Λίγες μόλις ημέρες μετά τη δήλωση Πούτιν, με την οποία δεν απέκλειε να είναι υποψήφιος για την προεδρία το 2012, τονίζοντας πως η όποια απόφαση του θα ληφθεί κατόπιν συνεννόησής του με τον πρόεδρο Μεντβέντεφ, χθες ήταν η σειρά του Ρώσου προέδρου να συντηρήσει το ζήτημα.
Απαντώντας σε ανάλογη ερώτηση του Νικολάι Ζλόμπιν, μέλους της Λέσχης Βαλντάι, αφού εξήρε το έργο του Βλαντιμίρ Πούτιν ως πρωθυπουργού, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να θέσει υποψηφιότητα το 2012 για το αξίωμα του προέδρου. Συγκεκριμένα, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αφού υπενθύμισε ότι, όπως πριν από το 2008 δεν είχε καμία βλέψη για τον προεδρικό θώκο, η μοίρα ήταν διαφορετική, έτσι και αυτή τη φορά δεν θα μπει στη διαδικασία του να προγραμματίσει τίποτα για τον εαυτό του. Σχολιάζοντας την πρόωρη προεδρολογία, πολλά ρωσικά ΜΜΕ υποστήριζαν πως την όποια απόφαση για το ποιος θα θέσει υποψηφιότητα το 2012 τη χειρίζεται αποκλειστικά ο Πούτιν.
Ρωσικές στρατιωτικές βάσεις
Στο μεταξύ, στη σημαντικότερη στρατηγική συμφωνία μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ προχώρησε χθες η Μόσχα. Εναν χρόνο μετά τον πόλεμο με την Γεωργία, ο οποίος οδήγησε στη μονομερή αναγνώριση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, η Ρωσία ανακοίνωσε τη σύναψη συμφωνίας με τις δύο αποσχισθείσες δημοκρατίες, η οποία προβλέπει την εγκατάσταση και παραμονή ρωσικών στρατιωτικών βάσεων σε αυτές για τα προσεχή 49 έτη. Αν και η εξέλιξη αυτή ήταν προβλέψιμη, εντούτοις η τυπική ολοκλήρωση της συμφωνίας σκόρπισε χαμόγελα τόσο στη Ρωσία, όσο και στην Αμπχαζία και τη Νότιο Οσετία.
Πρακτικά, η Μόσχα, για τον προσεχή μισό περίπου αιώνα, αποκτά τον πλήρη έλεγχο δύο περιοχών που κάλλιστα μπορούν να χαρακτηριστούν ως τα φιλέτα του Καυκάσου. Με την εγκατάσταση των ρωσικών δυνάμεων στην Αμπχαζία και στη Ν. Οσετία επιλύει σειρά προβλημάτων. Συγκεκριμένα, η Μόσχα θα είναι σε θέση να ελέγχει τόσο την απρόβλεπτη Γεωργία, όσο και ένα μεγάλο τμήμα του Καυκάσου, που αποτελεί μια από τις πιο εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη.