Ο κόσμος των εναέριων μεταφορών είναι ένας κόσμος οραμάτων για πιο γρήγορες, πιο άνετες και κυρίως πιο ασφαλείς μεταφορές. Αν ερωτηθεί ο εγκλωβισμένος στην κίνηση κάτοικος της πόλης ποιο είναι το δικό του όνειρο θα απαντήσει «ένα αυτοκίνητο που να πετάει», ένα είδος σύγχρονου μαγικού χαλιού. Ακόμα και ο ιδρυτής της αυτοκινητοβιομηχανίας Φορντ έλεγε το 1940 στους συνεργάτες του: «Να με θυμηθείτε. Ο συνδυασμός αεροσκάφους και αυτοκινήτου θα γίνει πραγματικότητα γρήγορα. Μπορεί να χαμογελάτε αλλά θα γίνει». Από τότε μέχρι σήμερα έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί πολλά ιπτάμενα αυτοκίνητα χωρίς να γνωρίσουν, ωστόσο, επιτυχία. Τώρα οι κατασκευαστές λένε ότι σε λίγα χρόνια τα πρωτοποριακά αυτά οχήματα θα μονοπωλήσουν την αγορά. Από την προσπάθεια αυτή δεν έμεινε έξω η ΝΑSΑ ούτε και μικρότερες εταιρείες αεροναυπηγικής.
Μέχρι σήμερα το πιο γνωστό μοντέλο ιπτάμενου αυτοκινήτου, που αναμένεται μάλιστα να κυκλοφορήσει ευρέως μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, είναι το Skycar. Πρόκειται για ένα όχημα που απογειώνεται και προσγειώνεται καθέτως, όπως τα ελικόπτερα, και μπορεί να μεταφέρει τέσσερις επιβάτες. Το μέγεθός του είναι περίπου όσο μίας μικρής BMW και θα μπορεί να κινηθεί και σε αυτοκινητόδρομο. Το μεγάλο του πλεονέκτημα, κατά τους ειδικούς, είναι η ευκολία με την οποία μπορεί να το χειρισθεί ο οδηγός. Ολα τα συστήματά του ελέγχονται από ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αν θέλετε να είσαστε από τους πρώτους που θα κυκλοφορείτε με skycar, πρέπει να καταβάλλετε περί το ένα εκατομμύριο δολάρια. Το Skycar είναι φιλικό προς το περιβάλλον (καίει αιθανόλη) και δεν προκαλεί ηχορρύπανση.
Ενα δεύτερο πρότυπο ιπταμένου αυτοκινήτου είναι το Terrafugia, γνωστό και ως η «Μετάβαση» που μπορεί να προσγειώνεται και να απογειώνεται από αεροδρόμια και στη συνέχεια τα φτερά «μαζεύονται» και ο πιλότος – οδηγός κινείται με ευκολία στους δρόμους.
Το πιο εντυπωσιακό όχημα της κατηγορίας είναι χωρίς αμφιβολία το Springpack, ό,τι πρέπει για τους μοναχικούς ταξιδιώτες της νέας χιλιετίας. Η Track aerospace έχει στην ουσία δημιουργήσει ένα μικρό «προσωπικό» ελικόπτερο που ο επίδοξος χρήστης φορά ως σακκίδιο στην πλάτη. Αν θα το δούμε ποτέ στους δρόμους ή καλύτερα στους ουρανούς, άγνωστο.
Το πόσο μεγάλες είναι οι υποσχέσεις που εγκυμονούν για το μέλλον τα ιπτάμενα αυτοκίνητα αποδεικνύεται κυρίως από το ενδιαφέρον της ΝΑSΑ στην ανάπτυξη τεχνολογιών που θα επιτρέψουν την ευρεία κυκλοφορία τους. Η αμερικανική υπηρεσία δημιούργησε ένα νέο ηλεκτρονικό σύστημα, που ονομάζεται Highway in the Sky (Λεωφόρος στους αιθέρες) και μπορεί να τοποθετηθεί σε καθεμία από τις ατομικές ή οικογενειακές πτητικές μηχανές διευκολύνοντας την οδήγηση και βοηθώντας στην επίλυση των προβλημάτων που θα γεννήσει η κυκλοφοριακή συμφόρηση στον αέρα. Σε μια οθόνη, κάτι που μοιάζει περισσότερο με παιχνίδι βίντεο οδηγεί τον πιλότο αυτομάτως προς τον προορισμό του, του επιτρέπει να παρακολουθεί τι συμβαίνει γύρω του και τον βοηθά να προσεγγίσει το αεροδρόμιο ακόμα και σε φοβερή κακοκαιρία.
Ο «τρελός» βασιλιάς
Οραματιζόταν ότι κάποια ημέρα τα αυτοκίνητα θα πετούσαν. O βασιλιάς Λουδοβίκος της Βαυαρίας -«ο τρελός», όπως έμεινε στην ιστορία- είχε στείλει στον Αυστριακό μηχανικό Γκούσταβ Κοχ λεπτομερή σχέδια για την κατασκευή ενός στόλου από πτητικές μηχανές που θα του επέτρεπαν να κινείται μεταξύ των διαφόρων ανακτόρων του με ταχύτητα αδιανόητη για την εποχή και να επισκέπτεται όποτε ήθελε τις λίμνες των Αλπεων που τόσο αγαπούσε. Τα ιπτάμενα οχήματα που είχε φανταστεί θα κινούνταν με ατμομηχανές και εξωτερικά θα έμοιαζαν με παγώνια. Τα σχέδιά του αποτέλεσαν την καλύτερη δικαιολογία για να αποδείξουν οι εχθροί του ότι ο «βασιλιάς είναι τρελός», κάτι που «πιστοποιήθηκε» επισήμως στις 10 Ιουνίου του 1886, με αποτέλεσμα να χάσει τον θρόνο.
Πρόσφατα, τα σχέδια ανευρέθησαν και μελετήθηκαν από αεροναυπηγούς που υποστηρίζουν ότι σχεδιαστικά τα αερόπλοιά του είναι άρτια και θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν το όνειρο του βασιλιά.