ΣΙΚΑΓΟ. Σημαντικές ελπίδες για οριστική θεραπεία του έιτζ διατυπώνουν ερευνητές του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής Μαξ Πλανκ της Δρέσδης. Ειδικότερα, όπως αναφέρουν στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science, ανακάλυψαν μέθοδο «καθαρισμού» των κυττάρων που εχουν προσβληθεί από τον θανατηφόρο ιό.
Με τη βοήθεια ενζύμου
Οι ερευνητές κατάφεραν να τροποποιήσουν γενετικά ένα ένζυμο ώστε να βάλλει εναντίον του γενετικού υλικού του ιού του έιτζ και να τον απομακρύνει από το μολυσμένο κύτταρο. Βεβαίως, το ένζυμο δεν είναι ακόμα έτοιμο για να χρησιμοποιηθεί σε θεραπείες αλλά τουλάχιστον προσφέρει στους ερευνητές βάσιμες ελπίδες ότι θα μπορέσουν να σώσουν τη ζωή των 40 εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν προσβληθεί από το νόσημα σε ολοκληρο τον κόσμο.
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται σήμερα αποσκοπούν στην καθυστέρηση της εμφάνισης των συμπτωμάτων της νόσου επιμηκύνοντας κατά τον τρόπο αυτό το προσδόκιμο ζωής των αρρώστων. Η νέα μέθοδος δρα διαφορετικά. Οπως αναφέρει ο Αλαν Ενγκελμαν του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου Ντάνα Φάρμπερ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, που υπογράφει το συνοδευτικό άρθρο στο Science, το ένζυμο που έχει δημιουργηθεί «επί μέτρω» για τις ανάγκες της θεραπείας αφαίρεσε τον ιό του έιτζ από τα μολυσμένα κύτταρα στα εργαστηριακά πειράματα που έγιναν.
Το ένζυμο, που κατασκευάστηκε από Γερμανούς ερευνητές μπορεί να χρησιμοποιηθεί με απόλυτη ασφάλεια για τον ανθρώπινο οργανισμό. Στο εργαστήριο «καθάρισε» επιτυχώς τα κύτταρα από τον ιό μέσα σε τρεις μήνες από την έναρξη της θεραπείας.
Το γενετικά τροποποιημένο ένζυμο, που ονομάζεται Τρε, αφαιρεί τον ιό από το γονιδίωμα των προσβεβλημένων κυττάρων, κατ’ αρχήν αναγνωρίζοντάς τον και εν συνεχεία ανασυνθέτοντας τη δομή του γενετικού του υλικού. Ακριβώς η ικανότητα αναγνώρισης του γενετικού υλικού του φονικού ιού θα επιτρέψει την εξεύρεση αποτελεσματικής θεραπείας της νόσου. Το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ειδικοί είναι η ικανότητα που έχει το DNA να κρύβεται στο κύτταρο και να παραμένει εκεί εν υπνώσει μέχρι την κατάλληλη στιγμή.
Πάντως, πρέπει ακόμα να γίνουν πολλά πειράματα για να διαπιστωθεί κατά πόσο το νέο ένζυμο είναι δυνατόν να αναγνωρίσει ακόμα και αυτά τα κύτταρα.
Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά εμπόδια που πρέπει να υπερκερασθούν προτού καταστεί δυνατή η χρήση του ενζύμου για τη θεραπεία πασχόντων από έιτζ. «Το σημαντικότερο από αυτά και πιθανώς το πιο δύσκολο να ξεπεραστεί είναι ότι θα πρέπει να βρούμε έναν αποτελεσματικό όσο και ασφαλή τρόπο για να χορηγούμε το γενετικώς τροποποιημένο μόριο στο εσωτερικό των κυττάρων, έτσι ώστε να μην υπάρξει ο παραμικρός κίνδυνος για τον οργανισμό του αρρώστου», τονίζει ο συντάκτης της μελέτης Ιντράνι Σαρκάρ. «Ωστόσο, τα αποτελέσματα που διαθέτουμε μέχρι αυτήν τη στιγμή επιβεβαιώνουν ότι η βασική αρχή στην οποία στηρίζεται η προσέγγισή μας είναι ορθή».