O Κόνραντ Αντενάουερ είχε χαρακτηρίσει το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας «δικτάτορα» της χώρας. Ενας άλλος, Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός, ο Χέρμπερτ Βένερ, είχε πει κάποτε: «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε αυτά τα καθίκια (σ.σ.: στα γερμανικά η έκφραση είναι σαφώς βαρύτερη) της Καρλσρούης να μας καταστρέψουν την πολιτική μας». Αν ήταν πιο αθυρόστομη η Αγκελα Μέρκελ, πιθανότατα θα είχε καταφύγει σε ανάλογες ύβρεις. Γιατί κύκλοι της καγκελαρίας αφήνουν να διαρρεύσει ότι είναι έξαλλη με την κωλυσιεργία του σώματος.
Την περασμένη Τρίτη, οι 8 πορφυροντυμένοι δικαστές κλήθηκαν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος να εξετάσουν τις προσφυγές κατά του ESM, του μόνιμου μηχανισμού στήριξης του ευρώ, ο οποίος θα έπρεπε να τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Ιουλίου. Μόνο που ο χρόνος κυλάει αργά στις ερμητικά κλειστές αίθουσες του δικαστηρίου. «Η πολιτική έχει ανάγκη από περισσότερες στιγμές βραδύτητας και περισυλλογής για να επεξεργαστεί κρίσιμες αποφάσεις», εκτιμά ο πρόεδρος του δικαστηρίου, Αντρέας Φόσκουλε. Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες του υπ. Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, να πείσει τους λειτουργούς ότι η αργοπορία προκαλεί αναταραχή στις αγορές και πλήττει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία του ευρώ, εκείνοι λένε ότι μπορεί να χρειαστούν μέχρι και 3 μήνες και δεν αποκλείουν τελικά να ζητήσουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Δημοψήφισμα
Σύμφωνα με το περιοδικό Der Spiegel, η γερμανική κοινή γνώμη συμφωνεί: το 74% τάσσεται υπέρ δημοψηφισμάτων σε συνταγματικά ζητήματα που προκύπτουν από την ευρωπαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Πολλοί ωστόσο εκτιμούν ότι η εκχώρηση εξουσιών και αρμοδιοτήτων ενοχλεί τους δικαστές, κυρίως επειδή φοβούνται για την αποδυνάμωση του ίδιου του σώματος. Φέρνουν μάλιστα το παράδειγμα της πάλαι ποτέ κραταιάς Μπούντεσμπανκ, που μετά την εγκατάλειψη του μάρκου έχει χάσει κάθε ισχύ απέναντι στην ΕΚΤ.
Η υπόθεση τείνει να εξελιχθεί σε μια σχηματική βεντέτα ευρωσκεπτικιστικών δικαστών – φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης, αν και είναι άδικο να ισχυριστεί κανείς ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο έχει ταυτιστεί με τους λαϊκιστές Γερμανούς πολιτικούς και ακαδημαϊκούς, που συστηματικά προσφεύγουν σε αυτό για να μπλοκάρουν την ευρωπαϊκή πολιτική της Μέρκελ. Ως τώρα το σώμα είχε περιοριστεί στον ρόλο του «σκύλου που γαβγίζει αλλά δεν δαγκώνει». Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ωστόσο ότι οι δικαστές είναι πλέον αποφασισμένοι να ανατρέψουν αυτό τον ανώδυνο ρόλο και να εκδώσουν μια απόφαση που θα ταρακουνήσει ολόκληρη την Ευρώπη.
Αν πράγματι αποφασίσει το Συνταγματικό Δικαστήριο να ορθώσει νέα εμπόδια στη μεταφορά εξουσιών από το Βερολίνο προς τις Βρυξέλλες, οι άνθρωποι της καγκελαρίου έχουν επεξεργαστεί τρία εναλλακτικά σενάρια. Πρώτον, την επεξεργασία νέου Συντάγματος, μια διαδικασία που είναι όμως εξόχως χρονοβόρα και για αυτό απορρίπτεται μετά πολλών επαίνων, με δεδομένο ότι η συγκυρία απαιτεί γρήγορα αντανακλαστικά. Δεύτερον, την προσθήκη στο Σύνταγμα ενός νέου άρθρου για την Ευρώπη που θα άνοιγε την πόρτα για τη διαδικασία περαιτέρω ενοποίησης και στο τέλος της οποίας θα υπάρχει ένα ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος. Τρίτον, τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Ο ίδιος ο Σόιμπλε είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο σε συνέντευξή του στο Spiegel, λέγοντας ότι ένα δημοψήφισμα «θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί νωρίτερα από ό,τι υπολόγιζε πριν από λίγους μήνες».