O εντυπωσιακότερος των δεινοσαύρων που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, ο πελώριος τυραννόσαυρος Ρεξ, θα μπορούσε να ξεπεράσει σε ταχύτητα ακόμα και τον ταχύτερο σημερινό δρομέα. Αυτό το θεόρατο ερπετό μπορούσε να προσεγγίσει ταχύτητες ακόμα και 28,8 χλμ/ώρα, γεγονός που θα έκανε ακόμα και τον Μπέκαμ να χλωμιάσει από τη ζήλεια. Οι σημερινοί δρομείς ταχύτητας -τουλάχιστον όσοι καταφέρνουν να σπάσουν τα ρεκόρ – δεν ξεπερνούν τα 32 χλμ/ώρα.
Χρήση υπολογιστών
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ χρησιμοποίησαν ισχυρούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές με τους οποίους μπόρεσαν να δημιουργήσουν πρότυπα του σκελετού και του μυϊκού συστήματος πέντε σαρκοβόρων δεινοσαύρων καθώς και άλλων τριών όντων, μεταξύ των οποίων και ο άνθρωπος. Στη συνέχεια, υπολόγισαν την ταχύτητα βηματισμού τους για να βρεθεί ποιο εξ αυτών έτρεχε ταχύτερα, καθώς και με ποιο ακριβώς τρόπο έτρεχε.
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές χρησιμοποίησαν μία νέα τεχνική που ονομάζεται «εξελικτική ρομποτική» και καθιστά δυνατό τον υπολογισμό του βηματισμού κάθε είδους. Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας, σε κάθε είδος, χρειάστηκε, περίπου, μία εβδομάδα. Τα αποτελέσματα θεωρούνται τα πιο ακριβή και αξιόπιστα που έχουμε για τις αθλητικές επιδόσεις των τεράστιων αυτών ερπετών.
«Παλαιότερα πιστεύαμε ότι οι δεινόσαυροι εκκινούντο όπως τα ζώα που βλέπουμε γύρω μας σήμερα. Αν, όμως, κανείς τους μελετήσει με προσοχή, θα δει ότι δεν μοιάζουν με κανένα από όσα ζουν σήμερα και κατά συνέπεια δεν έχουμε λόγο να υποθέσουμε ότι είχαν παρόμοια κίνηση», εξηγεί ο Μπιλ Σέλερ, ειδικός στη βιο-μηχανική των δεινοσαύρων του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.
Τι υπολόγισαν
«Χρησιμοποιήσαμε πληροφορίες που διαθέτουμε για τα οστά τους και ζητήσαμε από τα κομπιούτερ να υπολογίσουν με πόση ταχύτητα θα μπορούσαν να κινηθούν αυτά τα πλάσματα από ένα σημείο σε ένα άλλο. Εγιναν περίπου 100.000 προσομοιώσεις για να καταφέρουμε να βρούμε ποιος ήταν ο τρόπος κίνησης αυτού του πελώριου ζώου. Ο τυραννόσαυρος ρεξ, συνήθιζε κατά τη μετάβαση από το βάδισμα στο τρέξιμο, να κάνει και μικρά άλματα.
Οι ερευνητές εφάρμοσαν την τεχνική δημιουργώντας καταρχήν το πρότυπο ενός ανθρώπου 70 κιλών, ενός εμού και μιας στρουθοκαμήλου. Τα δύο τελευταία επελέγησαν επειδή ακριβώς είναι δίποδα. Το κομπιούτερ υπολόγισε ότι ο άνθρωπος έχει ανώτατη ταχύτητα περίπου 28,4 χλμ/ώρα, το εμού 48 χλμ/ ώρα και η στρουθοκάμηλος 56 χλμ/ώρα. Οι πέντε δεινόσαυροι που μελετήθηκαν είχαν βάρος που κυμαινόταν από τα τρία κιλά του κομψόγναθου έως τους 6 τόνους του τυραννόσαυρου. Ενδιάμεσα βρίσκονται ο βελοσιράπτορας με βάρος είκοσι κιλά, ο διλοφόσαυρος με βάρος 430 κιλά, ο αλλόσαυρος με βάρος 1,5 τόνους. Ακόμα και ο τυραννόσαυρος ρεξ που έτρεχε με 28,8 χλμ/ώρα, αν και ήταν ο προτελευταίος στη λίστα, ξεπερνούσε τον άνθρωπο, ενώ ταχύτερος ήταν ο μικρούλης κομψόγναθος με ταχύτητα 64,1 χλμ /ώρα.
Ποια είναι η σημασία των αποτελεσμάτων; Μα αποδεικνύουν ότι ο τυραννόσαυρος ρεξ δεν ήταν το αργό ζώο που έτρωγε ότι είχε απομείνει από τη λεία άλλων σαρκοφάγων αλλά ήταν κυνηγός.
Τέλος ο Φιλ Μάνινγκ, παλαιοντολόγος του ίδιου πανεπιστημίου προσθέτει ότι σε μελλοντικές μελέτες θα προστεθούν στα πρότυπα τένοντες, σύνδεσμοι και σάρκα έτσι ώστε να αποκτήσουμε πλήρη εικόνα της κίνησης των προϊστορικών αυτών ζώων.