Τι γράφει ο ξένος Τύπος

2' 32" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

THE ΕCΟΝΟΜΙSΤΤραπεζική ένωση

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θ’ αρχίσουν να συζητούν την από κοινού ανάληψη του κινδύνου στο επίπεδο της έκδοσης χρέους. Η έκδοση ευρω-ομολόγων από τα μέλη της Ευρωζώνης θα ήταν ασφαλέστερο περιουσιακό στοιχείο για τις τράπεζες απ’ ό,τι τα εθνικά ομόλογα. Καθώς οι επικεφαλής των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. αναλογίζονται το μακροπρόθεσμο μέλλον του ευρώ, θα έπρεπε να καταλήξουν αυτό το καλοκαίρι σε ένα σχέδιο για μερική από κοινού έκδοση χρέους της Ευρωζώνης, υπό όρους, που θα έδιναν κίνητρο στις ενδιαφερόμενες χώρες να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις. Αν δεν καταρρεύσει η συμφωνία, που επετεύχθη στη σύνοδο κορυφής, μια τραπεζική ένωση θα είναι μια καλή αρχή. Αλλά θα πρέπει να ακολουθηθεί από μια δημοσιονομική ένωση.

ΡRΕSSΤV

Δεν θα εξοφληθούν

Ποτέ δεν θα επιλυθεί το πρόβλημα του χρέους που μαστίζει την Ευρωζώνη και τούτο επειδή η δομή της βασίζεται στον δανεισμό. Η ενδεχόμενη αποπληρωμή των οφειλών θα στερήσει από πόρους κάθε ελπίδα για ανάπτυξη. Αυτά ισχυρίζεται ο Σάιμον Ντίξον, διευθύνων σύμβουλος του κοινωνικού δικτύου BankToTheFuture.com. Τα χρέη της Ελλάδας και των υπολοίπων κρατών της Ευρωζώνης δεν θα εξοφληθούν ποτέ. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και πρέπει να πάψουμε να προσποιούμαστε ότι οι κυβερνήσεις το επιθυμούν. Αντιθέτως, ας λάβουμε υπόψη ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σύστημα όπου όλα τα χρήματα είναι δανεικά. Ισως τα κράτη να απολέσουν την εθνική κυριαρχία τους και δεν αποκλείεται να περάσει η εξουσία στο ΔΝΤ ή την ΕΚΤ, αφού το σύστημα δεν θα επιτρέψει στις τράπεζες να χρεοκοπήσουν.

CΟRRΙΕRΕ DELLA SΕRΑ

«Η τέλεια αναίδεια»

Ο Σοπενχάουερ έλεγε ότι από όλους του λαούς της Ευρώπης, οι Ιταλοί αποτελούν «το παράδειγμα της τέλειας αναίδειας». Υπερέβαλε προφανώς. Είναι όμως γεγονός ότι όποιος ζει στην Ιταλία, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί πού ήταν τα τελευταία 30 χρόνια οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής της χώρας, τι έλεγαν και τι έκαναν, αν όντως έκαναν κάτι. Ή μήπως ήταν ακόμη πολύ νέοι; Ή μήπως ζούσαν όλοι στο εξωτερικό και ασχολούντο με άλλα πράγματα; Σήμερα στην Ιταλία κανείς δεν μοιάζει να έχει υπάρξει υπεύθυνος για ό,τι συνέβη. «Η τέλεια αναίδεια». Αυξήθηκε το έλλειμμα σε ιλιγγιώδη επίπεδα; Εγιναν οι δαπάνες συνώνυμο των περιττών εξόδων; Είναι ανεπαρκής η δημόσια διοίκηση; Είναι το σύστημα των υπηρεσιών ολιγοπωλιακό και εις βάρος του καταναλωτή; Αυτή είναι η εικόνα της Ιταλίας, που όμως μοιάζει να μην έχει δημιουργούς.

LΕ ΜΟΝDΕ

Παραδοξότητα

Οι συζητήσεις γύρω από την Ευρώπη αφορούν κυρίως τα οικονομικά ζητήματα. Πώς θα επιλυθεί το ζήτημα του χρέους, πώς θα βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής των πολιτών της Ευρώπης. Αυτή η επιμονή με τα οικονομικά ζητήματα έχει ως συνέπεια να περνά σε δεύτερη μοίρα ό,τι αφορά τα πολιτικά αλλά και τα ζητήματα πολιτισμού. Αυτό συμβαίνει διότι υποτίθεται ότι υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής, ο Homo europeanus, που απαλύνει τις διαφορές μεταξύ των Ευρωπαίων. Αυτός λοιπόν ο Homo Europeanus έχει, για τους υποστηρικτές του, το μεγάλο προτέρημα, πέραν του εγχειρήματος για την ενοποίηση της οικονομίας, να μπορεί να κάμψει τις αντιστάσεις λαών και εθνών αγκιστρωμένων στις αξίες τους. Είναι όμως παράδοξο να θέλουν να αφομοιώσουμε κουλτούρες τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, οι οποίες αποτελούν την Ευρώπη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή