ΠΑΡΙΣΙ. Σκληρό δίλημμα αντιμετωπίζει η υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, Ροζλίν Μπασελό, καθώς καλείται να επιλέξει μεταξύ της θρυλικής φραντζόλας ψωμιού «μπαγκέτ», της εμβληματικής στέγης επενδεδυμένης από ψευδάργυρο των σπιτιών του Παρισιού και της γιορτής του τρύγου Μιου ντ’ Αρμπουά, στο Ζιρά, για μια θέση στον κατάλογο της UNESCO για την άυλη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Η υπουργός καλείται να καταθέσει την οριστική πρότασή της τον επόμενο μήνα στον πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος και θα έχει τον τελικό λόγο.
Η γαλλική υποψηφιότητα θα κατατεθεί αμέσως μετά στην επιτροπή της UNESCO, ενόψει της παρουσίασης των νέων εγγραφών το 2022. Στον κατάλογο έχουν ήδη ενταχθεί το γαλλικό γαστρονομικό γεύμα, η τέχνη της ναπολιτάνικης πίτσας και η βελγική μπίρα. Με τον κατάλογο άυλης παγκόσμιας κληρονομιάς, ο πολιτιστικός οργανισμός του ΟΗΕ αποσκοπεί να ενθαρρύνει την προστασία απειλούμενων παραδόσεων και τεχνοτροπιών.
Η μπαγκέτ, απαραίτητος «σύντροφος» του γαλλικού γεύματος, κατασκευάζεται από απλά υλικά: αλεύρι, νερό, αλάτι και μαγιά. Η μέθοδος παρασκευής της, ωστόσο, την καθιστά μοναδική. Η γαλλική συνομοσπονδία αρτοποιών ορίζει ότι η ζύμη της πρέπει να «αναπαυθεί» για 15 με 20 ώρες σε θερμοκρασία μεταξύ 4 και 6 βαθμών Κελσίου. Ο ιδιοκτήτης αλυσίδας αρτοποιείων στο Παρίσι και την Ντοβίλ, Μισέλ Ρεντελέ, που τιμήθηκε το 2016 με το βραβείο καλύτερης μπαγκέτ, λέει: «Χρειάζονται πολύς χρόνος, άριστη γνώση της τεχνικής, σωστό ψήσιμο και καλό αλεύρι, χωρίς προσθετικά». Σε ένα από τα αρτοποιεία του Ρεντελέ, το «Λα Παριζιέν», πωλούνταν καθημερινά πάνω από 9.000 μπαγκέτ πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, που συρρίκνωσε τον τζίρο κατά 30%.
«Πέραν του ότι το ψωμί είναι ένα ευγενές προϊόν, η αρτοποιία δίνει δουλειά σε 33.000 εργαζομένους. Ολοι μιλούν για την εστίαση, αλλά η υγειονομική κρίση έχει πλήξει εξίσου τους αρτοποιούς. Η αναγνώριση από την UNESCO θα ήταν σημαντική για το πεσμένο ηθικό του κλάδου μας», λέει ο Ρεντελέ. Κάθε ημέρα, πάνω από 6 εκατ. φραντζόλες μπαγκέτ πωλούνται σε όλη τη Γαλλία, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ομοσπονδίας αρτοποιών, Ντομινίκ Ανράκτ. «Η πρώτη αποστολή που αναλαμβάνει ένα παιδί είναι να πάει στον φούρνο να αγοράσει ψωμί. Πρέπει να προστατεύσουμε τις παραδόσεις αυτές, εξασφαλίζοντας ότι το προϊόν μας είναι καλής ποιότητας και οικονομικό», λέει ο Ανράκτ. Από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα η Γαλλία έχει χάσει 30.000 αρτοποιεία, με περίπου 400 να διακόπτουν ετησίως τη λειτουργία τους.