Δύο χρήσιμα και διδακτικά μαθήματα

Δύο χρήσιμα και διδακτικά μαθήματα

4' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η αμερικανική κοινωνία είχε συνηθίσει να πληροφορείται τακτικά και σε βάθος για τον εκάστοτε πρόεδρο, αρχίζοντας από τους φόρους και τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και περιλαμβάνοντας προσωπικά δεδομένα, όπως η υγεία του. Ενας λόγος ίσως, εκτός από την εθιμική συνήθεια, είναι ότι ο πρόεδρος έχει τεράστιες εξουσίες και πρακτικά κατευθύνει τις τύχες του πλανήτη. Οταν κατάλαβα το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, ως νέος μετανάστης, το συμπέρασμά μου ήταν ότι εκλέγουμε στην Αμερική ένα δικτάτορα για 4 χρόνια, οπότε είναι σημαντικό να επιβάλλουμε αλλεπάλληλους ελέγχους για το ποιόν του. Μέχρι τώρα οι πρόεδροι χρησιμοποίησαν αυτή την τεράστια δύναμη με φειδώ, σήμερα αντιμετωπίζουμε το τέλος μιας εποχής. 

Η τεράστια δημοσιότητα που προκαλείται από μια προεδρική ασθένεια, και ιδιαίτερα η πιθανότητα να έγινε ο πρόεδρος το κεντρικό πρόσωπο σε μια υπερμετάδοση του ιού σε μεγάλο αριθμό ατόμων, υπήρχε ελπίδα να χρησιμεύσει και για τη σωστή πληροφόρηση και μόρφωση πολλών. Αλλά δεν φαίνεται να είναι έτσι. Πολλοί θα πάρουν το λάθος μάθημα.

Είναι ακριβές να πούμε ότι ξέρουμε λίγα και αντιφατικά για την κατάσταση του προέδρου και για τη φαρμακευτική και άλλη θεραπεία που του χορηγείται. Αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις και λάθος πληροφορίες κυκλοφορούν συνεχώς. Σε μια πρώτη προσωπική εκτίμηση των επιλογών του προέδρου τις πρώτες ώρες μετά την ανακοίνωση της μόλυνσής του στο Twitter, είχα γράψει στην «Κ» ότι κατά τη γνώμη μου η γρήγορη φαρμακευτική αγωγή με τα καινούργια φάρμακα που βγαίνουν τώρα ήταν σωστή. Η γνώμη μου βασίζεται στο δόγμα ότι αν ο ιός πολλαπλασιαστεί εκρηκτικά και προκαλέσει βλάβες, είναι δύσκολο να εμποδίσει κανείς τα επόμενα προβλήματα, επομένως χτυπάμε τον ιό όσο πιο γρήγορα και όσο πιο σκληρά μπορούμε.

Αυτό το έχουμε κάνει με επιτυχία και για αρκετούς άλλους ιούς. Ο πρόεδρος πήρε δύο αιτιολογικές θεραπείες, όχι με τη σειρά που θα όριζε η σημερινή ιατρική. (1) Remdesivir, ένα ειδικό φάρμακο εναντίον του ιού που μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό στην αρχή της μόλυνσης. (2) Μονοκλωνικά αντισώματα, ένα καινούργιο κοκτέιλ από δύο μονοκλωνικά αντισώματα που αναπτύσσονται από τη Regeneron Therapeutics και που είναι το ίδιο όπλο που το ανοσολογικό μας σύστημα παράγει για να καταπολεμήσει τον ιό. Το κοκτέιλ αυτό είναι σε κλινικές δοκιμές και δεν έχει εγκριθεί ακόμα, αλλά ο πρόεδρος μπορεί να έχει, και είχε, ειδική μεταχείριση. Η Regeneron έλαβε την αίτηση την Παρασκευή και τα αντισώματα διατέθηκαν αμέσως. Δεν υπάρχει αρκετή κλινική πείρα για τέτοιους συνδυασμούς φαρμάκων και πολλοί κλινικοί δεν θα το επιχειρούσαν. Επειδή είναι ένα πείραμα σε έναν μόνο ασθενή, ποτέ δεν θα ξέρουμε πόσο και αν βοήθησαν να περιοριστεί ο πολλαπλασιασμός του ιού στο συγκεκριμένο άτομο. Τα μονοκλωνικά αντισώματα είναι υποσχόμενα και έχουν αποδείξει τη χρησιμότητά τους σε άλλες ιώσεις, όπως ο Εμπολα και ο RSV. Οι πρόσφατες ανακοινώσεις της Regeneron είναι επίσης ενθαρρυντικές, χωρίς να ξέρουμε ακόμα όλα τα αποτελέσματα.

Ο πρόεδρος εισήχθη επειγόντως στο νοσοκομείο όταν προφανώς διαπιστώθηκε χαμηλό οξυγόνο. Αυτό ήταν η σωστή απόφαση, αν και θα έπρεπε να μείνει στο νοσοκομείο όχι τρεις ημέρες, αλλά μέχρι να περάσει την κρίσιμη περίοδο των 7-10 ημερών, οπότε τα συμπτώματα μπορούν να χειροτερεύσουν απότομα. Το Remdesivir απαιτεί μια ενδοφλέβια χορήγηση κάθε ημέρα για πέντε ημέρες, που σημαίνει ότι ο πρόεδρος θα συνεχίσει ενδοφλέβια θεραπεία μετά την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο. Οι θεράποντες ιατροί αποφάσισαν επίσης να χορηγήσουν δεξαμεθαζόνη, ένα φάρμακο που χορηγείται σε προχωρημένα στάδια της COVID-19 για να καταπολεμήσει μια υπερβολική φλεγμονή, αλλά υπάρχει πιθανότητα να εμποδίσει την αναγκαία ανοσολογική απάντηση στην αρχή της ασθένειας. 

Αυτό ερμηνεύεται από πολλούς πεπειραμένους κλινικούς, μαζί με τις ενδείξεις ότι ο πρόεδρος είχε χαμηλό οξυγόνο, που σημαίνει κάποια φλεγμονή στους πνεύμονες, ως σημείο ότι η λοίμωξη είχε προχωρήσει. Η δεξαμεθαζόνη έχει παρενέργειες, αν και αρχικά δίνει αίσθημα ευεξίας. Ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται εξαίρετα και να λέει ότι εξαφανίστηκαν τα συμπτώματα ή ότι αισθάνεται καλύτερα από ποτέ, αλλά ο ιός μπορεί να συνεχίζει να επεκτείνεται. Σε πολλούς ασθενείς η δεξαμεθαζόνη δημιουργεί μανία, παραισθήσεις ή κατάθλιψη και επίσης είναι δύσκολο να διακοπεί. Πολλοί κλινικοί απορούν ή διαφωνούν με αυτή την εκλογή των θεραπόντων ιατρών. Ο καθηγητής Nicholas Christakis (Πανεπιστήμιο Γέιλ) παρατήρησε: «Είτε είναι πιο ασθενής απ’ ό,τι μας λένε είτε δεν είναι τόσο, οπότε η χορήγηση δεξαμεθαζόνης είναι πράξη ανεύθυνη». Αν και δεν έχουμε όλες τις πληροφορίες, ο πρόεδρος θα πρέπει να είναι και σε σοβαρή αντιπηκτική αγωγή για την αποφυγή θρομβώσεων. Οι μικροθρομβώσεις μπορεί να προκαλέσουν τεράστια προβλήματα πολύ γρήγορα και χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση. 

Η πολυφαρμακία δεν είναι εύκολο να είναι τέλεια διαχειρίσιμη σε ένα ηλικιωμένο άτομο που κατατάσσεται στις ευπαθείς ομάδες και θα ήταν πολύ ευκολότερη σε ένα νοσοκομείο σε σύγκριση με τον Λευκό Οίκο. Ολα αυτά δεν εμπνέουν τις καλύτερες σκέψεις για την παγκόσμια κατάσταση, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Λευκός Οίκος είναι κομβικό σημείο για την ασφάλεια της χώρας αλλά και της ανθρωπότητας. Ελπίζουμε για το καλό όλων ότι οι θεραπευτικές αποφάσεις είναι στα χέρια των ιατρών και όχι του προέδρου. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι ο πρόεδρος δεν έχει ιαθεί, ότι μπορεί να είναι ακόμα μεταδοτικός και ότι θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός ώστε να αποφύγει μια χειροτέρευση της υγείας του.

Προσπάθησα να βρω κάτι θετικό σε αυτή την ιστορία, ένα μάθημα που ήλπιζα θα είναι διδακτικό για όλους και θα βοηθούσε να γυρίσουμε σελίδα, να δούμε τα ουσιαστικά, δηλαδή πώς θα κάνουμε τα σωστά για να τελειώνουμε με την πανδημία. Δυστυχώς αυτή η ώρα δεν ήρθε ακόμα, αλλά πήρα δύο μαθήματα που είναι χρήσιμα και διδακτικά για μένα. Το πρώτο ήρθε από πάμπολλους φίλους (δεκάδες, και αυξανόμενοι γεωμετρικά) που με ρωτούν αν υποκρίνεται και αν όλα είναι ένα θέατρο. Οχι, άνθρωποι αρρώστησαν και πέθαναν, μην το ξεχνάμε! Αλλά αυτές οι ερωτήσεις-απόψεις εισάγουν τη φοβερή σκέψη ότι ζούμε διαφορετικές πραγματικότητες και ότι είναι αστείο να προσπαθώ να αναλύσω τα ιατρικά δεδομένα – ζούμε όλοι ένα θέατρο.

Το δεύτερο μάθημα είναι περίπου το ίδιο, λέει πράγματι κάτι για ηθοποιούς και θέατρο και γράφτηκε στα αγγλικά και, τόσο όμορφα, που με γαλήνεψε κάπως γιατί ήταν σαν αποκάλυψη μιας απλής αλήθειας, σαν να ξαναδιάβαζα μικρός το παραμυθάκι με τα ρούχα του βασιλιά, οπότε σας δίνω την παραπομπή.
 
* Ο κ. Γιώργος Παυλάκης είναι γιατρός – ερευνητής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή