Στον Βρετανό ιστορικό Νάιαλ Φέργκιουσον ανήκει η πατρότητα του όρου Chimerica, συνδυασμός του China και του America, που παραπέμπει στην αφύσικη, συμβιωτική σχέση των δύο τόσο διαφορετικών οικονομιών, «ένα τερατώδες υβρίδιο, όπως ο συνδυασμός λέοντα, κατσίκας και φιδιού» της μυθικής χίμαιρας. «Στις μέρες μας, είναι πιθανό ότι βρισκόμαστε μπροστά στον επιθανάτιο ρόγχο αυτού του τέρατος», έγραψε πρόσφατα ο Φέργκιουσον, σε ένα άρθρο που συνυπέγραψε με τον καθηγητή οικονομικής ιστορίας Μόριτς Σούλαρικ στους New York Τimes.
Με την εκτίμηση αυτή συμφωνεί και ο αρθρογράφος των Financial Times, Μάρτιν Γουλφ. Ωστόσο, στη θέση της θνήσκουσας Chimerica, ο Γουλφ εισάγει την… Chermany, τον συνδυασμό Κίνας και Γερμανίας, δηλαδή της πρώτης και της δεύτερης εξαγωγικής δύναμης του κόσμου αντίστοιχα. Αν και οι οικονομίες των δύο χωρών δεν συνδέονται οργανικά, όπως συνέβη με το σινοαμερικανικό ζεύγος χάρη στην κάλυψη του αμερικανικού χρέους από τα κινεζικά εμπορικά πλεονάσματα, παρουσιάζουν ορισμένες χτυπητές ομοιότητες: Αποτελούν, μαζί με την Ιαπωνία, τα κατ’ εξοχήν βιομηχανικά εργαστήρια του πλανήτη και συσσωρεύουν τεράστια πλεονάσματα.
Η οπτική του Γουλφ είναι έντονα επικριτική. «Κίνα και Γερμανία πιστεύουν ότι οι χώρες – καταναλωτές πρέπει να συνεχίσουν να αγοράζουν τα προϊόντα τους, αλλά και να σταματήσουν τον ανεύθυνο δανεισμό. Αφού όμως τα πλεονάσματά τους αναγκαστικά συνεπάγονται ελλείμματα για τους εταίρους τους, η θέση τους στερείται λογικής συνοχής». Αν δεν αλλάξουν γραμμή, υιοθετώντας πολιτικές τόνωσης της παγκόσμιας ζήτησης με την άνοδο των μισθών και της κατανάλωσης, προειδοποιεί ο αναλυτής, «ο κόσμος όλος θα παγιδευτεί σε έναν γενικευμένο πόλεμο εξαγωγής της κρίσης στον γείτονα», κάτι που «αποτέλεσε μια από τις καθοριστικές αιτίες για την καταστροφή της δεκαετίας του 1930».