Λίγοι άνθρωποι έχουν περιγράψει τόσο επιτυχημένα την πολιτική σκηνή της Βαυαρίας όσο ο κωμικός Γκέρχαρντ Πολτ που κάποτε είχε πει ότι «στη Βαυαρία δεν χρειαζόμαστε αντιπολίτευση, ήδη έχουμε δημοκρατία». Το μήνυμα ταιριάζει στην περίπτωση του Εντμουντ Στόιμπερ που εκδιώκεται όχι από την αντιπολίτευση, αλλά από το ίδιο του το κόμμα, τους συντηρητικούς Χριστιανοκοινωνιστές (CSU). Πρόκειται για έκπληξη διότι ο κ. Στόιμπερ, ο επί χρόνια πρωθυπουργός της Βαυαρίας και ηγέτης του κόμματος ήταν επιτυχημένος, όπως και το κρατίδιό του. Το ίδιο το CSU είναι περισσότερο γνωστό για υπακοή, παρά για ανυπακοή.
Τα αίτια της πτώσης του κ. Στόιμπερ βρίσκονται στον μεγαλύτερο θρίαμβο του. Το 2003, ένα χρόνο αφότου έχασε με μικρή διαφορά τις εκλογές από τον Γκέρχαρντ Σρέντερ, το CSU κέρδισε για πρώτη φορά τα δύο τρίτα των εδρών στη Βουλή της Βαυαρίας. Επικριτές του κ. Στόιμπερ παραπονούνται ότι η νίκη τού φούσκωσε τα μυαλά και ότι αγνοώντας τους «βαρώνους» του κόμματος προώθησε αλλαγές στην οικονομία και την εκπαίδευση της Βαυαρίας. Πολλοί πανηγύρισαν όταν ο κ. Στόιμπερ έφυγε για το Βερολίνο, προκειμένου να συμμετάσχει στον Μεγάλο Συνασπισμό της κ. Αγκελα Μέρκελ στα τέλη του 2005, αλλά περισσότερο στεναχωρήθηκαν όταν άλλαξε απόφαση την τελευταία στιγμή και επέστρεψε στη Βαυαρία.
Η κρίση σιγοβράζει στη Βαυαρία από τον περασμένο Ιανουάριο όταν ο κ. Στοίμπερ ενεπλάκη σε σκάνδαλο παρακολουθήσεων. Δύο προβεβλημένοι υπουργοί του CSU, ο Γκίντερ Μπέκσταϊν και ο Ερβιν Χούμπερ, συνήψαν μια αμοιβαία συμφωνία: ο κ. Μπέκσταϊν θα γίνει πρωθυπουργός του κρατιδίου και ο κ. Χούμπερ αρχηγός του κόμματος.
Σήμερα το σχέδιό τους έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Ο κ. Χούμπερ αντιμετωπίζει δύο αντιπάλους για την προεδρία του CSU στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αλλά όλοι στοιχηματίζουν ότι αυτός θα γίνει ο επόμενος ηγέτης του κόμματος. Σύμφωνα με το σχέδιο ο κ. Μπέκσταϊν θα αναλάβει πρωθυπουργός αμέσως μετά την πιθανολογούμενη νίκη του συμμάχου του. Ωστόσο, από τη συγκατοίκηση ενδεχομένως να προκύψουν και προβλήματα, καθώς οι δύο πολιτικοί θα είναι ταυτόχρονα προϊστάμενοι και υφιστάμενοι: ο ένας στην κυβέρνηση και ο άλλος στο κόμμα. Ετσι, η ύπαρξη δύο ηγετών ενδέχεται να δημιουργήσει αμφιβολίες σχετικά με το ποιος πραγματικά είναι επικεφαλής.
Πάντως, η μάχη για την ηγεσία του CSU έχει ενθαρρύνει τις αντιπαραθέσεις και στη βάση του κόμματος. Οι τοπικές εκλογές του ερχόμενου Μαρτίου θα αποτελέσουν δοκιμασία για το κόμμα των Χριστιανοκοινωνιστών. Ακόμη μεγαλύτερη δοκιμασία όμως θα αποτελέσουν οι εκλογές για τη Βουλή της Βαυαρίας σε ένα χρόνο από σήμερα. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, σήμερα το CSU συγκεντρώνει περίπου το 56% των προτιμήσεων. Ομως το ποσοστό αυτό είναι μικρότερο σχεδόν κατά 5% σε σχέση με το 2003. Αν λίγοι ακόμη από τους πολίτες στραφούν προς τους Ελεύθερους Ψηφοφόρους, ένα άλλο συντηρητικό κόμμα της Βαυαρίας, τότε αυτοί θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν το απαιτούμενο 5% και να μπουν στην τοπική Βουλή. Είναι λοιπόν δυνατό, όχι όμως και πιθανό, στο κοντινό μέλλον να απειληθεί η απόλυτη πλειοψηφία του CSU.
Φτωχός συγγενής
Παράλληλα η δύναμη του CSU στο Βερολίνο μειώνεται. Εξαιτίας της ενοποίησης της Γερμανίας το ποσοστό της Βαυαρίας στο γερμανικό Κοινοβούλιο μειώθηκε από 18% σε 13%. Στον Μεγάλο Συνασπισμό της κ. Μέρκελ το CSU μοιάζει περισσότερο με φτωχό συγγενή, καθώς διαθέτει μόλις δύο υπουργούς, τους λιγότερους απ’ ό,τι σε κάθε προηγούμενη κυβέρνηση του CDU. Μάλιστα, οι δύο υπουργοί του CSU κατέχουν ελάσσονα υπουργεία σε αντίθεση με προκατόχους τους, όπως ο Φραντς Γιόζεφ Στράους και ο Τέο Βάιγκελ. Η χαμένη αίγλη του CSU ίσως γίνει εμφανέστερη υπό τον κ. Χούμπερ, ο οποίος έχασε την ευκαιρία να ηγηθεί της κυβέρνησης Μέρκελ το 2005.
Παρόλα αυτά το CSU παραμένει πραγματικά δυνατό στη Βαυαρία. Αν το σχέδιο πετύχει, το κόμμα θα αυξήσει τη δύναμη του τον ερχόμενο χρόνο και πριν από τις γενικές εκλογές του 2009, μετά τις οποίες ο κ. Χούμπερ θα μπορούσε να διοριστεί υπουργός Οικονομικών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Αν, όμως, χάσει έδαφος, οι Βαυαροί ίσως να ανακαλύψουν μια ημέρα ότι τελικά διαθέτουν αντιπολίτευση.
CSU: επί 45 χρόνια στην εξουσία
Το CSU ιδρύθηκε το 1946 και αποτέλεσε διάδοχο του Βαυαρικού Λαϊκού Κόμματος. Κατεβαίνει στις εκλογές μόνο στο κρατίδιο της Βαυαρίας έπειτα από συμφωνία με το Κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) που κατεβάζει υποψηφίους σε όλα τα κρατίδια της Γερμανίας, πλην της Βαυαρίας. Το CSU διαθέτει ισχυρούς δεσμούς με την ελίτ της Βαυαρίας, αλλά και τα ερείσματά του στον λαό είναι πολύ ισχυρά. Η μακροχρόνοια κυβερνητική εμπειρία έχει επιτρέψει στο κόμμα να στρατολογεί νέα ταλέντα, που το βοηθούν να διατηρεί την εξουσία στη Βαυαρία επί 45 συναπτά έτη.
