Τα διλήμματα και οι φόβοι του πολίτη Ντόναλντ Τραμπ

Τα διλήμματα και οι φόβοι του πολίτη Ντόναλντ Τραμπ

3' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Tι κάνουν οι Αμερικανοί πρόεδροι όταν αποχωρήσουν από την προεδρία; Συστήνουν ιδρύματα, δίνουν διαλέξεις, γράφουν τα απομνημονεύματά τους, παίζουν με τα εγγόνια ή τα κατοικίδιά τους. Μπορεί κάποιος να φανταστεί τον Ντόναλντ Τραμπ σε έναν από τους παραπάνω ρόλους; Να έχει αποδεχθεί οριστικά την ήττα του και να εξοικειώνεται με τον τίτλο του τέως; Εξαιρετικά δύσκολο. «Θα γυρίσω πίσω με κάποια μορφή», δεσμεύθηκε κατά την αποχώρησή του από τον Λευκό Οίκο και η υπόσχεση ήχησε σαν απειλή στα αυτιά των μισών Αμερικανών και της πλειονότητας του πλανήτη. 

Κατ’ αρχάς, o Tραμπ έφυγε από την προεδρία με μια σειρά από δικαστικές διώξεις να πλανώνται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι του – με πιο άμεση τη διαδικασία της δεύτερης παραπομπής του, που μεταφέρεται στη Γερουσία αυτή τη φορά. Ηδη αυξάνεται το ποσοστό των Ρεπουμπλικανών που τάσσονται υπέρ της καταδίκης Τραμπ σε σχέση με τα γεγονότα του Καπιτωλίου: έχει αγγίξει το 20%. Παράλληλα, ενδεικτική της μεταστροφής του κλίματος είναι και η δική του ανασφάλεια για την εξέλιξη της υπόθεσης. Μόλις έφθασε στο Μαρ-α-Λάγκο, την «Ελβα του Ντόναλντ Τραμπ», όπως αποκάλεσε το γκολφ κλαμπ του ο Λόρενς Λίμερ, προεδρικός ιστορικός, σε μιαν ευθεία αναφορά στον τόπο εξορίας του Ναπολέοντα το 1814, δεν πρόλαβε καν να ξεκινήσει το πρώτο ματς. Ο τέως πρόεδρος άρχισε να τηλεφωνεί στους Ρεπουμπλικανούς γερουσιαστές για να μάθει εάν πρόκειται να ψηφίσουν εις βάρος του (χρειάζονται 17 «αντάρτες» για να προχωρήσει η καταδίκη του), ενώ σε δεύτερη φάση ρίχτηκε στη μάχη να δημιουργήσει μια σοβαρή νομική ομάδα, καθώς προς το παρόν ουδείς δικηγόρος ενδιαφέρεται να τον υπερασπιστεί. Υπενθυμίζεται πως η σχέση του με τον Ρούντολφ Τζουλιάνι δοκιμάστηκε σοβαρά κατά την εκστρατεία αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος, αν και ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης εμφανίστηκε έτοιμος να αναλάβει τον τέως πρόεδρο, χωρίς όμως να είναι βέβαιο ότι ο ίδιος ο Τραμπ θέλει να αποκαταστήσει τις γέφυρες επικοινωνίας μαζί του. 

Ολα αυτά ενώ τα οικονομικά του οργανισμού Τραμπ είναι σε δεινή κατάσταση: τα δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων εκπνέουν άμεσα, μεγάλες τράπεζες, όπως η Deutsche Bank, τον εγκαταλείπουν, τα γκλοφ κλαμπ του χάνουν χρήματα ειδικά εν μέσω πανδημίας και η πόλη της Νέας Υόρκης αναζητεί συμβόλαια με άλλους αναδόχους για τη λειτουργία των εμβληματικών παγοδρομίων και του καρουζέλ στο Σέντραλ Παρκ. Η βασική πηγή εισοδήματος της οικογένειας Τραμπ, η εξουσία, δεν υπάρχει πια. 

Δεν τον εμποδίζουν όλα αυτά πάντως, σύμφωνα με τη Wall Street Journal, να σκέφτεται να ιδρύσει τρίτο κόμμα, το Πατριωτικό Κόμμα, υπονοώντας ότι τα άλλα δύο είναι προδοτικά. Ο όρος «πατριωτικό» έχει επί μακρόν χειραγωγηθεί από την αμερικανική Ακροδεξιά και μια σειρά κινημάτων και οργανώσεων που περιστρέφονται γύρω από την απέχθεια προς τον ρόλο του κράτους και τη φορολογία, τις θεωρίες συνωμοσίας και τις πολιτοφυλακές. Η Ιστορία έχει δείξει ότι κανένα από τα τρίτα κόμματα (π.χ. το Κόμμα των Πρασίνων του Ραλφ Νέιντερ ή το Μεταρρυθμιστικό του Ρος Περό) που έχουν δημιουργηθεί κατά καιρούς δεν είχε σοβαρό αντίκτυπο στον αμερικανικό δικομματισμό, αν και ανεξάρτητοι υποψήφιοι έχουν καταφέρει να εκλεγούν στο Κογκρέσο. 

Από την άλλη, για τους Ρεπουμπλικανούς (GOP) το μέλλον είναι εξίσου άδηλο. Βρίσκονται αυτή τη στιγμή χωρίς την προεδρία και τον έλεγχο του Κογκρέσου, διχασμένοι και αμήχανοι απέναντι στην κληρονομιά Τραμπ. Αν μέχρι την εισβολή στο Καπιτώλιο η κατάσταση ήταν πιο ξεκάθαρη, αφού η συντριπτική πλειοψηφία είχε αποφασίσει να μη διαρρήξει τους κομματικούς δεσμούς με την εκλογική βάση του τέως προέδρου, η ηθική απαξία που προκάλεσαν τα βίαια επεισόδια άλλαξε άρδην το τοπίο. Τη στροφή 180 μοιρών κήρυξε πρώτος ο κατεξοχήν καιροσκόπος, τέως πρόεδρος της Γερουσίας Μιτς Μακόνελ, ο οποίος στο παρά πέντε συνειδητοποίησε ότι για να διασωθεί πολιτικά θα πρέπει να αποστασιοποιηθεί από τον Τραμπ. Ετσι, δύο 24ωρα πριν από την ορκωμοσία Μπάιντεν, θυμήθηκε ότι το πλήθος που εισέβαλε στο Καπιτώλιο «προκλήθηκε από τον πρόεδρο». Ηταν η φράση που σήμανε και την οριστική ρήξη στις σχέσεις του με τον Τραμπ. Ο Μακόνελ φέρεται, άλλωστε, να δίνει γραμμή «ψήφου κατά συνείδηση» στους ομοϊδεάτες του γερουσιαστές για τη διαδικασία παραπομπής, σε αντίθεση με την πρώτη παραπομπή, όταν έδωσε μάχη για την απαλλαγή του. 

To δίλημμα για το ιστορικό κόμμα είναι τώρα αν θα πρέπει να επιστρέψει στις παραδοσιακές αξίες του, πραγματοποιώντας μια στροφή προς το Κέντρο, ή αν δεν έχει την πολυτέλεια να εγκαταλείψει την πρόσφατη πορεία του GOP που ξεκίνησε από τον λαϊκισμό του Tea Party και κορυφώθηκε στη Ροτόντα του Καπιτωλίου. Για παράδειγμα, ο υπερφιλόδοξος Tεντ Κρουζ, γερουσιαστής του Τέξας, του οποίου τον πατέρα ο Τραμπ κατηγόρησε κάποτε για τη… δολοφονία του Κένεντι, φαίνεται πως δεν είναι έτοιμος να θυσιάσει μια διαμορφωμένη και μαζική εκλογική βάση. Εχει επενδύσει σε αυτή για να διεμβολίσει τον τραμπισμό πρώτος. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή