Το Παρίσι υπήρξε πάντοτε φυτώριο των μεγαλύτερων σεφ. Το τελευταίο όμως λαμπερό αστέρι της γαστρονομίας που μεγαλουργεί στην Πόλη του Φωτός είναι Αμερικανός, γεννημένος στο Σικάγο. Μέσα σε λίγο καιρό, το λιλιπούτειο εστιατόριο του Ντάνιελ Ρόουζ, που ονομάζεται «Spring», έχει γίνει το αγαπημένο μέρος των γευσιγνωστών σε τέτοιο βαθμό, που οι επιθεωρητές του οδηγού Michelin το επισκέπτονται ακόμα και όταν έχουν άδεια από τη δουλειά τους. Πώς τα κατάφερε ένας τριαντάχρονος Γιάνκης να μαγέψει τους απαιτητικούς ουρανίσκους των Γάλλων;
Ο Ρόουζ βρέθηκε στο Παρίσι πριν από δέκα χρόνια για να σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης. Χωρίς ακριβώς να έχει αποφασίσει τι ακριβώς ήθελε να κάνει στη ζωή του, άρχισε σταδιακά να ανακαλύπτει τις χάρες της γαλλικής κουζίνας. Σύχναζε σε μπιστρό και εστιατόρια ενώ σιγά σιγά άρχισε να μαθαίνει να μαγειρεύει από φίλους. Ανακαλύπτοντας τελικά την κλίση του, αποφάσισε να μαθητεύσει κοντά σε μεγάλους σεφ, όπως ο Γιανίκ Αλενό του ξενοδοχείου «Le Meurice», αλλά και στη Σχολή του Πολ Μποκίζ στη Λυών. Ταξίδεψε αρκετά και μέσα σε λίγα χρόνια αισθάνθηκε επιτέλους έτοιμος να ανοίξει το δικό του εστιατόριο.
Ως συνήθως, το κύριο πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το οικονομικό. Ο τολμηρός Αμερικανός δεν πτοήθηκε από την έλλειψη μεγάλου κεφαλαίου. Κάποιοι φίλοι του βρήκαν έναν μικρό χώρο στο λαϊκό 9ο διαμέρισμα του Παρισιού, το οποίο μετέτρεψε σχεδόν μόνος του σε ρεστοράν. Προς επίρρωσιν των λόγων του υπάρχει και το αντίστοιχο blog με φωτογραφίες-τεκμήρια. Το «Spring» χωράει 16 μόνο θαμώνες, ενώ ο Ρόουζ είναι ταυτοχρόνως μετρ, σεφ και σομελιέ, ενώ η μόνη εργαζόμενη είναι μια φοιτήτρια που σερβίρει.
Το μενού έχει τέσσερα πιάτα, τα οποία προαποφασίζει ο σεφ. Οπως τονίζει και στο μπλογκ, δεν του αρέσει να μαγειρεύει με τα νέα συστήματα του Φεράν Αντριά και προτιμά την παλιά καλή συνταγή των φρέσκων και ποιοτικών πρώτων υλών που θα βρει στην αγορά. Στην κουζίνα του, ο Ρόουζ -είναι ανοικτή και έτσι οι πελάτες του τον παρατηρούν επί το έργον- ετοιμάζει γεύματα με απλότητα, αρμονία και συναίσθηση των γεύσεων. Εκτός από πεντανόστιμα είναι και φτηνά, καθώς το πλήρες μενού κοστίζει 36 ευρώ το άτομο χωρίς το κρασί.
Από πέρυσι τον Οκτώβριο, το «Spring» έχει γίνει εξαιρετικά δημοφιλές διότι διαθέτει άλλο ένα στοιχείο που είναι δυσεύρετο στα γαλλικά εστιατόρια: αισθάνεσαι ότι είσαι στο σπίτι ενός καλού φίλου που έχει ταλέντο στη μαγειρική, επισημαίνουν οι Financial Times. Η μουσική είναι από το i-pod του σεφ· η ατμόσφαιρα είναι πολύ φιλική και ζεστή, ο χώρος μικρός. Ετσι παρακινήθηκε άλλωστε και ο επιθεωρητής της Michelin που είχε πάει ινκόγκνιτο να βοηθήσει στο σερβίρισμα. Ενιωσε άνετα.
Η ζωή στο λιλιπούτειο εστιατόριο περνάει και στο Διαδίκτυο. Ο Ρόουζ στο μπλογκ του περιγράφει τις απόψεις του περί μαγειρικής, δείχνει σε φωτογραφίες τους φίλους του, περιγράφει συνταγές χωρίς την κλασική μυστικοπάθεια. Εν ολίγοις συνδυάζει το γαλλικό ταλέντο στη μαγειρική -αφού στη Γαλλία πήρε τις γνώσεις του- με την αμερικανική αγάπη στην απλότητα και την έλλειψη επιτήδευσης.
