Πριν από δέκα χρόνια, οι Πράσινοι ανέλαβαν απροσδόκητα τη διοίκηση της Βάδης-Βυρτεμβέργης, επωφελούμενοι και από τον εκλογικό αντίκτυπο της τραγωδίας στην ιαπωνική πόλη Φουκουσίμα, η οποία έθεσε στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος τα προβλήματα της πυρηνικής ενέργειας και της περιβαλλοντικής κρίσης. Στη δεκαετία που ακολούθησε, κυβερνούσαν ανελλιπώς το εύπορο, νοτιοδυτικό κρατίδιο, καρδιά της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, σε σύμπραξη πρώτα με τους έως τότε φυσικούς συμμάχους τους Σοσιαλδημοκράτες και ύστερα με τους Χριστιανοδημοκράτες της Αγκελα Μέρκελ.
Την Κυριακή, τα 7,7 εκατομμύρια ψηφοφόρων της Βάδης-Βιρτεμβέργης θα κρίνουν, στις τοπικές εκλογές του κρατιδίου, κατά πόσον η πραγματιστική στροφή του άλλοτε ριζοσπαστικού κόμματος επιβραβεύεται από το κοινωνικό σώμα. Τα προγνωστικά υποδηλώνουν ότι έχουν ούριο άνεμο και τους επιτρέπουν να ελπίζουν σε σημαντικά κέρδη, με ένα ποσοστό που μπορεί να φτάσει και το 35%. Την ίδια μέρα διεξάγονται τοπικές εκλογές στο κρατίδιο Ρηνανίας-Παλατινάτου, όπου οι Πράσινοι συγκυβερνούν σε έναν συνασπισμό «φωτεινού σηματοδότη» με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους (ο όρος προέρχεται από τα χρώματα των τριών κομμάτων).
Οι δύο τοπικές εκλογικές αναμετρήσεις αποτελούν την πρώτη σοβαρή δοκιμασία για τον Αρμιν Λάσετ, τον νέο ηγέτη του κυβερνώντος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) της Αγκελα Μέρκελ και μια πρώτη ένδειξη του πολιτικού βαρόμετρου ενόψει των γενικών εκλογών της 26ης Σεπτεμβρίου. Οι εκλογές αυτές θα σημάνουν την έξοδο της Μέρκελ από την πολιτική σκηνή, ύστερα από 16 συναπτά έτη στη γερμανική καγκελαρία.
Τα δύο συνεργαζόμενα κόμματα της γερμανικής Κεντροδεξιάς, το CDU της Μέρκελ και η Χριστιανοκοινωνική Ενωση της Βαυαρίας (CSU) υπό τον Μάρκους Ζέντερ, δεν προσέρχονται στις τοπικές εκλογές της Κυριακής με τους καλύτερους των οιωνών. Το τρίτο κύμα της πανδημίας έχει θέσει υπό αμφισβήτηση τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης από την κυβέρνηση Μέρκελ, ενώ η υπομονή του κόσμου με τα περιοριστικά μέτρα εξαντλείται. Πάνω σε αυτά, ήρθε να προστεθεί το μέγα πολιτικό σκάνδαλο με τον πλουτισμό δεξιών πολιτικών από προμήθειες για υγειονομικό υλικό.
Πρωταγωνιστές του σκανδάλου είναι οι βουλευτές Νίκολας Λέμπελ του CDU και Γκέοργκ Νούσλαϊν του CSU, οι οποίοι εισέπραξαν μίζες της τάξης των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ο καθένας προκειμένου να συστήσουν στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση την προμήθεια μασκών από συγκεκριμένους κατασκευαστές. Αυτά συνέβησαν στην αρχή της πανδημίας, όταν οι μάσκες ήταν δυσεύρετες και, γι’ αυτό, πολύ ακριβότερες από το κανονικό, κάτι που επέτρεψε στους επιτήδειους να θησαυρίσουν. Ο Λέμπελ παραιτήθηκε από το βουλευτικό του αξίωμα και δήλωσε ότι αποχωρεί από την πολιτική, ενώ ο Νούσλαϊν εγκατέλειψε μεν το κόμμα του, όχι όμως και την έδρα του.
Καθώς ούτε οι Σοσιαλδημοκράτες ούτε το αριστερό κόμμα Die Linke βρίσκονται σε καλή κατάσταση, αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι οι τοπικές εκλογές της Κυριακής ενδέχεται να αποτελέσουν προμήνυμα μιας σημαντικής πολιτικής αλλαγής τον Σεπτέμβριο: της αντικατάστασης του «Μεγάλου Συνασπισμού» Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλδημοκρατών, από έναν συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών – Πρασίνων (με ή χωρίς τους Φιλελεύθερους σε συμπληρωματικό ρόλο). Σε αυτή την περίπτωση, το κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης θα αποδειχθεί προάγγελος της πολιτικής αλλαγής σε πανεθνικό επίπεδο, με τη διαφορά ότι οι Πράσινοι θα περάσουν (πλην συγκλονιστικού απροόπτου) από τη θέση του κύριου, σε εκείνη του ελάσσονος εταίρου.