Ο Ριουίτσι Ιτσινοκάουα, όπως κάνει κάθε κουμπάρος σε κάθε γάμο, έλαβε τη θέση του απέναντι στους προσκεκλημένους, καθάρισε τον λαιμό του και επί μερικά λεπτά αναφέρθηκε με συγκινητικά λόγια στον χαρακτήρα του γαμπρού και της νύφης κάνοντάς τους να δακρύσουν.
Ωστόσο, με μεγάλη προσοχή απέφυγε να αναφερθεί στην πραγματικότητα, στο γεγονός δηλαδή ότι γνώριζε ελάχιστα το ζευγάρι που στεκόταν μπροστά του, ίσως, μάλιστα, να μην το ήξερε περισσότερο απ’ ό,τι οι σερβιτόροι που σέρβιραν στη γαμήλια δεξίωση.
Από την αρχή της τελετής μέχρι τη στιγμή που αποχώρησε χορτάτος και ο τελευταίος καλεσμένος, ο κουμπάρος, αυτός ο «γνωστός άγνωστος», έλαβε μέρος σε μια καλοστημένη όσο και ακίνδυνη απάτη. Στην πραγματικότητα, ο κ. Ιτσινοκάουα είναι ένας καλός επαγγελματίας που μισθώνει τις υπηρεσίες του, και τον χρόνο του, σε οποιονδήποτε αναζητεί, για μερικές μόνο ώρες, έναν ψεύτικο σύζυγο, κουμπάρο, συγγενή, σύντροφο, ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει χωρίς ντροπή σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις όπως είναι οι γάμοι και οι κηδείες.
Αμέσως μετά τη γαμήλια τελετή, ο Ιτσινοκάουα εμφανίστηκε ως θείος ενός δωδεκάχρονου αγοριού και της μικρότερης αδελφής του και συντρόφευσε τα δύο παιδιά στις αθλητικές επιδείξεις του σχολείου τους. Τα χειροκρότησε με πάθος, βιντεοσκόπησε τις προσπάθειές τους και συμμετείχε σε κάποια αθλήματα όπου επιτρεπόταν να λάβουν μέρος και ενήλικες στο πλάι των παιδιών τους.
Αν τον ρωτούσαν για τη σχέση του με τα παιδιά απαντούσε ότι είναι θείος τους και προσπαθούσε να διατηρήσει την κουβέντα μακριά από τα πιο καυτά θέματα. Οταν όλα τελείωσαν, όπως αναμενόταν, άφησε τα δύο παιδιά σπίτι τους και εξαφανίστηκε. Κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να ξαναδεί ποτέ τα ανίψια του ή την «αδελφή του», τη διαζευγμένη γυναίκα που μίσθωσε τις υπηρεσίες του επειδή οι άλλοι μαθητές κορόιδευαν τα παιδιά της λόγω της απουσίας του πατέρα.
Ο Ιτσινοκάουα ίδρυσε την εταιρεία Χαγκεμάσι Τάι (θέλω να σου φτιάξω τη διάθεση) πριν από τριάμισι χρόνια, αφού εγκατέλειψε τα σχέδιά του να γίνει ψυχοθεραπευτής. Σήμερα έχει περισσότερους από τριάντα υπαλλήλους, άνδρες και γυναίκες διαφορετικών ηλικιών.
Διπλάσιες εταιρείες
Γενικότερα στην Ιαπωνία οι εταιρείες «ενοικίασης φίλων» διπλασιάστηκαν τα τελευταία οκτώ χρόνια, ενώ η πιο γνωστή έχει τουλάχιστον χίλιους πελάτες. Η ανάδειξη του «ψευτοφίλου» ως λύσης για την κοινωνική υπόσταση των Ιαπώνων είναι βαθιά ριζωμένη στην κουλτούρα αυτού του λαού που αποφεύγει παντοιοτρόπως κάθε δημοσιοποίηση των προσωπικών και επαγγελματικών προβλημάτων. Τελευταία ιδιαίτερα δημοφιλής η εκμίσθωση «ψευδοαφεντικών» από άνδρες που έχουν χάσει την εργασία τους, αλλά δεν θέλουν να το αποκαλύψουν.