Με έμφαση στις αναπτυσσόμενες χώρες συνέχισε ο Πάπας Φραγκίσκος τη διαδικασία ανασυγκρότησης της ιεραρχίας της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας διορίζοντας την πρώτη ομάδα καρδιναλίων, οι οποίοι κατάγονται κυρίως από την Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Η μη επιλογή ορισμένων προσώπων, που θεωρούνταν οι πρώτοι επιλαχόντες, υποδηλώνει την αποστροφή του Ποντίφικα για τον παραδοσιακό τρόπο ανέλιξης των κληρικών στα διάφορα αξιώματα.
Εννέα μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Πάπας Φραγκίσκος έχει επιχειρήσει να μεταβάλει το ύφος της Εκκλησίας, εστιάζοντας την προσοχή του στην ενίσχυση των φτωχών. Την Κυριακή διόρισε καρδιναλίους από φτωχές χώρες όπως η Αϊτή, η Μπουρκίνα Φάσο, η Νικαράγουα και η Ακτή Ελεφαντοστού. Επίσης, όρισε έναν δεύτερο καρδινάλιο για τις Φιλιππίνες, ένα καθολικό έθνος που αγωνίζεται να διαχειριστεί τις πληγές του φοβερού τυφώνα. «Η ιδέα είναι η προσοχή να στραφεί στον Νότο», σχολίασε ο Αλμπέρτο Μελόνι, επιφανής ιστορικός με ειδίκευση στο Βατικανό. Για κάθε Πάπα, ο διορισμός καρδιναλίων αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία για τη διαμόρφωση της κατεύθυνσης και του μέλλοντος της Εκκλησίας, αφού τα 120 μέλη του Κολεγίου των Καρδιναλίων εκλέγουν και τον νέο Πάπα.
Οι επιλογές του Φραγκίσκου ωστόσο, αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που στοχεύει στην αναμόρφωση της Κουρίας, του γραφειοκρατικού θεσμού που διοικεί το Βατικανό και στο άνοιγμα μιας συζήτησης γύρω από την οικογένεια, που μπορεί να αγγίξει ευαίσθητα θέματα όπως η ομοφυλοφιλία ή το διαζύγιο. Οι καρδινάλιοι αναμένεται να συναντηθούν στις 22 Φεβρουαρίου στο Βατικανό για την πρώτη συνάντησή τους, όπου και θα πραγματοποιηθεί και ο επίσημος διορισμός των νέων καρδιναλίων.
Εδώ και αιώνες οι Ευρωπαίοι και ιδίως οι Ιταλοί κυριαρχούσαν στο Κολέγιο των Καρδιναλίων, παρά την επέκταση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στις άλλες ηπείρους. Ο προηγούμενος Πάπας, Βενέδικτος, είχε διορίσει αρχικά κυρίως Ιταλούς, αλλά επέλεξε στη συνέχεια και καρδιναλίους εκτός Ευρώπης. Ο Πάπας Φραγκίσκος, ο οποίος κατάγεται από την Αργεντινή και αποτελεί τον πρώτο μη Ευρωπαίο Πάπα της σύγχρονης εποχής, επεδίωξε τη συνέχιση αυτής της στάσης και κατά πάσα πιθανότητα θα εξακολουθήσει και στο μέλλον να το κάνει. Από τους δεκαέξι καρδιναλίους που διορίστηκαν, εννέα προέρχονται από την Ασία, την Αφρική ή τη Λατινική Αμερική, έξι από την Ευρώπη και ένας από τον Καναδά. Κανένας από τις ΗΠΑ. «Η ανισομερής εκπροσώπηση των πλούσιων εθνών στο Κολέγιο των Καρδιναλίων είναι κάτι που ο Πάπας Φραγκίσκος προσπαθεί να προωθήσει, διατηρώντας το ενδιαφέρον του για τους φτωχούς», είπε η Καντίντα Μος, καθηγήτρια για θέματα Χριστιανισμού στο Πανεπιστήμιο Νοτρ Νταμ και πρόσθεσε ότι η απουσία των Αμερικανών καρδιναλίων από τις επιλογές του Ποντίφικα ήταν «άξια προσοχής». Αν και ο Πάπας Φραγκίσκος επέλεξε ανάμεσα σε πολλούς καρδιναλίους από όλον τον κόσμο, αποφάσισε να διορίσει μόνο τρεις από τη Νότιο Αμερική.
Επίσης, ο Πάπας χρησιμοποίησε τον διορισμό ως ένα μέσο για να στείλει μηνύματα σχετικά με την Κουρία και το ύφος που προωθεί για την Εκκλησία, παραβλέποντας αρκετά επιφανή μέλη της. Ο ειδικός σε θέματα Βατικανού, Αλμπέρτο Μελόνι, υπογράμμισε ότι ο Φραγκίσκος ξεκαθάρισε με αυτή την κίνηση ότι ο παραδοσιακός τρόπος ανέλιξης και επιρροής στο Βατικανό πλέον δεν ισχύει. «Δεν δεσμεύεται από την ιδέα ότι εάν εκπροσωπείς μία συγκεκριμένη επισκοπή θα γίνεις σύντομα καρδινάλιος», είπε ο Μελόνι. Πολλοί ειδικοί υπογραμμίζουν ότι ο Πάπας Φραγκίσκος αποφάσισε να προωθήσει άτομα που είχαν εργασθεί για μεγάλο διάστημα ως ιερείς πριν γίνουν επίσκοποι και ακολουθούσαν ποιμενικές πρακτικές που και ο ίδιος υπερασπίζεται.