«Δεν είπε ποτέ όχι στα βασανιστήρια»

«Δεν είπε ποτέ όχι στα βασανιστήρια»

3' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εκτός από τον Τζορτζ Μπους, που επισήμως τουλάχιστον δέχθηκε «απρόθυμα» την παραίτηση του υπουργού Δικαιοσύνης και γνωστού παλιόφιλού του, Αλμπέρτο Γκονζάλες, λίγοι ήταν οι σύντροφοι του Γκονζάλες από το στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών που λυπήθηκαν ή έστω ισχυρίσθηκαν ότι λυπήθηκαν για την απομάκρυνσή του. Κι αυτό γιατί ο πρώτος στην ιστορία των ΗΠΑ ισπανόφωνος υπουργός Δικαιοσύνης και ενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου υπέβαλε την παραίτησή του στις αρχές της εβδομάδας έπειτα από πιέσεις μηνών και περιβεβλημένος σκάνδαλα και πάσης φύσεως κατηγορίες και υποψίες εναντίον του.

«Η χώρα χρειάζεται έναν αξιόπιστο και αποτελεσματικό υπουργό Δικαιοσύνης που να μπορεί να συνεργασθεί με το Κογκρέσο σε κρίσιμα ζητήματα» ήταν ενδεικτικά το σχόλιο του Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή Τζον Σανούνου, που τον περασμένο Μάρτιο πήρε πρώτος απ’ όλους στο κόμμα του την πρωτοβουλία να ζητήσει την παραίτηση του Γκονζάλες. Ακόμη και ο ίδιος ο Τζορτζ Μπους, όμως, που έσπευσε να σχολιάσει την παραίτηση Γκονζάλες, λέγοντας ότι «το καλό του όνομα σύρθηκε στη λάσπη για πολιτικές σκοπιμότητες», στην πραγματικότητα απαλλάσσεται από έναν παρατεταμένο πολιτικό πονοκέφαλο σε μια στιγμή που ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει το Κογκρέσο για το επίμαχο θέμα της στρατηγικής του στο Ιράκ.

Το προφίλ του απελθόντος υπουργού Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, που παραιτήθηκε μόλις δύο εβδομάδες μετά την παραίτηση του Καρλ Ρόουβ, πολιτικού γκουρού του Τζορτζ Μπους, και 17 μήνες πριν από τη λήξη της θητείας του Αμερικανού προέδρου, διαγράφει ανάγλυφα το επιγραμματικό σχόλιο του Κεν Ροθ, διευθύνοντος συμβούλου της οργάνωσης Human Rights Watch: «Ο Γκονζάλες θα μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που δεν είπε ποτέ όχι στα βασανιστήρια και σε μεθόδους κράτησης ασυμβίβαστες με το αμερικανικό αλλά και με το διεθνές δίκαιο».

Ο Γκονζάλες, ο τέταρτος κατά σειρά επίλεκτος συνεργάτης του Τζορτζ Μπους που παραιτήθηκε μετά την ήττα των Ρεπουμπλικανών στις εκλογές για το Κογκρέσο τον περασμένο Νοέμβριο, βρίσκεται στο πλευρό του Τζορζ Μπους απ’ όταν ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν κυβερνήτης του Τέξας.

Διετέλεσε, άλλωστε, σύμβουλος του Λευκού Οίκου προτού αναλάβει υπουργός Δικαιοσύνης τον Νοέμβριο του 2004, αντικαθιστώντας τον Τζον Ασκροφτ που επωμίστηκε την πολιτική ευθύνη για τα βασανιστήρια εις βάρος κρατουμένων στη φυλακή Αμπού Γκραΐμπ στο Ιράκ. Θεωρήθηκε, ωστόσο, ο ίδιος ιθύνων νους τόσο των βασανιστηρίων στο Αμπού Γκραΐμπ όσο και των τεκταινόμενων στην αμερικανική βάση του Γκουαντάναμο καθώς ήταν εκείνος που μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 συνέταξε τους αμφιλεγόμενους νόμους που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των υπόπτων τρομοκρατίας.

Παρέκαμψε τους νόμους

Σε σχετικό μνημόνιο που συνέταξε το 2002 ουσιαστικά αναγνώριζε στον Τζορτζ Μπους το δικαίωμα να παρακάμψει τους νόμους που απαγορεύουν τη χρήση βασανιστηρίων αλλά και τις διεθνείς συνθήκες που προστατεύουν τους αιχμαλώτους πολέμου. Κατηγορήθηκε, έτσι, για επαναπροσδιορισμό της έννοιας των «βασανιστηρίων» αλλά και για τον ισχυρισμό του ότι οι ύποπτοι για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Αλ Κάιντα και οι Ταλιμπάν δεν έχουν τα δικαιώματα που ορίζει η Συνθήκη της Γενεύης και δεν προστατεύονται από αυτήν. Κι όταν διέρρευσε στον Τύπο το σχετικό του μνημόνιο και κλήθηκε σε ακρόαση στη Γερουσία, θεωρήθηκαν παροιμιώδεις οι απαντήσεις του καθώς προφασιζόταν αδυναμία να θυμηθεί. Το όνομα συνδέθηκε, άλλωστε, με το παράνομο πρόγραμμα παρακολουθήσεων Αμερικανών πολιτών χωρίς ένταλμα και χωρίς άδεια δικαστηρίου.

Αξίζει ιδιαίτερης μνείας η υποδοχή που επεφύλαξε ο αμερικανικός Τύπος στον διορισμό του Αλμπέρτο Γκονζάλες στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Οι New York Times, μία από τις εφημερίδες που του αφιέρωσε επανειλημμένως τα κύρια άρθρα της, ανέφερε ενδεικτικά όταν επέκειτο ο διορισμός του: «Ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν είναι απλώς εκείνος που ηγείται του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ειναι ο άνθρωπος που φέρει την ευθύνη να διασφαλίσει ότι η Αμερική είναι μια χώρα στην οποία κυριαρχεί η δικαιοσύνη. Γι’ αυτό και ο Γκονζάλες δεν έχει τα προσόντα να αναλάβει αυτόν τον ρόλο. Η Γερουσία πρέπει να απορρίψει τον διορισμό του». Σχολιάζοντας, άλλωστε, την ακρόασή του ενώπιον της Γερουσίας, η ίδια εφημερίδα δημοσίευε αργότερα άρθρο με τίτλο «Η Τέχνη του να μη λες τίποτε».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή