ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Δεδομένης της ισχύος που απολαμβάνουν τα μέλη των υπερσυντηρητικών οργανώσεων «Πάρτι τσαγιού», μεταξύ των Ρεπουμπλικανών του Κογκρέσου και όσων αναζητούν το χρίσμα του κόμματος για την προεδρική αναμέτρηση του 2012, κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει ότι οι οργανώσεις αυτές διαμορφώνουν εκ νέου το αμερικανικό πολιτικό σκηνικό.
Στην πραγματικότητα, όμως, τα «Πάρτι τσαγιού» κινούνται ολοένα και πιο συχνά σε πορεία αντίθετη με αυτήν της κοινής γνώμης, όπως εξηγούν σε άρθρο τους στους «Times» της Νέας Υόρκης οι πανεπιστημιακοί Ντέιβιντ Κάμπελ και Ρόμπερτ Πάτναμ. Η υιοθέτηση των θέσεων των «Πάρτι τσαγιού», όμως, παρουσιάζει σημαντικούς κινδύνους για τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους. Σφυγμομέτρηση του Απριλίου 2010 έδειχνε ότι 18% των Αμερικανών είχαν αρνητική άποψη για τα «Πάρτι τσαγιού», ενώ 21% τα αντιμετώπιζαν θετικά και 46% δεν είχαν ακούσει γι’ αυτά. Σήμερα, οι υποστηρικτές τους έχουν μειωθεί στο 20%, ενώ οι πολέμιοί τους αποτελούν πλέον το 40% των ερωτηθέντων. Τα «Πάρτι τσαγιού» εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις λιγότερο δημοφιλή από παραδοσιακά αντιπαθείς κατηγορίες πληθυσμού στις ΗΠΑ, όπως οι «άθεοι» και οι «μουσουλμάνοι». Εντύπωση προκαλεί, ωστόσο, το γεγονός ότι οι Αμερικανοί τα τελευταία πέντε χρόνια μετατοπίσθηκαν προς πιο συντηρητικές θέσεις στα θέματα της οικονομίας. Οι ψηφοφόροι έγιναν έτσι πρόθυμοι να ασπασθούν ιδεολογήματα κρατικής συρρίκνωσης, να αντιτίθενται στην αναδιανομή του πλούτου και να προτιμούν τις ιδιωτικές φιλανθρωπικές οργανώσεις από τα κρατικά συστήματα αρωγής. Παρ’ ότι καμία από τις παραπάνω απόψεις δεν εκφράζει την πλειοψηφία των Αμερικανών, η τάση αυτή μοιάζει να ευνοεί τα «Πάρτι τσαγιού».
Η ανάλυση των Κάμπελ και Πάτναμ αμφισβητεί τη θεωρία που θέλει τους υποστηρικτές των «Πάρτι τσαγιού» να είναι αδαείς πολιτικά και απομακρυσμένοι από τα κόμματα. Στην πραγματικότητα, οι οπαδοί τους προέρχονται από τον σκληρό ιδεολογικό πυρήνα των Ρεπουμπλικανών.
Ποια είναι, λοιπόν, τα κοινά γνωρίσματα των υποστηρικτών των «Πάρτι τσαγιού»; Είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους λευκοί, ενώ ακόμη και για τα μέτρα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος έχουν αρνητική άποψη για τους μετανάστες και τους μαύρους συμπολίτες τους.
Η θρησκεία
Ακόμη σημαντικότερο, αντιτίθενται σθεναρά στην άμβλωση και επιθυμούν η θρησκεία να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στην αμερικανική πολιτική. Στις εκλογές, αναζητούν «βαθιά θρησκευόμενους» υποψηφίους, ενώ εγκρίνουν τη συμμετοχή κληρικών στην πολιτική και θα ήθελαν η θρησκεία να καταλάβει κεντρικό ρόλο στις πολιτικές συζητήσεις.
Η τάση των υποστηρικτών των «Πάρτι τσαγιού» να αναμειγνύουν την πολιτική με τη θρησκεία εξηγεί τη στήριξη που προσφέρουν στη βουλευτή Μισέλ Μπάκμαν και στον κυβερνήτη του Τέξας Ρικ Πέρι. Αυτή ακριβώς η διείσδυση της θρησκείας στην πολιτική βρίσκει, όμως, αντίθετη την πλειοψηφία των Αμερικανών, οι οποίοι, αν και έγιναν λίγο πιο συντηρητικοί στα οικονομικά θέματα την τελευταία πενταετία, ενίσχυσαν σημαντικά τη διαφωνία τους στην επικίνδυνη αυτή ανάμειξη.