Πολλοί αποφεύγουν τα αεροπορικά ταξίδια, εφόσον, βέβαια, υπάρχει εναλλακτική λύση. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο επειδή φοβούνται τα δυστυχήματα, αλλά και γιατί θεωρούν ότι τα αεροσκάφη είναι εκτροφεία ιών και βακτηριών.
Η πεποίθηση ότι οι ασθένειες βρίσκουν άριστο έδαφος μετάδοσης μέσα στις καμπίνες επιβατών των αεροσκαφών λύγισε οικονομικώς πολλούς αερομεταφορείς ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Sars (του ιού που προκαλούσε άτυπη πνευμονία και μεγάλο πανικό σε όλο τον πλανήτη). Δεν ανταποκρίνεται, όμως, στην αλήθεια.
Ο αέρας μέσα στην καμπίνα των επιβατών ανακυκλώνεται περίπου είκοσι φορές την ώρα. Αντιθέτως στα σπίτια και στα γραφεία ο αέρας ανακυκλώνεται πολύ σπανιότερα (12 και 5 φορές ανά ώρα αντιστοίχως).
Οι πιθανότητες να αρρωστήσει κάποιος από ιό που άρπαξε μέσα στο αεροπλάνο είναι πολύ μικρές. Οι κατασκευαστές εμπορικών αεροσκαφών έχουν φροντίσει γι’ αυτό τοποθετώντας πολύ ισχυρά φίλτρα και συστήματα καθαρισμού του αέρα μέσα στην καμπίνα. Ετσι, το αεροπορικό ταξίδι δεν είναι ο προθάλαμος για την… εντατική. Επίσης, οι αερομεταφορείς έχουν λάβει μέτρα ώστε κάθε επιφάνεια που αγγίζει ο επιβάτης, από την τουαλέτα μέχρι το κουμπί για την κλήση της αεροσυνοδού, να απολυμαίνεται συστηματικά.
Βέβαια, ακόμα και αν τα αεροπλάνα είναι υγειονομικώς ασφαλή, μη νομίζετε ότι δεν θα αρρωστήσετε προτού φτάσετε στον προορισμό σας. Οι κίνδυνοι παραμονεύουν στα αεροδρόμια. Η συνεχής κίνηση επιβατών κάθε ημέρα και όλη την ημέρα σημαίνει ότι όλοι οι παθογόνοι παράγοντες που καθένας από αυτούς μεταφέρει κατακάθονται και μεταφέρονται με εντυπωσιακή ταχύτητα. Αλλωστε, στα αεροδρόμια δεν εφαρμόζονται οι μέθοδοι απολύμανσης των αεροσκαφών.
Εφαρμόζοντας στατιστικό μοντέλο που βασίζεται στη θεωρία των δικτύων, επιστήμονες του ΜΙΤ δημιούργησαν μια κατάταξη των σαράντα αεροδρομίων των ΗΠΑ αναλόγως του κινδύνου που έχει ο διερχόμενος από εκεί επιβάτης να περάσει το υπόλοιπο των διακοπών του στο νοσοκομείο.
Το αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης βρίσκεται στην πρώτη θέση και ακολουθούν αυτό του Λος Αντζελες, της Χονολουλού, του Σαν Φρανσίσκο, του Νιούαρκ στο Νιου Τζέρσεϊ, του Σικάγου και της Ουάσιγκτον.
Το πόσο… «θανατηφόρος» είναι ένας αερολιμένας κρίνεται από τρεις παράγοντες: τη συνδεσιμότητά του, την επιβατική κίνηση και βέβαια τη γεωγραφική του θέση.
Ενδεχομένως το «καλό ταξίδι» που εύχονται συνήθως οι διαχειριστές των αεροδρομίων με φωτεινές σημάνσεις στις εισόδους των τερματικών σταθμών να έπρεπε να αντικατασταθεί από «καλό ταξίδι και περαστικά».