Ακριβώς πριν από δύο χρόνια, στις 29 Αυγούστου του 2005, ο τυφώνας Κατρίνα άρχισε να σφυροκοπά τη Νέα Ορλεάνη. Με ένα φρικιαστικό ουρλιαχτό ο αέρας σάρωσε δέντρα, στέγες, σπίτια, φτιαγμένα πρόχειρα από σκλάβους, που έφτασαν αλυσοδεμένοι στην πόλη και σκόρπισε σε ολόκληρη την ήπειρο ανθρώπους, των οποίων οι πρόγονοι είχαν εγκατασταθεί στη Νέα Ορλεάνη προτού οι ΗΠΑ γίνουν καν χώρα. Κανένα μνημείο δεν στήθηκε προς τιμήν των νεκρών και οι υπεύθυνοι γι’ αυτήν τη θεομηνία απλά ελπίζουν ότι ο αποτυχημένος χειρισμός της κρίσης και του ανθρώπινου κόστους θα ξεχαστεί με την πάροδο των ετών. Για τους Αμερικανούς πολιτικούς -σε αντίθεση με τους Ελληνες συναδέλφους τους- καμία εκλογική αναμέτρηση δεν πρόκειται να κριθεί από το φρεσκάρισμα της μνήμης και τις τελετές για τα θύματα του Κατρίνα. Οσο και αν βολεύει η λήθη, είναι δύσκολο να επιτευχθεί, καθώς στην πολύπαθη πόλη παραμένουν ως ύστατη υπενθύμιση καταστροφής αναποδογυρισμένες πινακίδες, οικοδομές που χάσκουν, τροχόσπιτα, στα οποία εξακολουθούν να μένουν οι άστεγοι.
Αυτήν την περίοδο πλήττονται από φωτιές και οι ΗΠΑ, για την ακρίβεια το Αϊντάχο. Ακολουθώντας το παράδειγμα των πυρόπληκτων στην Καλιφόρνια, πολλοί ευκατάστατοι κάτοικοι της περιοχής είχαν προνοήσει να ασφαλίσουν τα σπίτια τους έναντι της διόλου ευκαταφρόνητης ετήσιας εισφοράς στην εταιρεία, ύψους 10.000 δολαρίων. Ετσι, εταιρείες με υψηλού επιπέδου πελατολόγιο δεν αναλαμβάνουν απλώς την αποζημίωση των θυμάτων κατόπιν εορτής, αλλά και το ξεχορτάριασμα των κήπων, την παροχή συμβουλών για ανθεκτικά υλικά κατασκευής, καθώς και τη0 χρήση επιβραδυντικού χημικού την ώρα που η φωτιά πλησιάζει τις ασφαλισμένες κατοικίες!
Ο Κατρίνα, όπως και οι δικές μας πυρκαγιές, αλλά και αυτές στις ΗΠΑ, αποδεικνύουν τελικά ότι οι συνέπειες των θεομηνιών για τα κοινωνικά ασθενέστερα στρώματα είναι πιο επώδυνες. Το περιβάλλον εκδικείται διπλά τους άπορους και η οικολογική ευαισθητοποίηση είναι πολυτέλεια που συνήθως ασκείται από ευδαίμονες ακτιβιστές της Δύσης, οι οποίοι διαμένουν σε προάστια και όχι καταπατημένες δασικές εκτάσεις εκτός σχεδίου, εργάζονται σε κλιματιζόμενους χώρους και κινούνται με πανάκριβα -διόλου φιλικά προς το περιβάλλον- τζιπ. Η περιβαλλοντική συνείδηση εξαντλείται στην αγορά πανάκριβων βιολογικών προϊόντων, καμιάς σύντομης ποδηλατάδας στο Ψυχικό ή τις Σπέτσες και την προτίμηση σε κρέμες που διαβεβαιώνουν ότι δεν πραγματοποιούν πειράματα σε ζώα.
Στο Λαγονήσι, στου Παπάγου και στο δασάκι της Φιλοθέης οι φωτιές σβήστηκαν με εντυπωσιακή ταχύτητα. Ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και εξοχικών κατοικιών, στρατηγοί και κάτοικοι βορείων προαστίων ούτε καν πρόλαβαν να αγχωθούν. Ούτως ή άλλως, ακόμη και αν καίγονταν τα SUV τους, πιθανότατα θα ήταν ασφαλισμένα. Ακόμη και οι διώξεις των εμπρηστών έχουν ταξική-ρατσιστική χροιά. Συνελήφθησαν ή κατηγορήθηκαν ένας Αλβανός, ένας τσιγγάνος και μια ηλικιωμένη που μαγείρευε στην αυλή! Ούτε ένας οικοπεδοφάγος ούτε ένας κτηνοτρόφος. Οι φτωχοί είτε καίγονται σαν τα κεράκια στην Ηλεία είτε μεταβάλλονται σε Νέρωνες.
