ΣΙΔΝΕΪ. Ενα πελώριο υποθαλάσσιο ρεύμα ανακάλυψαν Αυστραλοί επιστήμονες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι έτσι κατάφεραν να φέρουν στην επιφάνεια έναν από τους τελευταίους «χαμένους κρίκους» που συνδέουν τους παγκόσμιους ωκεανούς, επηρεάζοντας τον καθορισμό και τον έλεγχο του παγκόσμιου κλίματος.
Η νέα έρευνα αποδεικνύει την ύπαρξη ένος πελώριου υποθαλάσσιου ρεύματος που «χαϊδεύει» την Τασμανία, το νησί νότια της Αυστραλίας, και κινείται προς τον Νότιο Ατλαντικό. Ενας από τους ερευνητές που υπογράφουν τη μελέτη, ο δρ Κεν Ρίτζγουεϊ, λέει ότι το υποθαλάσσιο ρεύμα αποκαλύπτει τον «θάλαμο ελέγχου» του κλίματος του πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια, η επιστημονική κοινότητα είχε αναγνωρίσει τον Νότιο Ωκεανό που περιβάλλει την Ανταρκτική, ως βασικό ρυθμιστή των κλιματολογικών συνθηκών που διέπουν τον πλανήτη. Τον θεώρησαν ως ελεγκτικό μηχανισμό του κλίματος, επειδή αυτός απορροφά το ένα τρίτο του συνολικού διοξειδίου του άνθρακα που απορροφάται από το σύνολο των ωκεανών.
«Γνωρίζα ότι τα υδάτινα ρεύματα που βρίσκονται σε μεγάλο βάθος μπορούν να κινηθούν από τον Ειρηνικό Ωκεανό μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό και ώς την Ινδονησία. Σήμερα βλέπουμε αυτά τα ίδια ρεύματα να κινούνται και νότια από την Τασμανία. Υπάρχει λοιπόν ένας ακόμα κρίκος που συνδέει τους ωκεανούς του κόσμου» συνέχισε ο δρ Ρίτζγουεϊ του Οργανισμού Επιστημονικών Μελετών της Κοινοπολιτείας.
Σε κάθε ωκεανό, τα νερά κινούνται αντιθέτως προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού, καλύπτοντας με τις περιστροφές τους ολόκληρη την έκταση των λεκανών που σχηματίζονται από τους ωκεανούς. Το νέο ρεύμα, το Ρεύμα της Τασμανίας, που διέρχεται δίπλα από το νησί και σε βάθος 800 – 1.000 μέτρων από την επιφάνεια των νερών, θεωρείται ως «υπερ-ρευμα» καθώς συνδέει τον Ινδικό, τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό στο νότιο ημισφαίριο.
Η ομάδα των ερευνητών ανέλυσε χιλιάδες δεδομένα που αφορούσαν τόσο τη θερμοκρασία των υδάτων όσο και την αλκαλικότητα ή την οξύτητά τους, κατά την περίοδο μεταξύ 1950 και 2002, σε έκταση βορείως της Ανταρκτικής και του Ισημερινού. Διαπίστωσαν ότι υπάρχουν σύνδεσμοι μεταξύ των υποθαλάσσιων ρευμάτων της συγκεκριμένης περιοχής, που συνδέονται έτσι ώστε να δημιουργείται ένα ρεύμα παγκόσμιας κλίμακας. Τούτο έχει ως αποτελέσμα τη μεταφορά υδάτων ανάμεσα στους τρεις ωκεανούς» εξήγησαν οι ερευνητές.
Ο δρ Ρίτζγουεϊ και ο έτερος συντάκτης της έκθεσης Τζεφ Νταν υποστηρίζουν ότι ο εντοπισμός του θαλάσσιου «υπερ-ρεύματος» θα βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν με ποιο τρόπο οι ωκεανοί ρυθμίζουν το κλίμα στον πλανήτη μας.
«Η αναγνώριση τόσο της κλίμακας όσο και των προτύπων που διέπουν αυτές τις υποθαλάσσιες υδάτινες μάζες καθιστά εφικτή την ενσωμάτωσή τους στα ακριβή και ισχυρά πρότυπα που χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη της μεταβολής του παγκόσμιου κλίματος» επισήμανε ο δρ Ρίτζγουεϊ.
Το κλίμα της Ευρώπης
Το πιο γνωστό υποθαλάσσιο ρεύμα είναι αυτό του Βόρειου Ατλαντικού, που μεταφέρει θερμά ύδατα από τον Ισημερινό έως τα ανοικτά της Βόρειας Ευρώπης. Με τον τρόπο αυτόν διασφαλίζεται ότι η περιοχή έχει σχετικά ήπιο κλίμα. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αν για οποιονδήποτε λόγο πάψει να υφίσταται το ρεύμα, η Βόρεια Ευρώπη θα βυθιστεί σε μια νέα Εποχή των Παγετώνων.
Στις αρχές του έτους, οι ερευνητές είχαν ανακοινώσει ότι η υπερθέρμανση του περιβάλλοντος ήδη επηρέαζε τον Νότιο Παγωμένο Ωκεανό, θέτοντας σε κίνδυνο μυριάδες ωκεάνια μικρορεύματα τα οποία διανέμουν θερμότητα στην υδρόγειο σφαίρα.
Με την τήξη των παγετώνων της Ανταρκτικής απελευθερώνονται μεγάλες ποσότητες γλυκού νερού, γεγονός που επηρεάζει τον σχηματισμό των ρευμάτων κοντά στον πυθμένα των ωκεανών. Αυτά βοηθούν στη γενικότερη κυκλοφορία των ωκεάνιων υδάτων.
Η επιβράδυνση του συστήματος θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο οι ωκεανοί που απορροφούν το 85% της ατμοσφαιρικής θερμότητας τη μεταφέρουν σε όλο τον πλανήτη, τόνισε ο Στιβ Ριντούλ, του τμήματος θαλάσσιων και ατμοσφαιρικών μελετών του Οργανισμού Επιστημονικών Ερευνών της Κοινοπολιτείας.
