Δεν θέλει το χιόνι
Να απαλλάξει την πόλη του από το χειμωνιάτικο χιόνι θέλει ο δήμαρχος της Μόσχας Γιούρι Λουζκόφ, προκειμένου, όπως ισχυρίζεται, να εξοικονομηθούν χρήματα και να βελτιωθεί η ζωή στην πόλη. Κάτι τέτοιο είναι τεχνικώς δυνατόν και επιπλέον, θα είχε ως αποτέλεσμα να απολαμβάνουν οι αγρότες των γύρω περιοχών πλουσιότερες σοδειές και να μην αδειάζουν τα δημοτικά ταμεία από τις δαπανηρές εργασίες αποχιονισμού. Προς επίρρωσιν των λόγων του, ο δήμαρχος επικαλέστηκε ανάλογες τεχνικές που χρησιμοποιούνται παλαιόθεν από τις μοσχοβίτικες αρχές για να διαλύσουν σύννεφα βροχής και να εξασφαλίσουν καλό καιρό σε μεγάλες γιορτές και επετείους, όπως η παρέλαση για την επέτειο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τον Μάιο. Τα σχέδια του δημάρχου προσκρούουν, προσώρας, στις οικολογικές ανησυχίες των αρμοδίων, καθώς μια χειραγώγηση του καιρού και του χιονιού θα είχε άλλες δυσάρεστες συνέπειες, όπως εκτεταμένες πλημμύρες.
Δενδρύλλια ευχών
Οι πιστοί βουδιστές του Μπουτάν στις παρυφές των Ανατολικών Ιμαλαΐων χρησιμοποιούν συχνά νεαρά δενδρύλλια για να κατασκευάσουν τα παραδοσιακά σημαιάκια προσευχής τους, ελπίζοντας σε γαλήνη και ευτυχία. Ωστόσο, αυτή η συνήθειά τους φαίνεται ότι απειλεί σοβαρά το φυσικό τους περιβάλλον, από το οποίο αντλούν εν πολλοίς την πολυπόθητη ευτυχία, γι’ αυτό και οι αρχές συνιστούν περιορισμό της κοπής των δένδρων. Σύμφωνα με το Σύνταγμα του Μπουτάν, η Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν κι αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον το 60% της χώρας πρέπει να καλύπτεται από δάση. Κάτι που μάλλον δεν θα ισχύει για πολύ ακόμη αν οι πιστοί βουδιστές συνεχίσουν να κόβουν τα νεαρά δενδρύλλια για τις προσευχές τους. Οι βουδιστές των Ιμαλαΐων πιστεύουν ότι οι παλμικές κινήσεις του ανέμου μεταφέρουν τις ευχές, που είναι γραμμές στα κίτρινα, πράσινα, κόκκινα, λευκά και μπλε σημαιάκια, καθένα απ’ τα οποία συμβολίζει τα πέντε στοιχεία της Φύσης, ουρανό, αέρα, φωτιά, νερό, γη.
Αν πληρώνονταν καλά
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς στις ΗΠΑ ξεκίνησε κι ένα εκπαιδευτικό πείραμα το οποίο φιλοδοξεί να απαντήσει στο καίριο ερώτημα: Αν οι δάσκαλοι πληρώνονταν πλουσιοπάροχα, θα είχαν τα παιδιά καλύτερη εκπαίδευση; Στο πειραματικό αυτό σχολείο, μια επίλεκτη ομάδα εκπαιδευτικών οι οποίοι θα αμείβονται με 150.000 δολάρια το χρόνο -όταν η μέση αμοιβή ενός δασκάλου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν ξεπερνάει τα 42.000 δολάρια- θα αναλάβει την εκπαίδευση 120 μαθητών από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα της πόλης της Νέας Υόρκης. Ο εμπνευστής του προγράμματος, Zeke Vanderhoek, πρώην εκπαιδευτικός ο ίδιος, φιλοδοξεί να αποδείξει ότι ο δάσκαλος κάνει τη διαφορά στο σχολείο και ότι αν οι δάσκαλοι αμείβονταν καλύτερα, το επάγγελμα θα προσείλκυε τους ικανότερους, όπως ακριβώς συμβαίνει και στον χώρο των επιχειρήσεων.
Καραόκε με μήνυμα
Οποιος θέλει να διασκεδάσει με καραόκε στο Πεκίνο υποχρεούται προηγουμένως να ακούσει το σχετικό μήνυμα των αρχών κατά των ναρκωτικών. Οι ιδιοκτήτες όλων των μπαρ-καραόκε στην κινεζική πρωτεύουσα υποχρεώθηκαν να ενσωματώσουν στο σύστημα το σχετικό «εκπαιδευτικό βιντεάκι», το οποίο «παίζει» με την έναρξη λειτουργίας του συστήματος, οπότε ο χρήστης το ακούει θέλει δεν θέλει. Κι αν θέλει, το σιγοτραγουδάει, καθώς διαθέτει απλούς και ευκολομνημόνευτους στίχους, ως είθισται άλλωστε με τις κάθε λογής καμπάνιες. Το όλο εγχείρημα εντάσσεται στις προετοιμασίες της πόλης για την επέτειο της συμπλήρωσης 60 χρόνων από την κήρυξη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας από τον Μάο Τσετούνγκ, την 1η Οκτωβρίου του 1949.