O Τύπος του Βελιγραδίου τον αποκαλεί «μικρό Αρκάν», χρίζοντάς τον περίπου διάδοχο, σε μικρογραφία, του διαβόητου Σέρβου γκάνγκστερ και πολέμαρχου Ζέλικο Ραζνιάτοβιτς. Για τις αλβανικές διωκτικές αρχές, τις ξένες διπλωματικές αποστολές και τα ΜΜΕ της Πρίστινα, είναι ο μαφιόζος που ελέγχει στο βόρειο Κόσοβο, όχι μόνο το επικερδές λαθρεμπόριο των υγρών καυσίμων, αλλά και τα μπλόκα που έχουν στήσει τον τελευταίο καιρό οι Σέρβοι για να εμποδίσουν την ανάπτυξη στις συνοριακές διαβάσεις Αλβανών τελωνειακών.
Ο ίδιος ο 28χρονος Σβόνκο Βεσελίνοβιτς τα αρνείται όλα αυτά υποστηρίζοντας πως οι δουλειές του, που αναπτύσσονται κυρίως στις εισαγωγές πετρελαιοειδών, είναι «καθαρές». Οσον αφορά τα μπλόκα, δηλώνει πως τα υποστηρίζει, όπως τα υποστηρίζουν και όλοι οι Σέρβοι του Βορρά «που αγωνίζονται για να προστατεύσουν τα δικαιώματα και τις περιουσίες τους».
Καθώς η κατάσταση παραμένει τεταμένη στη διαιρεμένη Μιτρόβιτσα και τα βορείως αυτής χωριά, με τους Σέρβους οχυρωμένους επί εβδομάδες στα οδοφράγματα έχοντας απέναντί τους στρατιωτικές δυνάμεις της διεθνούς κοινότητας, σύγχυση επικρατεί ως προς τα αίτια της επικίνδυνης κλιμάκωσης της έντασης. Πρόκειται πράγματι για «δάκτυλο» του οργανωμένου εγκλήματος που υποκινεί τις κινητοποιήσεις διαισθανόμενο ότι με την παρουσία Αλβανών τελωνειακών και αστυνομικών στους δύο μεθοριακούς σταθμούς, Γιάρινε και Μπρνιακ, στα σύνορα με τη Σερβία, δέχεται καίριο πλήγμα το εκτεταμένο λαθρεμπόριο το οποίο αποφέρει τεράστια κέρδη, όπως υποστηρίζουν οι Αλβανοί και οι δυτικές υπηρεσίες; Ή μήπως οι Σέρβοι του Βορρά, με την υποστήριξη του εθνικιστών πολιτικών του Βελιγραδίου, εξεγέρθηκαν για να εμποδίσουν την επιχειρούμενη επιβολή της εξουσίας από την αλβανική κυβέρνηση σε περιοχές στις οποίες λειτουργούν δικές τους δομές, αρνούμενοι κάθε έλεγχο από την Πρίστινα, σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή;
«Ισχύουν και τα δύο», λέει στην «Κ» διπλωματική πηγή στην Πρίστινα, επισημαίνοντας την αδιέξοδη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Σέρβοι λαθρέμποροι από τον Βορρά, εκμεταλλευόμενοι τη γενικευμένη ανομία στις «ελεύθερες περιοχές», διακινούν παράνομο πετρέλαιο προερχόμενο από τη Σερβία όπου το αγοράζουν αφορολόγητο στη μισή τιμή, δήθεν για εξαγωγή.
Μέσω των δύο μεθοριακών διαβάσεων τις οποίες «φρουρούσαν» έως πρόσφατα Σερβοκοσοβάροι αστυνομικοί, το περνούν στο Κόσοβο δηλώνοντας πως τα φορτία θα περάσουν από τελωνειακό έλεγχο στη Μιτρόβιτσα. Στη διαδρομή όμως τα βυτιοφόρα αλλάζουν δρόμο και «χάνονται», για να καταλήξει το πετρέλαιο σε Αλβανούς συνεργάτες τους και μέσω αυτών στην αγορά του Κοσόβου, αφήνοντας ποσοστό κέρδους έως και 50% στις συμμορίες.
Με το κλείσιμο των διαβάσεων ή την παρουσία Αλβανών αστυνομικών, το έργο των λαθρεμπόρων είναι αλήθεια πως έγινε πιο δύσκολο, όμως οι Σέρβοι του Βορρά, με το αιτιολογικό της ανεμπόδιστης επικοινωνίας τους με τη «μητέρα πατρίδα», ανοίγουν αυτοσχέδιες διόδους σε δασικές περιοχές και φαράγγια, επιδιδόμενοι σε κλεφτοπόλεμο με την KFOR που ψάχνει να τις εντοπίσει και να τις κλείσει.
Στον αντίποδα των ισχυρισμών της αλβανική πλευράς και των δυτικών υπηρεσιών, οι Σέρβοι διακηρύσσουν ότι οι δυναμικές κινητοποιήσεις τους έχουν εθνικό και μόνο περιεχόμενο: να μην επιτρέψουν δηλαδή την επιβολή της κυριαρχίας των Αλβανών στον Βορρά και τη διάλυση των δομών τους, όπως αξιώνει ο διεθνής παράγοντας.
Οπως και να έχουν τα πράγματα, το σχοινί τεντώνει επικίνδυνα στο Κόσοβο, καθώς δεν διαφαίνεται επί του παρόντος προοπτική ειρηνικής αποχώρησης των Σέρβων από τα οδοφράγματα και την ταυτόχρονη εγκατάσταση στα συνοριακά φυλάκια Αλβανών τελωνειακών.
Μια δυναμική επέμβαση της διεθνούς στρατιωτικής δύναμης για τη διάλυση των μπλόκων θα σήμαινε αίμα και θύματα, δεδομένου ότι πολλοί Σέρβοι του Βορρά είναι οπλισμένοι και δημιουργείται κίνδυνος γενικότερης ανάφλεξης. Η λύση, επομένως, δεν μπορεί παρά να είναι ειρηνική και βεβαίως περνάει μέσα από το Βελιγράδι. Γι’ αυτό οι Δυτικοί σφίγγουν διαρκώς τη θηλιά γύρω από τον λαιμό του Τάντιτς, με διακύβευμα την πορεία της Σερβίας προς την Ε.Ε.
Ομως η επιρροή του Τάντιτς είναι εξαιρετικά περιορισμένη στους Σέρβους του Κοσόβου που ελέγχονται από τους εθνικιστές Νίκολιτς και Σεΐσελι.
Παρά ταύτα οι Ευρωπαίοι, που έχουν επιφορτιστεί με το πρόβλημα του Κοσόβου, δεδομένης της επικείμενης αποχώρησης των Αμερικανών, επιμένουν πως ο Τάντιτς μπορεί εάν θέλει να τους ελέγξει, «αφού στην πραγματικότητα είναι υπάλληλοι του σερβικού κράτους».