Εκκληση στο ΝΑΤΟ να συνεχίσει να στηρίζει τους εξεγερμένους της Λιβύης απηύθυνε χθες ο πρόεδρος του Προσωρινού Εθνικού Συμβουλίου (ΠΕΣ) Μουσταφά Αμπντελτζαλίλ, υποστηρίζοντας ότι τα υπολείμματα των κανταφικών διατηρούν ακόμη τη δυνατότητα να εξαπολύσουν αντεπιθέσεις και να προκαλέσουν αιματοχυσία και καταστροφές. Μιλώντας σε συνάντηση ανώτατων στρατιωτικών στελεχών του ΝΑΤΟ στο Κατάρ, ο Αμπντελτζαλίλ δήλωσε: «Η προκλητική στάση του Καντάφι απέναντι στις συμμαχικές δυνάμεις εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει κίνδυνο όχι μόνο για τη Λιβύη, αλλά και για όλο τον κόσμο». Προσέθεσε δε ότι «θα χρειαστούμε στρατιωτική και διοικητική υποστήριξη και μετά τον τερματισμό των μαχών», κάτι που αφήνει ανοιχτό τον δρόμο για μακροπρόθεσμη ανάμειξη του ΝΑΤΟ στη Λιβύη.
Και ενώ στην πρωτεύουσα Τρίπολη εξουδετερώνονται ημέρα με την ημέρα οι τελευταίοι θύλακοι αντίστασης των κανταφικών, οι εξεγερμένοι περικυκλώνουν τη γενέτειρα του κρυπτόμενου δικτάτορα, Σύρτη, το δυσκολότερο από τα εναπομείναντα εμπόδια για τον πλήρη έλεγχο της χώρας. Στο δυτικό μέτωπο, οι δυνάμεις των εξεγερμένων που ξεκίνησαν από τη Μισράτα βρίσκονταν χθες σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων. Στο ανατολικό, μετά τη Ρας Λανούφ, κατέλαβαν το οχυρό των κανταφικών Μπιν Τζαουάντ, όπου κατέφθαναν διαρκώς τεθωρακισμένα, συστοιχίες πυραύλων και άλλα βαρέα όπλα. Εκπρόσωποι των ανταρτών προσπαθούν να διαπραγματευθούν με αρχηγούς φυλών την ειρηνική παράδοση της Σύρτης, ώστε να αποφευχθεί η αιματοχυσία.
Ως ένδειξη πανικού ερμηνεύεται η πρόταση που διατύπωσε ο Καντάφι μέσω του εκπροσώπου του, Μούσα Ιμπραήμ, για… κυβέρνηση εθνικής ενότητας, την οποία θα διαπραγματευόταν με την άλλη πλευρά ο γιος του, Σααντί. Μέχρι χθες, ο μεν Καντάφι αποκαλούσε τους εξεγερμένους «αρουραίους», ο δε Σααντί υποσχόταν ότι θα μετατρέψει την Τρίπολη σε «θάλασσα αίματος». Εκπρόσωποι του νέου καθεστώτος απέρριψαν την «προσφορά».
Οι πρώτες ρωγμές άρχισαν να γίνονται ορατές στο στρατόπεδο των νικητών. Το Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στη Μισράτα και άλλες πόλεις, με αφορμή την απόφαση του μεταβατικού πρωθυπουργού Μαχμούντ Τζιμπρίλ να διορίσει υπεύθυνο ασφαλείας στην Τρίπολη τον Αλμπαράνι Σκαλ, πρώην στρατηγό του Καντάφι. Ο Σκαλ είχε αλλάξει στρατόπεδο μυστικά τον Μάιο, παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες στην αντιπολίτευση, αλλά οι κάτοικοι της Μισράτα πιστεύουν ότι προηγουμένως είχε λάβει ενεργά μέρος στην πολύνεκρη πολιορκία της πόλης του, σαν δεξί χέρι του γιου του Καντάφι, Χαμίς. Οι μαχητές της Μισράτα, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κατάληψη της Τρίπολης και συνεχίζουν να βρίσκονται εκεί, απειλούν ότι δεν θα υπακούσουν στον Σκαλ, θεωρώντας τον διορισμό «προσβολή στο αίμα των μαρτύρων». Μια δεύτερη ρωγμή διευρύνεται στη Βεγγάζη, όπου η ισχυρή φυλή των Ομπέιντι απειλεί να πάρει τον νόμο στα χέρια της αν η περί τον Αμπντελτζαλίλ προσωρινή κυβέρνηση δεν διαλευκάνει άμεσα τη δολοφονία του στρατιωτικού αρχηγού των εξεγερμένων, Αμπντουλφατάχ Γιούνις, στις 28 Ιουλίου. Ο γιος του Γιούνις, Ταρέκ, αξίωσε από τους κυβερνώντες να διαλευκάνουν τη δολοφονία μέχρι το τέλος του Ραμαζανίου, απειλώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση η οικογένεια και η φυλή του θα πάρουν εκδίκηση.