ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Η ώρα της απόφασης για τον μεγαλύτερο γερμανικό σχηματισμό πλησιάζει, καθώς οι 1.001 σύνεδροι του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) ετοιμάζονται να εκλέξουν τον νέο επικεφαλής, ο οποίος έχει σημαντικές πιθανότητες να είναι και ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας. Στην πρώτη φάση, το Σάββατο, η ψηφοφορία θα γίνει ηλεκτρονικά, ενώ στον δεύτερο γύρο θα χρησιμοποιηθούν επιστολικές ψήφοι.
Οι τρεις υποψήφιοι για την αρχηγία του CDU είναι ο πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας Αρμιν Λάσετ, ο εκατομμυριούχος δικηγόρος Φρίντριχ Μερτς και ο επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Βουλής Νόρμπερτ Ρέτγκεν. Σε περίπτωση εκλογής του Μερτς, θεωρείται βέβαιο ότι ο ίδιος θα είναι υποψήφιος καγκελάριος στις βουλευτικές εκλογές του φθινοπώρου. Αντιθέτως, η υποψηφιότητα του Λάσετ υποστηρίζεται από άλλα ισχυρά στελέχη (τον υπουργό Υγείας Γενς Σπαν και τον επικεφαλής του αδελφού βαυαρικού κόμματος CSU, Μάρκους Σέντερ) που επιθυμούν να διαχωρίσουν τα αξιώματα, αφήνοντας τον Λάσετ στην ηγεσία του κόμματος και διεκδικώντας ο καθένας για τον εαυτό του το αξίωμα του υποψήφιου καγκελαρίου.
Οι Λάσετ και Ρέτγκεν θεωρούνται υποψήφιοι της συνέχειας, καθώς βρίσκονται πιο κοντά στην κεντροδεξιά γραμμή της απερχόμενης καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ. Εχουν, όμως, και διαφορές μεταξύ τους. Ο μεν Λάσετ είναι ανοικτός σε μια συγκυβέρνηση με το φιλελεύθερο FDP, ο δε Ρέτγκεν την απορρίπτει, χαρακτηρίζοντας τους παραδοσιακούς εταίρους των Χριστιανοδημοκρατών «αναξιόπιστους», μετά τα όσα συνέβησαν στις διαπραγματεύσεις του 2017. Επειτα από τις εκλογές της χρονιάς εκείνης, είχαν διεξαχθεί κοπιώδεις διαβουλεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης τύπου «Τζαμάικας» (Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι), τις οποίες οι Φιλελεύθεροι τορπίλισαν την τελευταία στιγμή. Το προφίλ του Ρέτγκεν ταιριάζει περισσότερο σε μια μελλοντική συγκυβέρνηση με τους Πρασίνους, σε αντίθεση με τον Λάσετ, ο οποίος εξακολουθεί να υποστηρίζει την εξόρυξη λιγνίτη.
Ο Μερτς, από την άλλη πλευρά, πρεσβεύει την επιστροφή των Χριστιανοδημοκρατικών σε ξεκάθαρες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και σε κοινωνικά συντηρητικές θέσεις, θεωρώντας ότι έτσι το κόμμα μπορεί να ξανακερδίσει τους ψηφοφόρους που μετατοπίστηκαν στην AfD. Πρόκειται για ένα στοίχημα με αμφίβολη έκβαση, καθώς πολλοί από τους ψηφοφόρους της AfD θεωρούν εαυτούς εκτός «συστήματος» και, αν εγκαταλείψουν την AfD, το πιθανότερο είναι να μην προσέλθουν καν στις κάλπες. Οι αντίπαλοι του Μερτς υποστηρίζουν ότι το τίμημα της «καθαρής» δεξιάς γραμμής που αυτός επαγγέλλεται θα είναι ο εξοβελισμός των Χριστιανοδημοκρατών, για πρώτη φορά μετά δεκαετίες, στα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Πάντως, στη φάση αυτή το κόμμα συγκεντρώνει ποσοστό 35% στις δημοσκοπήσεις, έχοντας ανακόψει την καθοδική πορεία που το υποχρέωνε να δίνει μάχη για την πρώτη θέση με τους Πράσινους. Καθώς ολοκληρώνει την τέταρτη θητεία της, η δημοτικότητα της καγκελαρίου Μέρκελ παραμένει στα εξαιρετικά υψηλά επίπεδα του 70%, θέτοντας ψηλά τον πήχυ για τον διάδοχό της, όποιος και αν είναι.