Η πανδημία παραμένει η αχίλλειος πτέρνα του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, καθώς ήταν το θέμα το οποίο κυριάρχησε στο τελευταίο ντιμπέιτ με τον Δημοκρατικό αντίπαλό του, Τζο Μπάιντεν. Σε μια σαφώς πιο πολιτισμένη τηλεμαχία συγκριτικά με την πρώτη, οι μονομάχοι εκπροσώπησαν δύο εντελώς διαφορετικές κοσμοθεωρίες και αντιλήψεις για το μέλλον των ΗΠΑ.
Ο Τραμπ επιχείρησε εκ νέου να αποδραματοποιήσει τον κορωνοϊό, λέγοντας ότι οι Αμερικανοί πρέπει να μάθουν να ζουν με την COVID-19, ενώ ο Mπάιντεν απάντησε ότι προς το παρόν μαθαίνουν να πεθαίνουν από την ασθένεια. Παραθέτοντας ψευδή στοιχεία, ο Τραμπ επέμεινε ότι ο απολογισμός θα ήταν πολύ πιο δραματικός αν δεν είχε χειριστεί τόσο καλά την κρίση, ενώ ο Μπάιντεν δεν σταμάτησε να τον σφυροκοπά για τις επιδόσεις του στον τομέα.
Ο Αμερικανός πρόεδρος επιτέθηκε στον τέως αντιπρόεδρο για το Obamacare, χωρίς ο ίδιος να προσφέρει κάποια συγκεκριμένη εναλλακτική για το σύστημα υγείας. Σε κάποια αποστροφή μάλιστα κατηγόρησε τον Μπάιντεν ότι φιλοδοξεί να εισάγει σοσιαλιστική υγειονομική περίθαλψη στις ΗΠΑ, μια καταγγελία που προκάλεσε σκωπτικά σχόλια από τους ιδεολογικούς αντιπάλους του με δεδομένο ότι Αμερικανός πρόεδρος νοσηλεύτηκε δωρεάν στο νοσοκομείο Walter Reed.
«O Tραμπ αγαπά τον σοσιαλισμό για τον εαυτό του και τη σκληρή ιδιωτική πρωτοβουλία για τους υπόλοιπους», ήταν το σχόλιο του γερουσιαστή του Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς.
Διάχυτη ήταν η προσπάθεια του προέδρου να εμφανίσει τον αντίπαλό του ως προϊόν του κατεστημένου της Ουάσιγκτον, εγκαλώντας τον μάλιστα γιατί δεν έκανε μέχρι σήμερα όσα υπόσχεται να πράξει αν εξασφαλίσει την προεδρία.
Αυτός και ο Λίνκολν
Ο ίδιος αυτοσκηνοθετήθηκε εξάλλου ως αουτσάιντερ, παρόλο που επί τέσσερα χρόνια ήταν ένοικος του Λευκού Οίκου. Τέλος, σε μια ακόμη επίδειξη… μετριοφροσύνης, συνέκρινε εαυτόν με τον Αβραάμ Λίνκολν, ο οποίος –ίσως, όπως είπε– ήταν ο μοναδικός πρόεδρος που έκανε περισσότερα από τον Τραμπ για τους μαύρους στις ΗΠΑ (διέταξε την απελευθέρωση των Αφροαμερικανών σκλάβων το 1863).
Αποτιμώντας το ντιμπέιτ, Αμερικανοί αναλυτές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Τραμπ δεν έχασε πόντους από αυτήν την αναμέτρηση, ούτε όμως κατάφερε κάποιο σοβαρό πλήγμα στον αντίπαλό του. Από την πλευρά του ο Μπάιντεν πέτυχε να αποφύγει κάποιο σημαντικό ολίσθημα, γεγονός που από μόνο του αποτελεί επιτυχία με δεδομένη τη μακρά παράδοση στις γκάφες που είχε οικοδομήσει στη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Η υφήλιος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την κρίσιμη αναμέτρηση, καθώς πολλά θα εξαρτηθούν από την έκβασή της. Η αμερικανική διπλωματία αναμένεται να αλλάξει τόσο έναντι της Κίνας, της Ρωσίας, της Βόρειας Κορέας, της Τουρκίας, της Βρετανίας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ειδικά της Γερμανίας, σε περίπτωση που χάσει τις εκλογές του επόμενου μήνα ο Τραμπ.
Είναι λογικό λοιπόν, ο Σι Τζιπίνγκ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Ταγίπ Ερντογάν, ο Μπόρις Τζόνσον και η Αγκελα Μέρκελ να αγωνιούν για το αποτέλεσμα. Οι υψηλοί αντικινεζικοί τόνοι ειδικά στην περίοδο της πανδημίας, η εγνωσμένη φιλορωσική πολιτική του, η καλή προσωπική του χημεία με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη, η πρόσβαση του Τούρκου προέδρου στον Λευκό Οίκο ακόμη και τη στιγμή που ο Τραμπ έπαιζε γκολφ και στον αντίποδα η εξαιρετικά κακή του σχέση με την Αγκελα Μέρκελ είναι μερικές εκφάνσεις των στενών δεσμών που ανέπτυξε ο Αμερικανός πρόεδρος με αυταρχικούς ηγέτες και του τρόπου με τον οποίο διέρρηξε τις διατλαντικές σχέσεις.
Πολλοί παρατηρητές τρέμουν μια δεύτερη θητεία Τραμπ, που θα μπορούσε να σημάνει περαιτέρω χάος στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και ενίσχυση της μονομερούς δράσης των ΗΠΑ. Στο πλαίσιο αυτό προκαλούν μάλλον έκπληξη οι αποκαλύψεις για ανάμειξη του Ιράν αλλά κυρίως της Ρωσίας εις βάρος του Αμερικανού προέδρου, καθώς το 2016 η Μόσχα αναμείχθηκε ενεργά υπέρ της ανάδειξής του στην προεδρία.
Ο μυστικός λογαριασμός
«Ξέρουμε ότι συνεχίζει να κάνει μπίζνες στην Κίνα, επειδή διαθέτει έναν μυστικό λογαριασμό σε κινεζική τράπεζα! Πώς είναι δυνατόν; Μπορείτε να φανταστείτε τι θα γινόταν αν είχα εγώ μυστικό λογαριασμό σε κινεζική τράπεζα, όταν ήμουν υποψήφιος για την επανεκλογή μου;», αναρωτήθηκε ο τέως πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος ρίχτηκε αυτήν την εβδομάδα στην προεκλογική μάχη στο πλευρό του Μπάιντεν. Η ρητορική ερώτηση έχει αξία, καθώς ο Τραμπ προσπαθούσε επίμονα τους τελευταίους μήνες να συνδέσει τον γιο του Μπάιντεν, Χάντερ, με σκοτεινές επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Κίνα.
Αν και σε ορισμένες πολιτείες ο Τραμπ φαίνεται να κλείνει την ψαλίδα στις εθνικές δημοσκοπήσεις όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης, ένας άλλος δείκτης, το μέγεθος των κονδυλίων που έχουν συγκεντρώσει τα δύο επιτελεία, συγκλίνει στην εκτίμηση ότι ο Μπάιντεν θα νικήσει.
Ο πρόεδρος έχει πλέον μόλις 63 εκατ. δολάρια στα ταμεία της εκστρατείας του, ενώ ο αντίπαλός του έχει εξασφαλίσει σχεδόν τριπλάσιους πόρους. Το ποσό αποτελεί δραματική αλλαγή από την άνοιξη, όταν η καμπάνια Τραμπ είχε μαζέψει 180 εκατ. δολάρια παραπάνω από τον Μπάιντεν και τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι έβγαιναν από μια εσωκομματική διαδικασία έντονης πόλωσης.
Επτά μήνες αργότερα, ωστόσο, ο Μπάιντεν διαθέτει 177 εκατ. δολάρια, ενώ ο Τραμπ έχει καταφέρει από πέρυσι να δαπανήσει σχεδόν 1,3 δισ. δολάρια και αγωνίζεται πλέον να αντιπαρατεθεί σε επίπεδο χρηματοδότησης με τον Δημοκρατικό αντίπαλό του, στην κρισιμότερη φάση της εκστρατείας του.
Ο «εφιάλτης του 2016»
Πολλοί Δημοκρατικοί φοβούνται μια επανάληψη της εκλογικής βραδιάς-θρίλερ του 2016, όταν τα πάρτι, οι προγραμματισμένοι πανηγυρισμοί και τα κοκτέιλ που περίμεναν τα επινίκια για την ανάδειξη της Χίλαρι Κλίντον στην προεδρία των ΗΠΑ έδωσαν τη θέση τους στο σοκ της επικράτησης του Ντόναλντ Τραμπ. Κι ενώ όλες οι δημοσκοπήσεις συγκλίνουν ότι την αναμέτρηση του Νοεμβρίου θα κερδίσει ο Μπάιντεν, ενδεχομένως και με επικράτηση των Δημοκρατικών στα δύο σώματα του Κογκρέσου, στελέχη και υποστηρικτές του κόμματος φοβούνται να το πιστέψουν. «Φτιάχνω στο μυαλό μου το σενάριο μιας νίκης Τραμπ γιατί δεν μπορώ να διαχειριστώ μια νέα απογοήτευση», έλεγε πρόσφατα στους New York Times η Ελεν Ρόζενταλ, Δημοκρατική αντιπρόσωπος στο δημοτικό συμβούλιο της Νέας Υόρκης. Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι για το 68% των Αμερικανών οι εκλογές του 2020 είναι πηγή άγχους, με το ποσοστό αυτό στους Δημοκρατικούς να εκτοξεύεται στο 76%. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τραμπ επιμένει να μνημονεύει την πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ στις ομιλίες του, σαν να ήθελε να ήταν εκείνη πάλι αντίπαλός του. Ισως γι’ αυτό περίμενε από τον επικεφαλής του FBI ότι θα του εξασφαλίσει το αντίστοιχο του σκανδάλου των email της Χίλαρι (χρήση του προσωπικού της λογαριασμού για την επίσημη αλληλογραφία της) στο παρά πέντε των εκλογών, εις βάρος του Τζο Μπάιντεν αυτή τη φορά και ειδικότερα του γιου του, Χάντερ, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην Κίνα. Μόνο που τα επιβαρυντικά στοιχεία δεν ήρθαν και η ψαλίδα υπέρ του πρώην αντιπροέδρου ανοίγει σταθερά τις τελευταίες εβδομάδες.