ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Η εμμονή του στρατού να σύρει την Τουρκία σε επιχειρήσεις στο Βόρειο Ιράκ επικροτείται από τους εθνικιστικούς κύκλους και από κάποιους δημοσιογράφους. Εχει όμως θορυβήσει αναλυτές και διπλωματικές πηγές που φοβούνται πως η χώρα θα εμπλακεί σε μια αιματηρή περιπέτεια δίχως διέξοδο, όπως ακριβώς και οι ΗΠΑ.
Ο διευθυντής της φιλελεύθερης «Ραντικάλ» Ισμέτ Μπερκάν κατηγορεί την κυβέρνηση Μπαρζανί, που διοικεί την αυτόνομη Κουρδική ζώνη του Βορείου Ιράκ, πως παρέχει στο ΡΚΚ ελευθερία κινήσεων στην εν λόγω ζώνη. Αν και ο Μπερκάν δεν φαίνεται αντίθετος στην προοπτική μιας επιχείρησης πέραν των συνόρων, εστιάζει στις προεκτάσεις που αυτή έχει στην εσωτερική πολιτική.
Κατά τον Μπερκάν, το στράτευμα προσπαθεί να κατηγορήσει την κυβέρνηση, που έχει αφήσει να φανεί πως δεν επιθυμεί μια επιχείρηση στο Βόρειο Ιράκ χωρίς αμερικανική έγκριση, για ατολμία. Το στράτευμα ελπίζει η λασπολογία να επιφέρει την απαξίωση και αργότερα την πτώση της κυβέρνησης. Κατά τον αναλυτή, η κυβέρνηση Ερντογάν έχει ήδη δείξει σημεία ενόχλησης από την εν λόγω κριτική.
Ο Οζκιόκ
Πολλοί αναλυτές επισημαίνουν πως ενώ είχαν σημειωθεί και στο παρελθόν παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Τουρκίας από αμερικανικά αεροσκάφη, το ΓΕΕΘΑ είχε ειδοποιήσει σχετικά το υπουργείο Εξωτερικών, χωρίς να προβεί σε ανακοίνωση προς την κοινή γνώμη. Το γεγονός επιβεβαίωσε σε συνέντευξή του στη Χουριέτ και ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ Χιλμί Οζκιόκ.
Η κοινοποίηση της παραβίασης, αυτή τη φορά, καταδεικνύει πως το στράτευμα επιδιώκει να «ρίξει λάδι στη φωτιά» του αυξανόμενου εθνικισμού και αντιαμερικανισμού. Αποτελεί γενική πεποίθηση πως οι ένοπλες δυνάμεις χρησιμοποιούν τον εθνικισμό και το χαρτί του Κουρδικού για να αποδυναμώσουν την κυβέρνηση και να τη σύρουν στο άρμα τους.
Διπλωματικές πηγές τονίζουν πως το στράτευμα έχει χάσει, λόγω της συνεχούς ανάμειξής του στην πολιτική και των αντιδημοκρατικών του μεθόδων, τη στήριξη των ΗΠΑ και της Ε.Ε.
Αντίθετα, πλήρους στήριξης από τις κυβερνήσεις και τον τύπο των εν λόγω χωρών απολαύει η κυβέρνηση Ερντογάν. Σκοπός του στρατού είναι να εκβιάσει τον πρωθυπουργό σε μια απόφαση επέμβασης που θα του στερήσει τη διεθνή υποστήριξη της οποίας τώρα χαίρει.