Στη Σουηδία πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι οι σοσιαλδημοκράτες δεν θα μπορέσουν στο άμεσο μέλλον να ανακτήσουν τον ιστορικό ρόλο και τη σοβαρή επιρροή στην κοινωνία που απολάμβαναν κατά το παρελθόν. Στη φθίνουσα πορεία τους ο Γκόραν Πέρσον αποτέλεσε ίσως τη δραματικότερη φυσιογνωμία και οι κακόβουλοι πιστεύουν ότι η αποστράτευσή του και απόσυρση στις γαίες του συμβολίζει την πορεία των ίδιων των σοσιαλδημοκρατών. Τον περασμένο Σεπτέμβριο εξελέγη στην ηγεσία τους η Μόνα Σαλίν, αλλά η ανάδειξή της δεν συνοδεύτηκε από ιδεολογικές ζυμώσεις ούτε από κάποια αντιπαράθεση ιδεών μεταξύ της νικήτριας και άλλων υποψηφίων. Η διαδικασία εκλογής της συμπαθούς Μόνα μοιάζει πολύ οικεία. Ηταν ανοιχτή και συμμετοχική, αλλά της έλειπε η πολιτική ουσία. Αιτία αυτής της αδυναμίας διαλόγου στους κόλπους της σουηδικής σοσιαλδημοκρατίας είναι πως αισθάνεται δικαιωμένη κι είναι αλήθεια πως η κεντροδεξιά Συμμαχία, που κυβερνά τη χώρα, διατήρησε πολλά βασικά στοιχεία του ψαλιδισμένου σουηδικού κοινωνικού κράτους, καθώς και την εργασιακή ασφάλεια.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Φρέντερικ Ράινφελντ, παραδέχεται εξάλλου ότι δεν θα μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές του 2006, αν δεν είχε μετακινηθεί αποφασιστικά προς το Κέντρο. Η περσινή εκλογική ήττα των σοσιαλδημοκρατών με 35%, το χειρότερο ποσοστό του κόμματος από το 1921, δεν αποδόθηκε συνεπώς σε αποτυχημένες κυβερνητικές πολιτικές. Αποκλειστικός υπεύθυνος θεωρήθηκε ο Πέρσον, στον οποίο καταλογίστηκε ότι αποξενώθηκε από τον λαό, κλείστηκε σε ένα γυάλινο πύργο και κυβερνούσε περιστοιχισμένος από αυλοκόλακες και ημετέρους. Γι’ αυτό κρίθηκε ότι η αλλαγή προσώπων στην ηγεσία θα αποτελέσει πανάκεια για την πολυπόθητη προσπάθεια ανανέωσης. Με δεδομένη, όμως, την τάση της σουηδικής πολιτικής σκηνής να λειτουργεί με όρους συναίνεσης και ευπρέπειας, η συμπαθής Μόνα θα δυσκολευτεί να ασκήσει μαχητική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Ράινφελντ και να πείσει το εκλογικό σώμα να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στο κόμμα της. Πόσω μάλλον που η νέα πνοή, που υποτίθεται πως φιλοδοξεί να δώσει στο κόμμα, ήρθε με μία ομιλία, βασισμένη εξ ολοκλήρου σε διάγγελμα του δολοφονημένου Ολαφ Πάλμε το 1984…