O τεράστιος σταυρός του δεσπόζει στον ορίζοντα, καθώς οι επισκέπτες πλησιάζουν στο τεράστιο μνημείο που χτίστηκε προς τιμήν ενός από τους μακροβιότερους δικτάτορες στην Ευρώπη. Το συγκεκριμένο μνημείο όμως, το Μνημείο των Πεσόντων, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Μαδρίτη, το οποίο προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, δεν είναι μόνον ο τάφος του Ισπανού δικτάτορα Φράνκο. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, 50.000 νεκροί του ισπανικού εμφυλίου πολέμου -Δημοκρατικοί και φασίστες- βρίσκονται θαμμένοι εκεί.
Τα οστά πολλών νεκρών του εμφυλίου μεταφέρθηκαν από τα σημεία που ήταν θαμμένα στο μνημείο του Φράνκο, χωρίς να έχει δοθεί σχετική άδεια. Μετά τον θάνατο του δικτάτορα, ο τάφος του εξελίχθηκε σε ένα είδος ναού του φρανκισμού. Τώρα, πολλοί Ισπανοί, οργισμένοι που οι αγαπημένοι τους συγγενείς βρίσκονται να είναι θαμμένοι κοντά στον Φράνκο, διεκδικούν το δικαίωμα να τους επιστραφούν τα οστά των νεκρών τους. Επίσης, τρία κόμματα της ισπανικής Αριστεράς έχουν ζητήσει από την ισπανική κυβέρνηση να επιτρέψει σε οικογένειες των νεκρών του εμφυλίου να μεταφέρουν τα οστά των συγγενών τους από το Μνημείο των Πεσόντων, στο οποίο ετάφησαν χωρίς άδεια.
Η Λάουρα Κολόμ, 77 ετών, ανακάλυψε ότι η σορός του πατέρα της δεν βρισκόταν σε ομαδικό τάφο Δημοκρατικών στη Λέιδα στην Καταλωνία, αλλά στο Μνημείο των Πεσόντων. «Συχνά αφήναμε λουλούδια στον ομαδικό τάφο, όμως ο πατέρας μου δεν ήταν θαμμένος εκεί», λέει κλαίγοντας. Στην πραγματικότητα ο Ζοάν Κολόμ βρίσκεται στο Μνημείο των Πεσόντων, ως η σορός με τον αριθμό 26.569. Ο εγγονός του, ο Ζοάν Πινιόλ, είπε: «Η γιαγιά μου θα αρρώσταινε αν ήξερε ότι ο σύζυγός της είναι θαμμένος πλάι σε αυτόν τον κακούργο. Αν ένας δικτάτορας μπορεί να συλήσει τάφους και να κλέβει σορούς, γιατί δεν μπορούμε εμείς, σε συνθήκες δημοκρατίας να μεταφέρουμε τα οστά των δικών μας για να ταφούν πλάι στους αγαπημένους τους;»