Η έξοδος ενός άχρωμου πρωθυπουργού

Η έξοδος ενός άχρωμου πρωθυπουργού

3' 46" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υποκύπτοντας στο αναπόφευκτο, αλλά εκπλήσσοντας με τη χρονική στιγμή που επέλεξε, ο κ. Σίνζο Αμπε ανακοίνωσε την προηγούμενη Τετάρτη την παραίτησή του, λίγο προτού συμπληρώσει ένα χρόνο στην εξουσία. Εγγονός ενός γνωστού πρωθυπουργού της μεταπολεμικής περιόδου και γιος υπουργού Εξωτερικών, ο κ. Αμπε έλαβε σε όλη του τη ζωή την ανατροφή που χρειαζόταν προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός· μάλιστα η δεσποτική μητέρα του επέμενε πέρυσι να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία του κόμματος, παρά τις προτροπές «βαρώνων» του κυβερνώντος Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (LDP) να περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία. Μακάρι να είχε ακούσει τις συμβουλές τους, θα σκέφτεται τώρα, γιατί δύσκολα θυμάται κανείς αδοξότερη θητεία από αυτή του κ. Αμπε.

Και όμως, είχε ξεκινήσει καλά. Ο κ. Αμπε ήταν σχετικά νέος, ο πρώτος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας που έχει γεννηθεί μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχε τις ευλογίες του απερχόμενου πρωθυπουργού, Τζουνιχίρι Κοϊζούμι, που είχε συνεπάρει το έθνος με το μήνυμα περί αλλαγής. Ενα χρόνο νωρίτερα, ο κ. Κοϊζούμι είχε θριαμβεύσει στις γενικές εκλογές απευθύνοντας έκκληση για ουσιαστικές αλλαγές, ιδιαίτερα την ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, θεμελίου του πολιτικού πατροναρίσματος. Χάρη στον κ. Κοϊζούμι ο κ. Αμπε κληρονόμησε μια άνετη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και ενισχυμένες εξουσίες για τον πρωθυπουργό.

Εκτός πραγματικότητας

Ομως, τα προβλήματα δεν άργησαν να εμφανιστούν. Στην αρχή της θητείας του έκανε ένα άνοιγμα προς την Κίνα, με την οποία οι σχέσεις είχαν επιδεινωθεί κατά τη θητεία Κοϊζούμι. Εκτός από αυτό, ο κ. Αμπε δεν κατάφερε να επιβάλλει πειθαρχία στους υπουργούς του που αποδείχθηκαν ανίκανοι και διεφθαρμένοι. Ακόμη χειρότερα: δεν αντιλαμβανόταν τις αλλαγές στο πολιτικό κλίμα. Οι ψηφοφόροι, όπως αποδείχθηκε, δεν επιθυμούσαν δομικές αλλαγές με στόχο την περικοπή δαπανών με αποτέλεσμα να αισθάνονται ανασφάλεια ιδιαίτερα οι ηλικωμένοι και οι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών. Ο κ. Αμπε, αδιάφορος για τα εσωτερικά θέματα, δεν κατάφερε να τους καθησυχάσει. Η νωθρή αντίδραση του κ. Αμπε σε ένα γραφειοκρατικό σκάνδαλο σχετικά με τα χαμένα στοιχεία 50 εκατομμυρίων συνταξιούχων έδειξε πόσο εκτός πραγματικότητας βρισκόταν ο κ. Αμπε.

Στις αρχές Ιουλίου, το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα έχασε για πρώτη φορά σε πενήντα χρόνια ιστορίας την πλειοψηφία στην Ανω Βουλή. Λίγο αργότερα τα υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη του LDP άρχισαν να ζητούν την παραίτηση του κ. Αμπε. Το γεγονός ότι κατάφερε να παραμείνει στην εξουσία αποτελεί σημάδι του διχασμού του κόμματός του. Στον ανασχηματισμό της 27ης Αυγούστου αντικατέστησε τους συνεργάτες του με μια ομάδα προσκείμενη στους «βαρώνους» του κόμματος. Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές εκτίμησαν ότι ο κ. Αμπε κέρδισε χρόνο με αυτή την κίνηση. Παρόλα αυτά, ο Ιτσίρο Οζάβα, ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος της Ιαπωνίας (DPJ) της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος πριν από 14 χρόνια όταν αποχωρούσε από το LDP είχε υποσχεθεί ότι θα το καταστρέψει, συνέχιζε να επιμένει ότι θα ρίξει τον κ. Αμπε και ότι στη συνέχεια θα αναγκάσει το LDP να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Επέλεξε να δώσει τη μάχη του στο θέμα της παράτασης των «αντιτρομοκρατικών μέτρων» που έληγαν την 1η Νοεμβρίου και τα οποία επέτρεπαν στην κυβέρνηση να ανεφοδιάζει αμερικανικά πολεμικά σκάφη στον Ινδικό ωκεανό. Ο κ. Αμπε πιστεύει ότι η Ιαπωνία πρέπει να έχει διεθνή παρουσία: γι’ αυτόν επιβεβαιώνει τη συμμαχία με τις ΗΠΑ, δηλαδή το θεμέλιο για την ασφάλεια της χώρας.

Οι υποψήφιοι

Δεν έχει σημασία, λέει ο κ. Οζάβα και προσθέτει ότι οι επιχειρήσεις στον Ινδικό ωκεανό είναι αντίθετες με το Σύνταγμα και ότι οι ένοπλες δυνάμεις που επιχειρούν εκτός των συνόρων πρέπει να βρίσκονται υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ. Κυρίως όμως, ο κ. Οζάβα κατέκτησε το τακτικό πλεονέκτημα: φερόμενος έξυπνα προκάλεσε τον κ. Αμπε στο δικό του έδαφος υποσχόμενος ότι θα καταψηφίσει τα μέτρα στην Ανω Βουλή. Την Τετάρτη ο κ. Αμπε υποστήριξε ότι δεν μπορεί να παραμείνει άλλο στην εξουσία επειδή ο κ. Οζάβα αρνήθηκε να συμβιβαστεί. Στην πραγματικότητα, ο κ. Αμπε έχει χάσει και τα τελευταία του ερείσματα μέσα στο κόμμα. Τώρα το LDP θέλει να βρει, γρήγορα, νέο αρχηγό, ο οποίος θα αναλάβει και την πρωθυπουργία. Τα μέλη του κόμματος θα αναδείξουν τον νέο αρχηγό στις 19 Σεπτεμβρίου. Επικρατέστερος φέρεται ο κ. Τάρο Ασο, υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Κοϊζούμι και Αμπε και γ.γ. του κόμματος εδώ και μερικές εβδομάδες. Ξιπασμένος ο κ. Ασο πιθανότατα θα γίνει αποδεκτός από τους άλλους «βαρώνους» αν τους υποσχεθεί θέσεις στην κυβέρνηση και το κόμμα.

Ομως, μερικά μέλη θα υποστηρίξουν ότι οι ψηφοφόροι ενοχλούνται από ακριβώς αυτές τις παρασκηνιακές συναλλαγές και ενδεχομένως να προωθήσουν κάποιο μεταρρυθμιστή όπως ο κ. Κοϊζούμι. Ακόμη πιθανότερο είναι να αναλάβει ένας υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Οποιον και να επιλέξουν, όμως, θα έχουν για αντίπαλο τον κ. Οζάβα. Εριξε τον πρωθυπουργό, όπως υποσχέθηκε, αλλά θα πρέπει να αναγκάσει το LDP να επιβεβαιώσει τη λαϊκή εντολή μέσω πρόωρων εκλογών.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή