Η «Ημέρα των Θυμάτων» αποτελεί την πιο κρίσιμη πολιτική και διπλωματική στιγμή στη βασιλεία του Λουδοβίκου XIII και το πρώτο σημαντικό ιστορικό γεγονός που καταγράφεται στο νεόχτιστο ανάκτορο των Βερσαλλιών. Η ημέρα αυτή αποτελεί την κορύφωση της διένεξης μεταξύ της Μαρίας των Μεδίκων και του καρδινάλιου Ρισελιέ, από την οποία ο καρδινάλιος βγαίνει απροσδόκητα νικητής.
Τον Σεπτέμβριο του 1630, η Μαρία των Μεδίκων εκμεταλλεύθηκε σοβαρή της ασθένεια για να απαιτήσει από τον γιο της την κεφαλή του πολιτικού της αντιπάλου, Ρισελιέ, «επί πινάκι», καθώς δεν άντεχε πια να βλέπει την εξουσία του δαιμόνιου καρδινάλιου να αυξάνεται.
Εχοντας εξασφαλίσει τη στήριξη του άτυπου «κόμματος» ευγενών, η Μαρία εγκαινίασε τις «εχθροπραξίες» στις 10 Νοεμβρίου. Ετοιμος να αποδεχθεί το πιεστικό αίτημα της μητέρας του, ο Λουδοβίκος XIII δίστασε την τελευταία στιγμή, βλέποντας τον Ρισελιέ να εισέρχεται στα ανάκτορα. Παρά τις έντονες κατηγορίες της βασίλισσας κατά του καρδινάλιου, ο νεαρός βασιλιάς έδειξε να διστάζει. Το ίδιο βράδυ, ο Λουδοβίκος κάλεσε στις Βερσαλλίες τον Ρισελιέ, για να του ανακοινώσει ότι ανανεώνει την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό του, θυσιάζοντας την ίδια τη μητέρα του στον βωμό της πολιτικής αναγκαιότητας. Η Μαρία εξορίστηκε στην Κομπιέν και δεν ξαναείδε ποτέ τον γιο της.