Η διμοιρία που κινείται στα χωράφια του Ζάρι, κοντά στην Κανταχάρ, δεν διαφέρει σε τίποτα από τις εκατοντάδες περιπόλους που διεξάγει καθημερινά το ΝΑΤΟ επί αφγανικού εδάφους. Καθώς πλησιάζουν μια περιοχή όπου οι αντάρτες συνηθίζουν να τοποθετούν αυτοσχέδιους βομβιστικούς μηχανισμούς, οι άνδρες παίρνουν αποστάσεις μεταξύ τους. Ο λοχαγός βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία μέσω ασυρμάτου με το αρχηγείο στη Σανζτερέι. Σε αρκετές περιπτώσεις διέταξε τους άνδρες του να γονατίσουν και να «ανιχνεύσουν» την περιοχή πίσω από τα δέντρα μέσα από τη διόπτρα των καινούργιων τους Μ16.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, οι άνδρες αυτοί που περιπολούν την ύπαιθρο έξω από την Κανταχάρ αποτελούν μέρος μιας σπάνιας ομάδας: πρόκειται για την πρώτη αμιγώς αφγανική μονάδα που λειτουργεί ανεξάρτητα από τις ξένες δυνάμεις στη χώρα. Ο λοχαγός, Χαλίμ Χαν, ούτε καν μπήκε στη διαδικασία να ενημερώσει τους Αμερικανούς ότι θα «έβγαζε» σε περιπολία τους άνδρες του. Το μόνο που φαντάζει κάπως «μη φυσιολογικό» είναι ότι ο λοχαγός Χαν -πρώην μουτζαχεντίν που διακρίθηκε στον πόλεμο κατά των Σοβιετικών- δεν φοράει ούτε αλεξίσφαιρο, ούτε κράνος. «Οι αξιωματικοί πρέπει να δείχνουν στους στρατιώτες ότι δεν φοβούνται τον εχθρό», εξηγεί.
Είναι ένα θέαμα που, αν μη τι άλλο, θα σκόρπιζε χαμόγελα στους σχεδιαστές πολιτικής στη Δύση, οι οποίοι υπολογίζουν ότι ο αφγανικός στρατός και η τοπική Αστυνομία θα είναι μέχρι το 2014 σε θέση να αναλάβουν την απόλυτη ευθύνη για την ασφάλεια της χώρας, αντικαθιστώντας το ΝΑΤΟ. Πολλοί από τους Αμερικανούς στρατιώτες που υπηρετούν στην πολυτάραχη αυτή χώρα δεν κρύβουν πως θεωρούν ότι ο πόλεμος εδώ έχει κρατήσει περισσότερο απ’ όσο έπρεπε και επιπλέον έχει κοστίσει πολύ.
Ενδιαφέρον επεισόδιο
Η μανιώδης και κόστους πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων προσπάθεια των τελευταίων δύο ετών για την προετοιμασία του αφγανικού στρατού θεωρείται ήδη ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα επεισόδια της δεκαετούς παρουσίας των Δυτικών στο Αφγανιστάν. Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν ο Αμερικανός στρατηγός, Ουίλιαμ Κάλντουελ ανέλαβε τον Νοέμβριο του 2009 τη διοίκηση της εκπαιδευτικής αποστολής, δεν δίστασε να δηλώσει «απηυδησμένος» με όλα όσα είχαν γίνει τα χρόνια πριν από την άφιξή του. Οι άνδρες του αφγανικού στρατού ήταν στο σύνολό τους αναλφάβητοι και οι εργολάβοι που είχαν αναλάβει την εκπαίδευση δεν είχαν κάνει απολύτως τίποτα. Αντιλαμβανόμενη το πρόβλημα, η αμερικανική κυβέρνηση επένδυσε σε μαθήματα γραφής και ανάγνωσης, αύξησε τους μισθούς, ενώ έδωσε αγώνα για να απαλλαγεί από τους ιδιωτικούς εργολάβους. Μόνο φέτος θα δαπανηθούν 12 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη του αφγανικού στρατού – ποσό που αντιστοιχεί στο σύνολο της οικονομίας της χώρας.
Απείθαρχοι στρατιώτες
Σήμερα, ο αφγανικός στρατός είναι ένα αμάλγαμα από δεκάδες χιλιάδες νεοσύλλεκτους και ένα μικρό αριθμό έμπειρων αξιωματικών. Ετσι και μόνο η παρουσία αυτής της αμιγώς αφγανικής διμοιρίας στο Ζαρί, μια περιοχή που θεωρείται προπύργιο των Ταλιμπάν, είναι αξιοσημείωτη.
Εν τούτοις, Αμερικανοί αξιωματικοί τονίζουν πως «οι Αφγανοί στρατιώτες είναι απείθαρχοι». Το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να συνεχίσουν να καλύπτουν τις οικονομικές ανάγκες του αφγανικού στρατού μετά το 2014.