Η άνοδος του Νικολά Σαρκοζί στην εξουσία της Γαλλίας φαίνεται ότι τώρα ολοκληρώνεται. Στον πρώτο γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, την περασμένη Κυριακή, το κεντροδεξιό κόμμα του νέου προέδρου, η Ενωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP) και οι εταίροι του έλαβαν 42% των ψήφων, έναντι μόλις 28% του μεγαλύτερου αντιπάλου του, του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των εταίρων του. Στο δεύτερο γύρο των εκλογών, που πραγματοποιείται σήμερα, οι αναλυτές προβλέπουν ότι το UMP θα λάβει από 381 έως και 501 από τις 577 έδρες, στη γαλλική εθνοσυνέλευση.
Η νίκη του κ. Σαρκοζί είχε προβλεφθεί από τις δημοσκοπήσεις· το μόνο που παρέμενε άγνωστο ήταν το μέγεθος του «γαλάζιου κύματος» της νίκης του UMP. Αλλωστε, ο ίδιος ο κ. Σαρκοζί είχε εξασφαλίσει σαρωτική νίκη, μόλις τον περασμένο μήνα, στις προεδρικές εκλογές. Οι εκλογείς επέλεξαν, την Κυριακή, να του δώσουν καθαρή εντολή για τις υπεσχημένες μεταρρυθμίσεις του.
Φιλελεύθερες αλλαγές
Ορισμένες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις μοιάζουν εξαιρετικά φιλελεύθερες για τη Γαλλία. Θέλει να καταργήσει το 35ωρο εβδομαδιαίας εργασίας, να περικόψει φόρους, να αποδυναμώσει τα συνδικάτα και να εγγυηθεί ένα μίνιμουμ παροχής υπηρεσιών στα μέσα μαζικής μεταφοράς, κατά τη διάρκεια απεργιών. Με άλλα λόγια, υποσχέθηκε να σφαγιάσει πολλές από τις ιερές αγελάδες της Γαλλίας.
Οι Σοσιαλιστές, αν και αναγνώρισαν το μέγεθος της νίκης του στις προεδρικές εκλογές, απευθύνθηκαν στους ψηφοφόρους, πριν από τις βουλευτικές, με το επιχείρημα ότι «η δημοκρατία χρειάζεται ισορροπία».
Οι Σοσιαλιστές
Οι εκλογείς ήταν αμετάπειστοι. Το ποσοστό αποχής έφθασε σε επίπεδα-ρεκόρ, σχεδόν 40%. Οι ψηφοφόροι ήταν κατά κάποιο τρόπο απαθείς, σε μια εκλογική αναμέτρηση, η οποία έμοιαζε τελειωμένη από πριν, κι αφού είχαν ψηφίσει τόσο πρόσφατα μαζικά, δύο φορές, στις προεδρικές εκλογές. Σε συνδυασμό με το χαμηλό ποσοστό των ψήφων των Σοσιαλιστών, αυτό δείχνει μια βαθιά απογοητευμένη αριστερή εκλογική βάση, που θεωρούσε αναπόφευκτη τη νίκη του UΜΡ.
Το εσωτερικό σοσιαλιστικό ναυάγιο, που άρχισε μετά την ήττα της Σεγκολέν Ρουαγιάλ από τον Νικολά Σαρκοζί, τον περασμένο μήνα, μπορεί μόνο να επιδεινωθεί, μετά και το τέλος του δεύτερου γύρου. Αυτό που διακυβεύεται είναι αν το κόμμα θα έπρεπε να γίνει ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, σε συνεργασία με την αγορά, όπως συνέβη με τους κεντροαριστερούς στη Γερμανία, τη Βρετανία και αλλού· ή αν θα έπρεπε να παραμείνει προσκολλημένο στις σοσιαλιστικές του ρίζες.
Και οι άλλοι
Μετά την περασμένη Κυριακή, οι Σοσιαλιστές μπορεί να αποδειχθούν σοφότεροι και να εκσυγχρονιστούν: τα κόμματα στα αριστερά τους, τα πήγαν ακόμη χειρότερα απ’ αυτούς. Το Κομμουνιστικό Κόμμα, άλλοτε μεγάλη δύναμη στη γαλλική πολιτική, έλαβε το χειρότερο ποσοστό του, με μόλις 4,3% των ψήφων. Αλλοι ακροαριστεροί έλαβαν άλλο ένα 3%. Και εν μέρει, χάρη στο ενδιαφέρον του Νικολά Σαρκοζί για τα περιβαλλοντικά πράγματα, το Πράσινο Κόμμα έλαβε το εξαιρετικά φτωχό ποσοστό του 3,3%. Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο τα πήγε επίσης άσχημα, λαμβάνοντας 4,3% λιγότερο από το μισό των ψήφων, που έλαβε στις προεδρικές εκλογές, επικυρώνοντας τη στρατηγική Σαρκοζί να κλέψει ακροδεξιές ψήφους, με τη δεξιά μεταναστευτική πολιτική και τη ρητορική του περί επιβολής της τάξεως και του νόμου.
Ο δραστήριος κ. Σαρκοζί θα θελήσει να κινηθεί γρήγορα με το πρόγραμμά του, εκμεταλλευόμενος την περίοδο χάριτος. Εχει ήδη προετοιμάσει ένα μεταρρυθμιστικό οικονομικό πακέτο, το οποίο θα τεθεί ενώπιον του Κοινοβουλίου, κατά τη διάρκεια ειδικής συνεδρίασης, τον Ιούλιο, μια περίοδο κατά την οποία οι βουλευτές αρχίζουν συνήθως να αναχωρούν για διακοπές.
Τελικώς, οι εκλογές της περασμένης Κυριακής έδειξαν ότι μια πρόσφατη μεταρρύθμιση, που κάποτε έμοιαζε ότι θα εξασθενίσει την προεδρία, μπορεί στην πραγματικότητα να την έχει ενισχύσει. Η αρχή έγινε το 2002 όταν η προεδρική θητεία μειώθηκε από επτά σε πέντε χρόνια, ώστε να συγκλίνει με τη θητεία του Κοινοβουλίου. Αυτό καθιστά πιθανότερο ότι οι πρόεδροι και τα Κοινοβούλια θα προέρχονται από τον ίδιο πολιτικό χρωματισμό· η «συγκατοίκηση» μπορεί τώρα να γίνει σπανιότερη. Αλλά αν ο κ. Σαρκοζί έχει μια ανίσχυρη αντιπολίτευση στη Βουλή, θα πρέπει να θυμάται ότι μπορεί, παρ’ όλα αυτά, να αντιμετωπίσει σθεναρότερη αντίσταση στους δρόμους.