Η ευρωπαϊκή μεσαία τάξη έχει αρχίσει πράγματι να βιώνει τις αρνητικές συνέπειες μιας σειράς οικονομικών εξελίξεων και πολιτικών που έχουν οδηγήσει στον περιορισμό της δαπάνης τους. Η δε άνοδος της τιμής του πετρελαίου και των τροφίμων τους τελευταίους μήνες είναι το κερασάκι στην τούρτα. Παρά το ότι η δευτερογενής επίδρασή τους είναι προς το παρόν περιορισμένη -αφού ο δομικός πληθωρισμός ο οποίος δεν περιλαμβάνει τα παραπάνω συνεχίζει να είναι συγκρατημένος στην Ε.-, ο συνδυασμός στάσιμων μισθών και αυξανόμενου κόστους ζωής έχει οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα. Σίγουρα γι’ αυτούς που πλήττονται άμεσα: αγρότες, ψαράδες, αυτοκινητιστές κ.ά. Ομως, το πράγμα φαίνεται ότι θα έχει συνέχεια και για άλλους. Εν τω μεταξύ, η παραλυμένη ευρωπαϊκή «ηγεσία» σχεδόν σφυρίζει αδιάφορα. Στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται ότι οι φορολογικές και εισοδηματικές πολιτικές, που στέλνουν τα κέρδη της παραγωγικότητας στους «κατέχοντες», αυξάνουν την οικονομική ανισότητα. Αυτό, στο τέλος, περιορίζει τη συνολική δαπάνη των πολλών και υπονομεύει το οικονομικό σύστημα.
* Ο κ. Θ. Πελαγίδης είναι καθηγητής οικονομικής ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.