ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ. Το σαρόνγκ kebaya, μια μπλούζα με μακριά μανίκια φορεμένη με φούστα ή σαρόνγκ, πρωταγωνιστεί στην έκθεση που φιλοξενείται στο Μουσείο Peranakan. Τα 58 ρούχα στην έκθεση δείχνουν πώς εξελίχθηκε το ρούχο ανάμεσα στους Περάνακαν, τους απογόνους των πρώτων Κινέζων μεταναστών που εγκαταστάθηκαν στα Στενά της Μάλακα, και την επιρροή που το ισλάμ αλλά και το ινδιάνικο, το ολλανδικό και το πορτογαλικό στυλ είχαν στη συγκεκριμένη ενδυμασία.
«Το σαρόνγκ κεμπάγια δεν αποτελεί πλέον καθημερινό ντύσιμο για τους νέους Περάνακαν, αλλά θεωρείται σημαντική έκφραση της ταυτότητας Περάνακαν και φοριέται ακόμη σε ειδικές εκδηλώσεις, όπως η κινεζική Πρωτοχρονιά – όπως ακριβώς οι Κινέζοι δεν φορούν παραδοσιακές στολές σε καθημερινή βάση, αλλά τις φορούν στη διάρκεια γιορτών», είπε η Τζάκι Γιονγκ, συνεπιμελήτρια στο «Sarong kebaya: Peranakan fashion and its international sources».
Το αρχικό ντιζάιν του ρούχου μπορεί να εντοπιστεί στον 9ο αιώνα, ένα μακρύ φόρεμα που φορούσε η βασιλεία στο Ισλάμ και ύστερα υιοθετήθηκε από τις υψηλές τάξεις. Η έκθεση δείχνει πώς οι Ευρωπαίες στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες άρχισαν να προσθέτουν δαντέλα στις μακριές κεμπάγια, την μπλούζα του κοστουμιού, ξεκινώντας από τα τέλη του 18ου αιώνα. Και μέχρι τα μέσα του 19ου, η δαντελένια κεμπάγια που φοριόταν στην Τζακάρτα κόντυνε για να γίνει όπως είναι σήμερα.
«Η σαρόνγκ κεμπάγια, που οι περισσότεροι Περάνακαν φορούν σήμερα, θυμίζει το στυλ που φοριόταν στις δεκαετίες του ’50 και του ’60», είπε η κ. Υoong.
Αλλά η εισαγωγή των χημικών βαφών στην μπατίκ βιομηχανία της Νοτιοανατολικής Ασίας έχει φέρει νέα ζωντάνια σε ένα κοστούμι που περιοριζόταν παραδοσιακά σε υποτονικές αποχρώσεις.