Τα ποικίλα προβλήματα της Παλαιστίνης αποτελούν αντικείμενο έντονης συζήτησης στο Ισραήλ και σε άλλα κράτη, όχι όμως στις ΗΠΑ. Στη διάρκεια των τελευταίων 30 χρόνων έχω γίνει μάρτυρας αυστηρών περιορισμών σε οποιαδήποτε ελεύθερη και ισορροπημένη συζήτηση γύρω από τα γεγονότα. Αυτός ο δισταγμός μπροστά στην κριτική για την ισραηλινή πολιτική οφείλεται στην υπερδραστηριότητα της Αμερικανο-Ισραηλινής Επιτροπής Πολιτικής Δράσης και στην απουσία οιασδήποτε ουσιαστικής αντίπαλης φωνής. Θα ήταν πολιτική αυτοκτονία για τα μέλη του Κογκρέσου να υιοθετήσουν τακτική ισορροπίας μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, να υπονοήσουν ότι το Ισραήλ πρέπει να συμμορφωθεί με τη διεθνή νομοθεσία ή να υπερασπιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Ελάχιστοι θα τολμούσαν να επισκεφτούν τη Ραμάλα, τη Ναμπλούς, τη Χεβρώνα ή την Πόλη της Γάζας για να συζητήσουν με τους πολιορκημένους κατοίκους.
Ακόμη πιο περίεργο είναι ότι οι ίδιοι περιορισμοί εκδηλώνονται και στα κύρια άρθρα μεγάλων εφημερίδων και περιοδικών. Το νέο μου βιβλίο, με τίτλο «Παλαιστίνη: Ειρήνη και όχι Απαρτχάιντ» εστιάζει την προσοχή στις συνθήκες διαβίωσης και στα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Παλαιστίνη και όχι στο Ισραήλ. Ελάχιστες εφημερίδες, όμως, ασχολούνται με αυτά που έγραψα. Η κριτική βιβλίου στα ΜΜΕ γράφεται σχεδόν αποκλειστικά από εκπροσώπους εβραϊκών οργανώσεων, που είναι απίθανο να επισκεφτούν τα κατεχόμενα και προβάλλουν ως βασικό συμπέρασμα ότι το βιβλίο είναι αντι-εβραϊκό. Δύο μέλη του Κογκρέσου με επέκριναν δημοσίως, ενώ σχολιαστές με κατηγόρησαν για «ψεύτη». Το βιβλίο περιγράφει την απεχθή καταπίεση των Παλαιστινίων, διά του αυστηρού συστήματος διακρίσεων, που τους διαχωρίζει από τους Εβραίους εποίκους στη Δυτική Οχθη. Από πολλές απόψεις, οι Παλαιστίνιοι υφίστανται καταπίεση χειρότερη εκείνης που υπέστησαν οι μαύροι της Νότιας Αφρικής την περίοδο του απαρτχάιντ. Απώτερος στόχος του βιβλίου είναι να παρουσιάσει γεγονότα της Μέσης Ανατολής άγνωστα στο ευρύ κοινό της Αμερικής και να πυροδοτήσει μια εποικοδομητική συζήτηση. Ελπίζω επίσης ότι όσοι Εβραίοι και Αμερικανοί μοιράζονται τις απόψεις μου θα βρουν την ευκαιρία να τις εκφράσουν, ακόμη και δημόσια.
* Ο Jimmy Carter είναι πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ (1977-81).