά, η βιομηχανία γάμου καλά κρατεί. Θέλετε κάτι σε λάτιν ή προτιμάτε κάτι σε τουίστ; Μαζί με τους νεονύμφους, γράφονται συχνά και οι γονείς των ζευγαριών προκειμένου να χορέψουν κι αυτοί σαν επαγγελματίες στη… χαρά των παιδιών τους. Οπως λένε και οι δάσκαλοί τους: «Τους προετοιμάζουμε για κάθε απρόοπτο. Μπορεί να έρθουν επιπλέον καλεσμένοι, να προστεθούν τραπέζια την τελευταία στιγμή και να μη μείνει χώρος για όλες τις φιγούρες που μάθαμε. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί σε ένα γάμο, οπότε πρέπει να είναι προετοιμασμένος για το αναπάντεχο». Οπως ότι μετά τις 12 ο Τζον Τραβόλτα ξαναγίνεται… κολοκύθα.