Πολλά σημεία «εμπλοκής» εμφανίζει το «κουρδικό θέμα», ιδιαίτερα περίπλοκο από την ίδια του τη φύση. Ενα από τα σημεία έχει να κάνει με το ΡΚΚ και την αμερικανική προσπάθεια να βρεθεί λύση, ώστε να αποφευχθεί η τουρκική εισβολή στο ελεγχόμενο από τους Κούρδους Β. Ιράκ. Ενα άλλο, το σημαντικότερο ίσως σημείο τριβής, είναι η πετρελαιοφόρα περιοχή του Κιρκούκ, όπου κάποια στιγμή θα αποφασιστεί με δημοψήφισμα η τύχη της. Στην περιοχή φαίνεται να υπερισχύει πλέον το κουρδικό στοιχείο, πράγμα που ίσως κρίνει το δημοψήφισμα. Για το θέμα αυτό σε αντιπαράθεση ήλθαν σε διεθνή σύνοδο στο Μπαχρέιν ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Βεσντί Γκιονούλ με τον κουρδικής καταγωγής υπουργό Εξωτερικών του Ιράκ, Χοσιάρ Ζεμπαρί. «Μην αναμειγνύεστε στο Κιρκούκ, μην μιλάτε γι’ αυτό σαν να είναι τουρκική περιοχή», κάλεσε ο κ. Ζεμπαρί τον κ. Γκιονούλ, που ζητούσε από το Ιράκ να διαθέσει χωρίς διακρίσεις, προς όλα τα έθνη του Ιράκ, τους φυσικούς πόρους του Κιρκούκ, το οποίο οι Κούρδοι είχαν καταλάβει στον Πόλεμο του Κόλπου το 1991, αλλά στη συνέχεια εκκένωσαν.
Εμμέσως σχετική με τα διάφορα σημεία εμπλοκής ήταν, στις αρχές της εβδομάδας, η απάντηση του Κούρδου προέδρου του Ιράκ Τζαλάλ Ταλαμπανί, στις προτάσεις της Επιτροπής Μπέικερ για την εθνική συμφιλίωση στη χώρα. «Διαβάζοντας την έκθεση έχει κανείς την εντύπωση ότι πρόκειται για εντολές προς μια μικρή αποικία και όχι μια ανεξάρτητη χώρα. Η έκθεση είναι άδικη και επικίνδυνη, περιέχει άρθρα που υπονομεύουν την κυριαρχία του Ιράκ και το Σύνταγμά του», είπε ο κ. Ταλαμπανί.
«Στον Μαλικί ο στρατός»
Αυτό που κυρίως φαίνεται να ενόχλησε τον παλαίμαχο ηγέτη του Πατριωτικού Μετώπου του Κουρδιστάν (PUK), ήταν ο περισσότερο οργανικός ρόλος των Αμερικανών στρατιωτικών στο εσωτερικό των ιρακινών ενόπλων δυνάμεων.
Ο πρόεδρος Ταλαμπανί ζήτησε η διοίκηση του στρατού να ανατεθεί εξ ολοκλήρου στον σιίτη πρωθυπουργό αλ Μαλικί, εξηγώντας ότι το Ιράκ δεν έχει ακόμη ασφάλεια και σταθερότητα, διότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να μετακινήσει ούτε 10 στρατιώτες. «Εχουμε δεμένα τα χέρια», είπε και αμέσως μετά επιτέθηκε και εναντίον του Μπέικερ, επειδή ως υπουργός Εξωτερικών το 1991 απέφυγε να ανατρέψει τον Σαντάμ, και άφησε τους Κούρδους και σιίτες που εξεγέρθηκαν στο έλεος των σφαγέων του δικτάτορα. Τον κ. Ταλαμπανί φαίνεται εξάλλου να εξόργισε όχι μόνο η πρόταση Μπέικερ για επανένταξη των μπααθικών στο «σύστημα», αλλά και ο χαρακτηρισμός «πυριτιδαποθήκη» για το Κιρκούκ.