ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Μία από τις πιο αινιγματικές προσωπικότητες του Τρίτου Ράιχ, δεξί χέρι του Χίτλερ, ο Ρούντολφ Ες πρόκειται να αποτεφρωθεί και η τέφρα του να διασκορπιστεί στα νερά κάποιας λίμνης.
Η εκταφή της σορού του αξιωματούχου των ναζί έγινε από το κοιμητήριο της πόλης Βουνζιντέλ όπου ετάφη το 1987, με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς του, καθώς ο τάφος του τα τελευταία χρόνια αποτελούσε τόπο προσκυνήματος νεοναζί από ολόκληρο τον κόσμο. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον φύλακα του κοιμητηρίου η διαδικασία έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο τάφος του είναι ήδη κενός.
Ο Ρούντολφ Ες υπήρξε από τα πρώτα μέλη του ναζιστικού κόμματος και ήταν προσωπικός φίλος του Αδόλφου Χίτλερ από τις αρχές της δεκαετίας του 1920. Ως συγκρατούμενός του στη φυλακή τον βοήθησε να γράψει το βιβλίο «Ο Αγών Μου».
Το ταξίδι στη Σκωτία
Μετά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Μάιο του 1941, εγκατέλειψε τη Γερμανία πιλοτάροντας μόνος του ένα μικρό αεροσκάφος Μesserschmitt Bf110 κατά τη διάρκεια της νύχτας και κατέπεσε με αλεξίπτωτο στη Σκωτία, όπου συνελήφθη. Μέχρι τη λήξη του Πολέμου κρατήθηκε αιχμάλωτος και ήταν από τους τελευταίους που φυλακίστηκαν, για λίγο χρόνο, στον Πύργο του Λονδίνου.
Υποτίθεται ότι στόχος του ταξιδιού του ήταν να διαπραγματευθεί μία συνθήκη ειρήνευσης ανάμεσα στη Βρετανία και τη ναζιστική Γερμανία, αλλά ακόμα και σήμερα παραμένει άγνωστο κατά πόσο ήταν απεσταλμένος του Χίτλερ ή επρόκειτο για δική του πρωτοβουλία.
Σύμφωνα με κάποιες θεωρίες, ο Ες έφτασε μέχρι τη Σκωτία σε μία προσπάθεια να πλησιάσει τον Δούκα του Χάμιλτον, που υποτίθεται ότι είχε αρκετά μεγαλη πολιτική επιρροή για να τον βοηθήσει να διαπραγματευθεί την ειρήνη.
Το εγχείρημα, πάντως, το κατήγγειλε ο αρχηγός των ναζί ως «προδοσία». Ο Ες είχε δηλώσει στις βρετανικές αρχές ότι ο Φύρερ δεν γνώριζε τίποτα για την προσπάθεια και ότι η προσέγγιση της βρετανικής πλευράς ήταν αποκλειστικά δική του πρωτοβουλία. Σύμφωνα με μαρτυρίες Βρετανών που ήλθαν σε επαφή μαζί του κατά την περίοδο κράτησής του προσπαθώντας να αντλήσουν πληροφορίες, ο Ες ήταν εντελώς παρανοϊκός.
Απαγχονίστηκε
Καταδικάστηκε κατά τη δίκη της Νυρεμβέργης σε ισόβια δεσμά και φυλακίστηκε στη φυλακή Σπαντάου όπου και τελικά παρέμεινε ολομόναχος επί χρόνια μετά την απελευθέρωση των υπόλοιπων πρωτεργατών του ναζισμού. Σε ηλικία 93 ετών απαγχονίστηκε.
Ο τάφος του στη Βουνζιντέλ -όπου είχαν χαράξει τη λέξη «Τόλμησα» – αποτελούσε τόπο προσκυνήματος για τους νεοναζί που θεωρούν τον Ες «μάρτυρα» και υποστηρίζουν ότι δολοφονήθηκε από τους Βρετανούς φρουρούς στη φυλακή.
Κάθε χρόνο στην επέτειο του θανάτου του συγκεντρώνονταν μεγάλες ομάδες από ολόκληρο τον κόσμο. Με δικαστική απόφαση του 2005 απαγορεύτηκαν όλες αυτές οι συγκεντρώσεις, χωρίς ωστόσο να μεταβληθεί ιδιαίτερα η κατάσταση. Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα της Sueddeutsche Zeitung, η εγγονή του άσκησε έφεση κατά της απόφασης εκταφής. Επειτα από συζητήσεις τελικά επείσθη και την ήρε.