ΚΕΪΠ ΚΑΝΑΒΕΡΑΛ. «Θα αφήσουμε το φως αναμμένο», είπε ο αρχηγός της Αποστολής 14 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, απευθυνόμενος προς το κέντρο ελέγχου στο Χιούστον, όταν έμαθε ότι το διαστημικό λεωφορείο Ντισκάβερι είχε εκτοξευθεί με επιτυχία την Κυριακή. Χθες τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος το Ντισκάβερι αναμενόταν να προσδεθεί στον ΔΔΣ.
Στόχος της αποστολής STS-116, της τέταρτης μετά την καταστροφή του Κολούμπια, είναι να συνδεθούν με το ηλεκτρικό κύκλωμα οι νέοι ηλιακοί συλλέκτες που εγκαταστάθηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο και να εγκατασταθεί ένα νέο δομικό στοιχείο του διαστημικού σταθμού. Οι αστροναύτες του Ντισκάβερι θα κάνουν τρεις διαστημικούς περιπάτους και αυτή η αποστολή θεωρείται από τους μηχανικούς της NASA από τις πιο πολύπλοκες στην ιστορία της υπηρεσίας. Ηδη χθες τα μέλη του πληρώματος έλεγξαν τη θερμική ασπίδα του Ντισκάβερι, ψάχνοντας για ζημιές που τυχόν προκλήθηκαν κατά την εκτόξευση (έτσι καταστράφηκε το Κολούμπια: από ένα μεγάλο κομμάτι μονωτικού αφρού που είχε χτυπήσει το αριστερό φτερό το διαστημοπλοίου κατά την εκτόξευση, καταστρέφοντας τα θερμικά πλακίδια, με αποτέλεσμα κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα της Γης να γίνει παρανάλωμα του πυρός), αλλά ευτυχώς δεν βρήκαν κάποιο πρόβλημα.
Μέχρι σήμερα ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός λειτουργεί με το προσωρινό ηλεκτρικό κύκλωμα και σύστημα ψύξης. Το κέντρο ελέγχου θα διακόψει σταδιακά την ηλεκτρική παροχή στον μισό σταθμό και οι δύο αστροναύτες του Ντισκάβερι, που θα βρίσκονται στο Διάστημα, με τη βοήθεια ενός τρίτου που θα χειρίζεται τον ρομποτικό βραχίονα του διαστημοπλοίου, θα αλλάξουν την καλωδίωση. Στη συνέχεια και εφόσον όλα έχουν πάει καλά, η ίδια διαδικασία θα επαναληφθεί και στο υπόλοιπο μισό του σταθμού. Το θέμα είναι ότι αυτή η εργασία δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν. Βεβαίως οι αστροναύτες του Ντισκάβερι έχουν εκπαιδευτεί χρόνια αποκλειστικά γι’ αυτήν την αποστολή, ωστόσο… Το χειρότερο σενάριο είναι να μείνει ο σταθμός χωρίς εφεδρικό ηλεκτρικό κύκλωμα. Σε αυτήν την περίπτωση θα συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά, αλλά κανείς δεν θα ήθελε να βρίσκεται στο Διάστημα χωρίς εφεδρικό σύστημα. Το πρόβλημα, εξηγούν οι μηχανικοί της NASA, είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα λειτουργήσουν συσκευές που ήδη βρίσκονται στον σταθμό από το 2000. Για παράδειγμα, προκειμένου να λειτουργήσουν οι νέοι ηλιακοί συλλέκτες, θα πρέπει να αναδιπλωθούν δύο από τους ήδη υπάρχοντες. Ομως ο εξοπλισμός έχει ήδη δεχθεί τεράστια θερμική καταπόνηση (η διαφορά θερμοκρασίας στον σταθμό κατά τη διάρκεια μιας περιστροφής γύρω από τη Γη μπορεί να φτάσει τους 200 βαθμούς Κελσίου καθώς ο σταθμός περνάει συνεχώς από τη σκιά στο φως) και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα λειτουργήσει όπως πρέπει.