Σε αντίθεση με τις μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις του κόσμου, το παγκόσμιο πρωτάθλημα αστέγων που μόλις ολοκληρώθηκε, δεν απολαμβάνει τους προβολείς της δημοσιότητας. Δεν έχει παίκτες που κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ, των οποίων οι φανέλες γίνονται ανάρπαστες. Δεν έχει αμφισβητούμενες φάσεις, που θα συζητηθούν ξανά και ξανά. Διαθέτει όμως συμμετοχές από χώρες όπως το Μπουρούντι, ομάδες με άνδρες και γυναίκες να παίζουν μαζί και -ναι- αρκετούς θεατές. Φέτος πραγματοποιήθηκε στη Δανία και πρωταθλήτρια στέφθηκε η Σκωτία, που νίκησε 9-3 την Πολωνία. Ο αγώνας διεξήχθη σε ένα προσωρινό στάδιο που στήθηκε για την περίσταση στην κεντρική πλατεία της Κοπεγχάγης και οι Σκωτσέζοι σήκωσαν το τρόπαιο.
Η ιδέα του πρωταθλήματος γεννήθηκε πριν από πέντε χρόνια στο Κέιπ Τάουν, στο διεθνές συνέδριο των περιοδικών που γράφονται και πωλούνται από τους αστέγους, όπως το «Big Issue» στη Βρετανία. Ο Χάραλντ Σμιτ, διευθυντής ενός αυστριακού εντύπου, σκέφτηκε ότι καθώς οι άστεγοι είναι σκορπισμένοι ανά τον πλανήτη, θα μπορούσαν να ενωθούν με μια κοινή γλώσσα, εκείνη του ποδοσφαίρου. Οκτώ μήνες αργότερα διοργανώθηκε πειραματικά το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο αυστριακό Γκρατς με 18 ομάδες. Ο όρος για να παίξει κανείς σε αυτές είναι να έχει υπάρξει άστεγος πρόσφατα, να έχει πάρει επιδόματα για στέγη, να ήταν σε απεξάρτηση από τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ, να είναι πάνω από 16 ετών. Δεκτές γίνονται οι αιτήσεις και από τα δύο φύλα.
Οι πρώτες προσπάθειες πήγαν τόσο καλά που το πείραμα συνεχίστηκε. Το πρωτάθλημα κρατά επτά μέρες με περίπου 200 ματς, που διαρκούν 14 λεπτά το καθένα. Οι αγώνες γίνονται σε ένα ειδικό στάδιο που κατασκευάζεται για την περίσταση στον δρόμο. Οι ομάδες έχουν έναν τερματοφύλακα και τρεις παίκτες που αναλαμβάνουν όλους τους ρόλους. Αλλοι τέσσερις παίκτες κάθονται στον πάγκο. Οι πόλεις που φιλοξενούν τη διοργάνωση πρέπει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις. Μέχρι στιγμής έχουν επιλεγεί στο παρελθόν το Γκέτεμποργκ, το Εδιμβούργο και το Κέιπ Τάουν, ενώ η διοργάνωση στην Νέα Υόρκη δεν πραγματοποιήθηκε καθώς ήταν δύσκολο να χορηγηθούν άδειες εισόδου στις ΗΠΑ για τους παίκτες. Το πρωτάθλημα έχει χορηγούς όπως η εταιρεία αθλητικών ειδών Νike και η ΟΥΕΦΑ, καθώς και μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες.
Οι εθνικές ομάδες έχουν προπονητή και τα μέλη τους εντοπίζονται από ανακοινώσεις στους δρόμους και στα ειδικά έντυπα των αστέγων. Υπολογίζεται ότι συνολικά 25.000 άτομα ανταποκρίνονται στην πρόσκληση ενδιαφέροντος. Περνούν από διαδικασία επιλογής και έχουν προπονήσεις. Τα παιχνίδια αυτά είναι ιδιαίτερα δημοφιλή -στη Σκωτία οι θεατές ανήλθαν σε 60.000 και στη Νότιο Αφρική σε 100.000- και αναμεταδίδονται από το Ιντερνετ με web cam. Το πιο ισχυρό τους χαρτί, όμως, είναι πώς μεταμορφώνουν τις ζωές των αστέγων που παίρνουν μέρος. Η αυτοεκτίμησή τους ανεβαίνει, πολλοί από αυτούς βρίσκουν σπίτι και εργασία, κόβουν τις εξαρτήσεις, γνωρίζονται με άλλους ανθρώπους που έχουν τα ίδια βιώματα. Σύμφωνα με ειδικές έρευνες, το 77% των συμμετεχόντων ξαναβρίσκει τη χαρά, την αισιοδοξία, αλλά και τις πρακτικές λύσεις για να φτιάξει το μέλλον του. Είναι μια σταγόνα στον ωκεανό βέβαια, καθώς υπάρχουν αυτήν τη στιγμή 1 δισ. άστεγοι στον κόσμο ενώ μόνο στις ΗΠΑ ο αριθμός υπολογίζεται σε 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους.
