ΝΟΥΣΑ ΝΤΟΥΑ. Οι οικοδομικοί γερανοί στις παραλίες, τα κατεστραμμένα κοράλλια και τα σκουπίδια που επιπλέουν στα τιρκουάζ νερά ανοιχτά του Μπαλί, δεν είναι παρά ένα λυπηρό δείγμα της τουριστικής επιτυχίας που γνωρίζει το ινδονησιακό νησί.
Οι ξένοι επισκέπτες προσελκύονται από τον μοναδικό ινδουιστικό πολιτισμό, την τέχνη και τα ηφαιστειογενή τοπία του Μπαλί, από τον 19ο αιώνα. Τα τελευταία χρόνια, όμως, η αύξηση του πλούτου στην Ασία έφερε πραγματικές ορδές νέων τουριστών στο νησί. Οι προσπάθειες των τοπικών αρχών για προσέλκυση προσοδοφόρου συνεδριακού τουρισμού έχουν γνωρίσει ιδιαίτερη επιτυχία στο συγκρότημα της Νούσα Ντούα, νότια του αεροδρομίου του Μπαλί.
Ο πακτωλός χρημάτων από τα συνέδρια έχει οδηγήσει στη «διαμόρφωση» νέων εκτάσεων της περιοχής για ανάπτυξη, χωρίς καμία προσοχή στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
«Αυτό που συμβαίνει σήμερα στο Μπαλί είναι η υπερεκμετάλλευση της τουριστικής βιομηχανίας. Η πολιτική αυτή αφορά την πώληση του αγαθού σε πολύ φθηνή τιμή και η εκμετάλλευσή του μέχρι τελευταίας ρανίδας», λέει ο Ουέιαν Σουαρντάνα, επικεφαλής της τοπικής περιβαλλοντικής οργάνωσης Ουαλχί.
Ο Σουαρντάνα υποστηρίζει ότι τα παλιά ξενοδοχειακά συγκροτήματα πρέπει να ανακαινισθούν, αντί να χτίζονται συνεχώς νέα και ότι ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις ελλείψεις ηλεκτρικού ρεύματος, την ελλιπή διαχείριση απορριμμάτων και το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Αντ’ αυτού, η τοπική κυβέρνηση έδωσε άδεια για κατασκευή νέου συγκροτήματος έκτασης 800 στρεμμάτων, που θα φιλοξενήσει την οικονομική σύνοδο του ASEAN το 2013.
Ο μαζικός τουρισμός, που κατέκλυσε το Μπαλί πριν από τρεις περίπου δεκαετίες, αποδείχθηκε ανεκτίμητος για το μικροσκοπικό, πολυπληθές νησί, που αν και έχει έκταση μισή εκείνης της Τζαμάικα, έχει πληθυσμό 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων. Παρά την πολιτική αστάθεια στην Ινδονησία τη δεκαετία του 1990 και τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο νησί το 2002 και 2005, ο τουρισμός γνωρίζει νέα ακμή, με 2,4 εκατομμύρια αφίξεις στο Μπαλί το 2009.
Τα εκατοντάδες ξενοδοχεία, όμως, έχουν προκαλέσει λειψυδρία και σοβαρά προβλήματα επιβίωσης για τους αγρότες στα βόρεια του νησιού. Κάθε χρόνο, η τοπική κυβέρνηση αποχαρακτηρίζει 1.400 στρέμματα αγροτικής γης, για τουριστική ανάπτυξη, ενώ 13.000 κυβικά μέτρα απορριμμάτων φθάνουν κάθε ημέρα στη χωματερή του νησιού.
Οι δεκαετίες άναρχης ανάπτυξης στα νότια του νησιού έχουν συμβάλει στη λεύκανση των κοραλλιών και την αποσάθρωση των παράκτιων εδαφών, απειλώντας τον φυσικό φράκτη προστασίας του μικρού νησιού.