Ποιοι κερδίζουν από το κινεζικό «θαύμα»;

Ποιοι κερδίζουν από το κινεζικό «θαύμα»;

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Λένε για τη στατιστική ότι αποκαλύπτει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά συχνά συγκαλύπτει ακόμη περισσότερα. Αναμφίβολα εντυπωσιακοί, οι αριθμοί που αφορούν την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας και οι συγκρίσεις με τις επιδόσεις της Δύσης εμπίπτουν σ’ αυτή την κατηγορία. Εκείνο που συνήθως παραγνωρίζεται είναι ότι τα μεγαλύτερα μερίδια από την ταχέως διογκούμενη «πίτα» πηγαίνουν όχι στην Κίνα, αλλά στις ξένες πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται εκεί. Ο βασικός λόγος είναι ότι ο ασιατικός γίγαντας δεν έχει καταφέρει ακόμη, στον βαθμό που θα το ήθελε, να ανέβει τη σκάλα της τεχνολογίας ώστε να μετασχηματισθεί σε οικονομία υψηλής προστιθέμενης αξίας. Αντίθετα, στον διεθνή καταμερισμό εργασίας το βιομηχανικό εργαστήρι του κόσμου εξακολουθεί να έχει «υποτελή» ρόλο, καθώς αποτελεί κυρίως βάση τελικής συναρμολόγησης εισαγόμενων εξαρτημάτων υψηλής τεχνολογίας, με βασικό ατού πάντα τα χαμηλά μεροκάματα.

Οπως δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ο Πασκάλ Λαμί, επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, η Κίνα εισπράττει μόλις το 10% επί της τελικής αξίας προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, όπως το iphone της Apple που παράγονται στο έδαφός της. Ξένες εταιρείες κατέχουν το 80% του κεφαλαίου στους κλάδους των επικοινωνιών, της Πληροφορικής και των υπολογιστών, το 70% στην κατασκευή εργαλειομηχανών και συσκευών γραφείου, το 60% στα εκπαιδευτικά και αθλητικά είδη, το 50% στα ενδύματα, υποδήματα και είδη δέρματος και το 40% στα πλαστικά και τις μεταφορές. Βασικός παράγοντας αστάθειας είναι η εκτίναξη των κοινωνικών ανισοτήτων. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το μερίδιο των μισθών στο εθνικό εισόδημα έπεσε από 53% σε 41% μέσα σε επτά χρόνια, ενώ το μέσο μεροκάματο του βιομηχανικού εργάτη είναι μόλις το… 4% του αντίστοιχου του Αμερικανού. Το 1998, το κράτος κάλυπτε το 39% των συνολικών δαπανών υγείας, ενώ το 2008 το ποσοστό αυτό είχε πέσει στο 15%, με τον μισό πληθυσμό να αδυνατεί να πληρώσει γιατρό. Την ίδια περίοδο, το ποσοστό των εκπαιδευτικών δαπανών τις οποίες κάλυπτε το κράτος έπεσε από 85% σε 62%. Η εταιρεία ΚΥΕ που φτιάχνει προϊόντα της Microsoft απασχολεί «ειδικευόμενους» εφήβους με βάρδιες από τις 7.45 π. μ. μέχρι τις 10.55 μ. μ. με αμοιβή 52 σεντς την ώρα. Στο εργοστάσιο Plan F που κατασκευάζει αθλητικά είδη για τη γερμανική PUMA απασχολούνται 3.000 νέοι, κατά κανόνα μεταξύ 20 και 25 ετών, επί 13,5 έως 16,5 ώρες την ημέρα, αντί αμοιβής 31 σεντς την ώρα.

Σε αυτό το φόντο δεν εκπλήσσει ο πολλαπλασιασμός των «άγριων» απεργιών (εκτός νομίμων συνδικάτων), των καταλήψεων εργατικών χώρων και των βίαιων αστικών ταραχών κατά τα τελευταία χρόνια. Παρόμοια φαινόμενα στέλνουν σήματα κινδύνου στην ηγεσία του ΚΚ Κίνας και θρέφουν την επιρροή των «νεομαοϊκών» που ζητούν αλλαγή πορείας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή