Φέτος το καλοκαίρι, ο διεθνής Τύπος φλέρταρε ασταμάτητα με τις αναφορές και τα αφιερώματα στο αναπτυσσόμενο Μαυροβούνιο. Οι δαλματικές ακτές του νεοσύστατου κράτους παρουσιάζονται ως «νέα Ριβιέρα», μια βαλκανική απάντηση στο Σαν Τροπέ και το Μόντε Κάρλο. Και η λίστα με τις διασημότητες που ενδιαφέρονται για ακίνητα και επενδύσεις στο Μαυροβούνιο φαίνεται να μεγαλώνει, με διάσημους σαν την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς και τον Μάικλ Ντάγκλας, τις αδελφές Ουίλιαμς, τον Ρομάν Αμπράμοβιτς και τον Ραλφ Σουμάχερ να εμφανίζονται συχνά στα σχετικά άρθρα.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει παίξει βέβαια και η παρουσία της νέας μαρίνας Πόρτο Μοντενέγκρο στο Τίβατ, κοντά στον πιο γνωστό κόλπο του Κότορ, προστατευόμενη περιοχή της UNESCO. Από το περιοδικό των Financial Times, How to Spend, στην αμερικανική Vogue, τα δημοσιεύματα περιγράφουν μια πρωτοφανή ανάπτυξη των ακτών του Μαυροβουνίου, στηριζόμενα συνήθως εξ ολοκλήρου στο πρότζεκτ της νέας αυτής μαρίνας. Και όντως, με την επίσκεψη της «Κ» στο Τίβατ, αποκαλύπτεται μια συστηματική και σημαντική προσπάθεια για την ανάπτυξη μιας υπερσύγχρονης μαρίνας που σπεύδει να προσφέρει πολυτελείς υπηρεσίες στους πελάτες της αλλά και να ανεβάσει το επίπεδο του τουρισμού των δαλματικών ακτών.
Αριστα στην επικοινωνία
Ομως, αν είναι κάτι στο οποίο η εταιρεία της μαρίνας αριστεύει, είναι στην επικοινωνιακή της στρατηγική, καταφέρνοντας να στρέψει όλα τα βλέμματα προς το νέο αυτό μικρό κρατίδιο, πολύ πριν ολοκληρώσει τα έργα της. Η οικονομική κρίση δεν φαίνεται να προσπέρασε χωρίς συνέπειες το έργο του Πόρτο Μοντενέγκρο, καθυστερώντας έως και σήμερα την ανέγερση των πολυτελών του διαμερισμάτων αλλά και την ολοκλήρωση των έργων για τη χρήση της πλειοψηφίας των προβλήτων του. Η φήμη της μαρίνας όμως είναι ένα κεφάλαιο που δεν χάνεται από τη μία μέρα στην άλλη, κι εκεί ποντάρει και το ανθρώπινο δυναμικό που εργάζεται καθημερινά για το πρότζεκτ.
Γιατί ανάμεσα σε άλλες επιχειρηματικές ενέργειες που έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό, η δημιουργία της συγκεκριμένης μαρίνας συμβάλλει στη γενικότερη ατμόσφαιρα που συναντά κανείς στις ακτές του Μαυροβουνίου: έναν ήρεμο αναβρασμό και μια σταδιακή ανάπτυξη, με φόντο ένα φυσικό τοπίο που περιμένει υπομονετικά να αξιοποιηθεί.
Πολλοί επικαλούνται τον λόρδο Βύρωνα, που ως επισκέπτης στο Μαυροβούνιο, το είχε περιγράψει σαν «το πιο όμορφο συναπάντημα μεταξύ γης και θάλασσας»… Η φυσική του ομορφιά είναι όντως ιδιαίτερη, με τα πανύψηλα βουνά να υψώνονται κατακόρυφα σε μικρή απόσταση από την παραλία και την ακτογραμμή να σχηματίζει προστατευμένους καταπράσινους κόλπους σαν αυτόν του Κοτόρ, όπου το σκηνικό μοιάζει περισσότερο με λίμνη παρά με θαλασσινό τοπίο. Ανατολικότερα, η παραλιακή πόλη της Μπούντβα δεσπόζει πιο ανεπτυγμένη, με τη μεγάλη μαρίνα της και το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησί του Αγ. Στέφανου (Σβέτι Στέφαν). Το τοπίο θυμίζει τα νησιά του Ιονίου, ίσως και λίγο από Ρόδο… Φυσική ομορφιά, που είχε καταφέρει να προσελκύσει ήδη από τη δεκαετία του ’60, αστέρες όπως τη Σοφία Λόρεν και τον Κερκ Ντάγκλας.
Μαρίνα του μέλλοντος
Το 2009, η πόλη Τίβατ δεν συγκρίνεται σε ομορφιά με τον Αγ. Στέφανο ή τον διπλανό κόλπο του Κότορ, που αγκαλιάζει το νησάκι της εκκλησίτσας της Κυρίας των Βράχων, κοινή φωτογραφία των ταξιδιωτικών οδηγών της περιοχής. Βρίσκεται όμως στα «προπύλαια» του Κότορ και διαθέτει αεροδρόμιο. Η τέλεια θέση για μια μαρίνα που σπεύδει να προσελκύσει «ελίτ» τουρισμό. Η παλιά αυστρο-ουγγαρέζικη ναυτική βάση του 19ου αιώνα αποδείχθηκε το τέλειο σημείο για την ανάπτυξη μιας νέας υπερσύγχρονης μαρίνας για μεγάλα γιοτ (σκάφη πάνω από 24 μ.).
Αυτή τη στιγμή, μόνο η βασική προβλήτα είναι έτοιμη να δεχθεί σκάφη, τα οποία για τον πρώτο χρόνο, δεν χρειάζεται να πληρώσουν για τη θέση τους. Πέραν των μεγάλων φοινικόδεντρων που δημιουργούν έναν όμορφο διάδρομο στον φαρδύ μώλο, το υπόλοιπο Πόρτο Μοντενέγκρο βρίσκεται υπό κατασκευή, ένα τακτοποιημένο εργοτάξιο που χαίρεται τη θέα της πρώτης φουρνιάς των αγκυροβολημένων κατοίκων του, και μοιάζει να σέβεται την πυκνή βλάστηση που κάποια στιγμή θα μετατρέψει αυτή τη συνοικία των καινούργιων διαμερισμάτων σε ένα υπερπολυτελές μεταμοντέρνο χωριό του Μαυροβουνίου.
Εως τότε, η ψηφιακή προεπισκόπηση αυτής της εικόνας μοιάζει να τροφοδοτεί τα όνειρα των Βορειο-Ευρωπαίων και όχι μόνον, που διαβάζουν στις εφημερίδες τους για τη δημιουργία μιας «νέας Ριβιέρας» στην Αδριατική. Και μπορεί η αρχική ημερομηνία ολοκλήρωσης του έργου να έχει μεταφερθεί κάπου στο μέλλον, το ανθρώπινο δυναμικό και η επικοινωνιακή του στρατηγική, φαίνεται να πείθουν τους επισκέπτες ότι «this is the place to be»…