Τον Φεβρουάριο του 1945, το Σώμα των Αμερικανών Πεζοναυτών, με την υποστήριξη πολεμικών πλοίων του Αμερικανικού Ναυτικού και μαζί με μονάδες της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, εισέβαλε στην ιαπωνική νήσο Ιβο Τζίμα. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια εκστρατεία διάρκειας ενός μηνός προκειμένου να εκδιωχθούν οι αμυνόμενες δυνάμεις από τα οχυρώματά τους, σε μια μάχη που αποδείχθηκε από τις πλέον αιματηρές στον πόλεμο στον Ειρηνικό. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Αυτοκρατορική Ιαπωνία θεωρούσαν την Ιβο Τζίμα μεγάλης στρατηγικής σημασίας. Για τους Αμερικανούς, η νήσος ήλεγχε την οδό στην οποία τα βομβαρδιστικά υπερφρούρια Β-29, με βάση τους τις Μαριάνες Νήσους, έπρεπε να πετάξουν όταν εκτελούσαν αποστολές βομβαρδισμού κατά της Ιαπωνίας. Αμερικανοί πιλότοι από την 21η Διοίκηση Βομβαρδιστικών συχνά συναντούσαν αντίσταση από μοίρες μαχητικών που είχαν τη βάση τους στην Ιβο Τζίμα και, προκειμένου να αποφύγουν την αναχαίτιση, αναγκάζονταν να ακολουθήσουν μια τεθλασμένη οδό. Συνεπώς, τα βομβαρδιστικά έπρεπε να χρησιμοποιούν περισσότερα καύσιμα, ενώ ο επιπλέον χρόνος πτήσης κούραζε τα πληρώματα. Προκειμένου να βοηθήσουν την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία να επιχειρεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, οι αεροπορικοί διοικητές το θεώρησαν απαραίτητο να καταλάβουν τη νήσο. Με αυτόν τον τρόπο, οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν την ικανότητα του εχθρού να εμποδίσει την προσπάθειά τους να εξαπολύσουν μια μεγάλης κλίμακας αεροπορική επίθεση κατά των κυρίων πόλεων της Ιαπωνίας και της βιομηχανικής της υποδομής. Η Ιβο Τζίμα επίσης προσέφερε μια προκεχωρημένη βάση για τα μαχητικά P-51 Mustang και P-47 Thunderbolt, τα οποία μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να προστατέψουν τις μοίρες βομβαρδιστικών από εχθρικά αεροσκάφη αναχαίτισης.
Για τις ένοπλες δυνάμεις της Αυτοκρατορικής Ιαπωνίας, η διατήρηση της Ιβο Τζίμα ήταν απαραίτητη για να εμποδίσουν τους Συμμάχους να διαρρήξουν την τελευταία γραμμή άμυνας που προστάτευε την Ιαπωνία από επίθεση. Η νήσος χρησίμευε όχι μόνο ως προκεχωρημένη αεροπορική βάση, αλλά και ο σταθμός ραντάρ της μπορούσε να παρέχει έγκαιρη προειδοποίηση για την προσέγγιση αμερικανικών βαρέων βομβαρδιστικών, επιτρέποντας έτσι στους Ιάπωνες να στέλνουν στον αέρα αεροσκάφη αναχαίτισης τη στιγμή που τα Β-29 έφταναν πάνω από την Ιαπωνία. Τόσο η αμερικανική αποβατική δύναμη όσο και οι Ιάπωνες αμυνόμενοι ήταν, λοιπόν, προετοιμασμένοι να καταβάλουν σκληρή προσπάθεια για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο της Ιβο Τζίμα.
* Ο κ. Douglas Ford διδάσκει Στρατιωτική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Σάλφορντ και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες επιστημονικές εργασίες για τον πόλεμο στον Ειρηνικό.