Δευτέρα βράδυ, έξω από τη Φέρια Βαλένθια (Feria Valencia), το νέο εκθεσιακό κέντρο της πόλης Βαλένθια που βρίσκεται στο βορεινό προάστιο της Πατέρνα (Paterna). Μερικές δεκάδες πούλμαν περιμένουν -κάποιους έστω- από τους 7.500 νεαρούς που έχουν συγκεντρωθεί εδώ για να παραβρεθούν σε ένα από τα μεγαλύτερα πάρτι στην Ευρώπη και να τους μεταφέρουν στο πάρκο των επιστημών και των τεχνών της πόλης που σχεδίασε ο διάσημος αρχιτέκτονας Σαντιάγο Καλατράβα. Εκεί -μπροστά στο Μουσείο Επιστημών- θα δοθεί απόψε η εναρκτήρια συναυλία του πάρτι. Ομως η προσέλευση των νεαρών είναι σχεδόν απογοητευτική. Με χίλιους κόπους τα πούλμαν γεμίζουν και κατευθύνονται προς το πάρκο, αφού οι περισσότεροι έχουν προτιμήσει να παραμείνουν στον κύριο χώρο διεξαγωγής του πάρτι, στο εκθεσιακό κέντρο.
Μια απαραίτητη διευκρίνιση: Η λέξη «πάρτι» σίγουρα σας παραπέμπει σε μουσικές, αλκοόλ και πολύ χορό. Οι νεαροί όμως (με μέσο όρο ηλικίας τα 25 έτη) που μαζεύονται κάθε καλοκαίρι απ’ όλη την Ισπανία στο Κάμπους πάρτι (Campus Party), μόνο αυτό δεν κάνουν. Δεν πίνουν στάλα αλκοόλ, για ναρκωτικά ούτε συζήτηση, όταν θέλουν να ακούσουν μουσική πρέπει να φύγουν από το χώρο του και να την αναζητήσουν αλλού, κλείνουν -μήνες πριν- μια πολύτιμη θέση σε έναν από τους εκατοντάδες πάγκους του και πηγαίνουν εκεί με τεράστιες βαλίτσες που έχουν μέσα ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Το Κάμπους πάρτι είναι το μεγαλύτερο πάρτι ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Ευρώπη!
«Είναι τρελοί…»
Το πάρτι διαρθρώνεται σε δύο τεράστιες αίθουσες του εκθεσιακού χώρου της Φέρια Βαλένθια σε καθεμιά από τις οποίες βρίσκονται συνδεδεμένοι περισσότεροι από 3.500 υπολογιστές. Δύο αίθουσες ανάλογης χωρητικότητας διατίθενται για το στήσιμο σκηνών και άλλη μία λειτουργεί ως έκθεση των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας.
Κάθε αίθουσα είναι χωρισμένη σε τεταρτημόρια ανάλογα με τα ενδιαφέροντα των ανθρώπων που συγκεντρώνουν. Παιχνίδια, προγραμματισμός, ψηφιακή δημιουργία και σχεδιασμός, αστρονομία, ρομποτική, ελεύθερο λογισμικό, τροποποιήσεις υπολογιστών (όπως στα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια) κ.ά.
«Είναι τρελοί», μου ψιθυρίζει η Μαριαλένα Εσπινόζα, μια νέα κοπέλα από το Εκουαδόρ που εργάζεται στο τμήμα δημοσίων σχέσεων του φεστιβάλ και με ξεναγεί κατά την πρώτη μου μέρα σε αυτό. «Για πέντε ημέρες θα κάνουν διαγωνισμούς, θα ανταλλάξουν γνώσεις και θα κάνουν τουρνουά βιντεο-παιχνιδιών». Αυτό, δηλαδή, είναι διασκέδαση, ρωτάω με αφέλεια;
Για ποιο λόγο θέλουν να μαζευτούν όλοι μαζί σε ένα χώρο, όταν έχουν ευρυζωνικές συνδέσεις στο Ιντερνετ; «Η κουλτούρα του event είναι κοινωνική. Λέξη-κλειδί για να καταλάβεις τι σημαίνει αυτό είναι η λέξη δημιουργικότητα. Εδώ φτιάχνεται κάθε χρόνο ένα δίκτυο ανθρώπων. Γι’ αυτό δεν αναπτύσσεται η τεχνολογία όμως;» με αποστομώνει ο Χουάν Νεγκρίλο, 35άρης υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας που διοργανώνει το πάρτι.
Το Κάμπους πάρτι μετράει πια έντεκα χρόνια ζωής. Ξεκίνησε από μια μικρή παρέα μαθητών που κάλεσαν τους φίλους τους να παίξουν όλοι μαζί παιχνίδια και να ανταλλάξουν αρχεία. Εκείνη την εποχή αυτό είχε κάθε νόημα, αφού οι συνδέσεις στο Ιντερνετ ήταν πολύ χαμηλές. Από τους 250 πιτσιρικάδες εκείνης της χρονιάς, έφτασαν σήμερα σε ένα από τα μεγαλύτερα δρώμενα της πόλης της Βαλένθια και το μεγαλύτερο σχετικό στην Ευρώπη. Και ξεκινώντας από το παιχνίδι, κατάφεραν με τα χρόνια να αγκαλιάσουν πολλές πλευρές της ψηφιακής δημιουργικότητας.
Οι… καλεσμένοι
Μεγάλη πλειοψηφία των συμμετεχόντων παραμένουν και σήμερα -ποιοι άλλοι- οι gamers (νεαροί που παίζουν παιχνίδια στους υπολογιστές τους). Ερχονται στο φεστιβάλ χωρισμένοι σε ομάδες και «φυλές» (clans), κραδαίνοντας τις σημαίες τους που υψώνουν πάνω από τα γραφεία τους. Κάθονται όλοι μαζί και κάθε φορά που κάποια ομάδα νικάει σε ένα παιχνίδι φωνάζουν, δημιουργώντας αντίλαλο στον τεράστιο εκθεσιακό χώρο – όπως θα έκαναν και σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.
«Είμαστε εδώ για να παίξουμε παιχνίδια με τους φίλους μας με τους οποίους μιλάμε όλο το χρόνο στο Ιντερνετ, να δούμε τις εξελίξεις στη δημιουργία τρισδιάστατων γραφικών, να ανταλλάξουμε γνώσεις γύρω από το ψηφιακό μοντάζ και την επεξεργασία εικόνας και να γνωριστούμε», λέει καθισμένος κάτω από μια πειρατική σημαία, σύμβολο της ομάδας του στο βιντεοπαιχνίδι που παίζει, ο 22χρονος Αλβάρο από τη Μαδρίτη. Παρατηρώ ότι λίγο πιο κει έχει φυλάξει ένα μαξιλάρι. Κοιμάσαι πάνω στο κομπιούτερ σου – τον ρωτώ; «Ε, δεν θέλεις, όταν έρχεσαι εδώ από την άλλη άκρη της χώρας να χάσεις ούτε λεπτό δράσης έτσι δεν είναι;» μου απαντά.
Λίγο πιο εκεί, στο τμήμα της ρομποτικής τα πράγματα είναι σαφώς πιο ήσυχα. Πέρυσι για πρώτη φορά οι συμμετέχοντες (από άσχετους ερασιτέχνες μέχρι καθηγητές στα σημαντικότερα Πανεπιστήμια) αποφάσισαν να φτιάξουν μια ένωση που θα εξηγούσε στους Ισπανούς τι είναι και σε τι θα τους ωφελήσει η ρομποτική. Κάθε χρόνο κάνουν και ένα μεγάλο σεμινάριο. Φέτος μαθαίνουν σε όλους πώς να κατασκευάσουν ρομποτικά χέρια.
Με… οικολογικά ανταλλάγματα
Εκτός από κόμβος ανταλλαγής πληροφοριών, το Campus party είναι και ένα εξαιρετικά ενεργοβόρο δρώμενο. Κάθε χρόνο διακινούνται εκατοντάδες terabytes ψηφιακών δεδομένων, ενώ οι γραμμές που συνδέουν τον χώρο του φεστιβάλ με το Ιντερνετ φτάνουν στα 5 Gb. 8.000 υπολογιστές, σε ένα σημείο, όλοι μαζί, παράγουν τεράστια ποσά θερμότητας και καταναλώνουν ακόμα μεγαλύτερα ποσά ενέργειας. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο οι διοργανωτές πληρώνουν σε ρεύμα για τις πέντε ημέρες που διαρκεί το φεστιβάλ περισσότερα από 100.000 ευρώ.
Επειδή οι άνθρωποι του φεστιβάλ, όμως, είναι νεαροί και ευαίσθητοι σε οικολογικά θέματα, ξοδεύουν από τα έσοδά τους ένα σεβαστό ποσό κάθε χρόνο προκειμένου να φυτέψουν ένα δέντρο για κάθε συμμετέχοντα. «Με αυτό τον τρόπο αντισταθμίζουμε την οικολογική ζημιά που προκαλούμε. Με όρους διοξειδίου του άνθρακα, η ρύπανση που προκαλούμε, αντισταθμιζόμενη προς τα δέντρα που φυτεύουμε, είναι μηδέν», μου εξηγεί ο Χουάν.
Αναζητώντας ταλέντα και ιδέες
Από το Κάμπους πάρτι δεν θα μπορούσαν βεβαίως να λείπουν τόσο οι προσωπικότητες του χώρου των νέων τεχνολογιών, όσο και οι μεγαλύτερες εταιρείες του. Φέτος, ανάμεσά τους ήταν ο Μαρκ Σατλγουόρθ (Mark Shuttleworth) δημιουργός της διάσημης έκδοσης λειτουργικού συστήματος Λίνουξ, Ουμπούντου (Ubuntu) και εκπρόσωποι του οργανισμού που δημιούργησε το λάπτοπ των εκατό δολαρίων (One laptop per child) κ.ά. Ειδικά για τους gamers, η μεγαλύτερη εταιρεία βιντεο-παιχνιδιών E.A. παρουσίασε δύο νέες εκδόσεις των παιχνιδιών Medal of Honor και Army of two, που ενθουσίασαν την κοινότητα και η Google διοργάνωσε δεκάδες σεμινάρια αναζητώντας νέα ταλέντα, ανάμεσα στους χιλιάδες νεαρούς προγραμματιστές.
Μια άλλη πτυχή του πάρτι, λιγότερο γνωστή, είναι αυτή της παρουσίασης νέων ιδεών για εφαρμογές στο Διαδίκτυο και τους υπολογιστές. «Ισως το επόμενο Youtube να γεννήθηκε εδώ, σήμερα», λέει χαρακτηριστικά ο Μιγκέλ Ανχελ, υπεύθυνος για το περιεχόμενο του πάρτι.
Ιδιαίτερη παρουσία όμως έχει και ένας απροσδόκητος εκθέτης: Ο ισπανικός στρατός! Σε ένα μεγάλο χώρο οι στρατιωτικοί έχουν φτιάξει δύο μικρά γήπεδα. Ενα για paintball και ένα για μπάσκετ, στα οποία καλούν τους επισκέπτες να γευθούν τα καλά ενός σωματικού παιχνιδιού. «Ερχονται εδώ για να στρατολογήσουν παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες, που δεν έχουν τι άλλο να κάνουν», με ενημερώνει ο Μιγκέλ.
Και είναι λογικό το γιατί. Τα περισσότερα βιντεοπαιχνίδια απεικονίζουν σκηνές πολεμικής δράσης. Ο στρατός το μετουσιώνει αυτό σε πράξη. Τα δημογραφικά άλλωστε του πάρτι συνηγορούν ως προς την ορθότητα της επιλογής του να παρευρίσκεται εδώ. Οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το 88% των επισκεπτών. Οι γυναίκες μόλις το 12%. Το 30% των συμμετεχόντων έρχονται από την περιοχή της Βαλένθια, ενώ οι υπόλοιποι από όλες τις γωνιές της Ισπανίας.
Αλμπερτ Χούμπο, ο σταρ της βραδιάς
Κατά το περσινό δέκατο Campus party, είχε δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα ο φυσικός Στίβεν Χόκινς. Φέτος, σταρ της βραδιάς είναι ένας ακόμα πιο παράξενος επισκέπτης. Ενας μικρός γερανός κρατάει από ένα γάντζο μια σακούλα ύψους ενός μέτρου περίπου και τριάντα εκατοστών. Οι Κορεάτες φοιτητές που συνοδεύουν το πακέτο, βγάζουν τη σακούλα και αποκαλύπτουν ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ, τον Αλμπερτ Χούμπο (Albert Hubo). Τα φλας αστράφτουν για άλλη μια φορά.
Ο Αλμπερτ Χούμπο συμβολίζει την πρόοδο που έχει σημειωθεί στη ρομποτική συνδέοντάς τη με τη επιστημονική παράδοση του 20ού αιώνα. Μέσα στο κεφάλι «Αϊνστάιν» που φοράει, ο δόκτωρ Ο’ Τζουν Χο και η ομάδα του από το Πανεπιστήμιο της Σεούλ έχουν τοποθετήσει 30 κυκλώματα ρύθμισης της κίνησης με αποτέλεσμα αυτό να παίρνει φυσικές εκφράσεις. «Θέλαμε να δείξουμε ότι δεν χρειάζεται να είσαι τεράστια ιαπωνική εταιρεία, όπως η Sony, για να κατασκευάσεις εντυπωσιακά ρομπότ. Εμείς το καταφέραμε με λίγα μόνο χρήματα και πολλή δουλειά στο πανεπιστημιακό μας εργαστήριο», μου λέει ο ίδιος. Η παλιά εθνική κόντρα Ιαπωνίας – Κορέας με ρομποτικούς όρους!
Ο Αλμπερτ Χούμπο διαθέτει συνολικά 60 κυκλώματα ρύθμισης της κίνησης, τα οποία συνιστούν ένα πολύπλοκο δίκτυο που ρυθμίζει την ευστάθειά του, η οποία είναι εντυπωσιακή. Αν τον σπρώξετε, θα προβάλει αντίσταση και θα παραμείνει όρθιος. Χορεύει χούλα χουπ, χιπ χοπ και κάνει τάι τσι. «Πετύχαμε να έχει βάρος μόλις 50 κιλά και να αποκρίνεται σε πραγματικό χρόνο, επιπλέον είναι πλήρως παραμετροποιημένος, γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι σύντομα θα βγει στο εμπόριο. Μπορεί να γίνει ένας εξαιρετικός οικιακός βοηθός».
